‘Sportief gezien is het een dramatisch jaar. Voor de club vanwege de resultaten in de competitie en ook voor mij persoonlijk vanwege die vervelende enkelblessure’, zegt Mitchel Jansen. De verdediger ligt er al sinds de voorbereiding uit en speelde daardoor nog geen enkele officiële minuut in het huidige seizoen.

“We speelden een wedstrijdje tegen het tweede elftal en ging vol door mijn enkel heen. Uiteindelijk had ik wel direct het gevoel dat het fout zat. Dat bleek ook wel, want in het verleden had ik al eens eerder een gescheurde enkelband gehad. Toch voelde deze nog anders en na een aantal onderzoeken bleek dat er vocht zit tussen het spronggewricht en dat beperkt me nog altijd bij het lopen en bewegen. Dus voorlopig zit voetballen er nog niet echt in jammer genoeg.”

Rechtstreeks degraderen is niet meer het risico, maar de kans dat de ambitieuze Tholense club via de nacompetitie het vege lijf als derdeklasser moet zien te redden is erg groot. “Het is gewoon een ongekend slecht jaar. Het loopt niet en het zit ook niet mee. Heel veel spelers zijn ook met blessures afwezig en dan wordt het toch lastig. Zelf heb ik nog geen minuut gespeeld en dat knaagt wel. Zeker omdat ik vorig seizoen twijfelde of ik nog zou doorgaan. De trainer vroeg me om nog één seizoen door te gaan bij het eerste. Ik heb toen ‘ja’ gezegd en als je dan een heel seizoen al met een blessure aan de kant staat….”

Bezoekjes aan de orthopeed, verschillende scans en onderzoeken en een fysiotraject. Tot op heden nog altijd zonder het gewenste resultaat. “Ik merk eigenlijk nog altijd niet heel veel verbetering en dat is frustrerend. Want voetbal is het allerleukste wat er is en je wilt graag helpen, maar helaas zal dat dit seizoen niet meer het geval zijn. Als ik weer ga voetballen dan zal dat naar alle waarschijnlijk wel bij een lager elftal zijn, want ik merkte sowieso dat de laatste paar jaar de kleine pijntjes als toenamen. En zowel bij het eerste als tweede elftal heb ik de nodige vrienden spelen dus in beide teams voel ik me prima thuis.”

Zich thuis voelen dat doet de 32-jarige Jansen zich bij de club overigens al heel lang. Op zijn vijftiende streek de rechtsbenige verdediger met zijn ouders vanuit Krimpen aan de IJssel neer op Tholen en voelde zich direct geaccepteerd. “Het is een warme en gezellige familieclub. Inmiddels ben ik wel al aardig ingeburgerd en ga hier zeker ook niet meer weg, daarvoor voel ik me hier al teveel vastgeroest haha.”

Vorig seizoen eindigde Jansen met zijn ploeg nog in de middenmoot en speelde hij alles, zij het soms op wisselende posities.

“Ik ben van origine een rechtsbenige verdediger, maar speelde waar dat nodig was voor het elftal. Altijd in een dienende rol en me vooral heel goed bewust wat ik als voetballer niét kan, dat probeerde ik zoveel mogelijk ook over te laten aan anderen. Nu zie je dat er wat ervaren jongens missen door blessures en het erg jong is wat op het veld staat. Die moeten ervaring gaan krijgen en dat gaat altijd beter in een goed draaiende ploeg. Lukt dat niet dan krijg je het lastig en dat zie je nu gebeuren jammer genoeg. Vanuit een lager elftal zijn nu onder andere de gebroeders Hopmans teruggekeerd om de jonkies te ondersteunen. Hopelijk weten we het alsnog te redden, want ik ben zeker van mening dat een club als Tholense Boys minimaal thuishoort in de derde klasse.”

Klik op Tholense Boys voor de laatste artikelen over de club.
Klik op Tholense Boys voor meer informatie over de club.