Alweer bijna drie jaar vormt hij een stabiele, vaste kracht links centraal in de verdediging van sv TEC. Migiel Zeller speelde bijna honderd wedstrijden in het betaald voetbal, won een gouden medaille op de Koninkrijksspelen en kent nu met de oranjehemden zijn opdracht. “Rechtstreeks handhaven. Daarvoor zullen we elke wedstrijd vol aan de bak moeten. In de Tweede Divisie krijg je niets cadeau.”
TIEL – Het is deze vrijdagochtend druk in eetcafé De Blonde Pater in Nijmegen. Migiel Zeller is officieel vrij. Al wil hij nog gaan schaven aan zijn scriptie die hij als afstudeeropdracht aan de ALO moet inleveren. “Dit kalenderjaar hoop ik mijn diploma te behalen. Ik onderzoek de vraag of reality age-effecten invloed hebben op de motorische coördinatie van kinderen in het eerste jaar van de middelbare school.”
Daarnaast werkt de 26-jarige Nijmegenaar op een basisschool in Bemmel en Angeren. “Als gymleraar. Elke maandag, dinsdag en donderdag. Ik vind het hartstikke leuk werk. Van de oudste groepen krijg ik weleens reactie na het weekend, omdat onze wedstrijden ook op FOX Sports komen.” Met sv TEC keerde Zeller afgelopen seizoen terug in de Tweede Divisie. De degradatie van een jaar eerder werd daarmee tenietgedaan. “Nadat we de stap terug moesten maken naar de Derde Divisie, kwamen we als spelersgroep bij elkaar. Wat doen we? Blijven we met zijn allen bij elkaar en zetten we vol in op promotie? Of niet? We besloten de uitdaging aan te gaan.”
Met acht punten voorsprong op naast belager OFC kon het promotiefeest gevierd worden. “Alleen net na de winterstop kenden we een dip. Onze individuele kwaliteiten kwamen het hele jaar bovendrijven. Op basis daarvan wonnen we onze wedstrijden niet, omdat we als team zo enorm goed voetbalden. Ook dit seizoen staat er weer een ijzersterke selectie. Kijk maar eens naar onze bank. Alleen scoren we na het vertrek van Serhat Koç moeilijker. Waar we vorig seizoen de ploeg waren die het spel moest maken, leunen we nu iets meer achterover. De Tweede Divisie is opnieuw loodzwaar. Door de promotie van enkele zaterdagclubs nog sterker dan twee jaar geleden. We moeten elke wedstrijd tot het gaatje gaan. We krijgen niets cadeau.”
Zeller is een laatbloeier. Op een seizoen na doorliep hij zijn jeugdperiode volledig bij SV Juliana’31 in Malden, net onder de rook van Nijmegen waar hij opgroeide. Het uitzonderingsjaar is een seizoen als C-junior onder trainer François Gesthuizen bij NEC. “Een droom leek toen uit te komen, maar ik kende ontzettend veel pech. Door een groeispurt had ik veel last van mijn knieën, Osgood-Schlatter knieën. Acht maanden lag ik eruit. Na het seizoen kreeg ik te horen dat ze te weinig van me hadden gezien.”
ACHILLES’29
In de zomer van 2013 belandde de centrale verdediger alsnog in het betaalde voetbal. Bij SV Juliana’31 was hij als eerstejaars A-junior doorgeschoven naar de selectie en nam hij met promotie naar de Hoofdklasse afscheid. Hij sprak met De Treffers, maar signeerde net na de winterstop een contract bij Achilles’29. “In april werd plotseling bekend dat de KNVB haar goedkeuring had verleend voor de stap naar de Eerste Divisie. Ik had daar geen moment rekening mee gehouden, maar het was natuurlijk super. We bleven de eerste twee jaar wel ’s avonds trainen.”
In de Eerste Divisie kwam hij tot 98 wedstrijden. Wat was zijn hoogtepunt? “In mijn eerste jaar scoorde ik met een kopbal in de thuiswedstrijd tegen Sparta Rotterdam. Spelen in de volle stadions van NAC Breda, Willem II en NEC betekenden ook mooie gebeurtenissen. Het was niet altijd gemakkelijk. Zo herinner ik me dat Mateo Cassierra me tegen Jong Ajax alle hoeken van het veld liet zien. Verloren we daar met 7-1. Thuis speelden we altijd goed tegen Jong Ajax. Mijn derde seizoen was mijn beste. Ik ontwikkelde me het meest en bleef een jaar lang stabiel. Als team gaven we dat seizoen weinig weg en prikten we elke wedstrijd raak. We waren erg lastig te verslaan.”
Zijn profavontuur eindigde op Oudejaarsdag 2016 abrupt. “Ik werd gebeld door de technisch directeur (Frans Derks, red.). Samen met drie andere spelers werd ik teruggezet naar Jong Achilles’29. Tegelijk konden we uitkijken naar een nieuwe club. Het was een kort gesprek. Ik wist ook niet wat ik terug moest zeggen. Was overdonderd. Ik speelde op dat moment niet goed, maar dit kwam onverwacht. Dat deed pijn.” Zeller had een gesprek met Hoofdklasser DFS uit Opheusden achter de rug toen Gery Vink, technisch adviseur van TEC, informeerde. “Binnen een week was ik speelgerechtigd. De Tweede Divisie kende ik nog helemaal niet. Er kwamen vijf nieuwe spelers. Allemaal ervaren jongens. TEC stond onderaan. Aan het einde van het seizoen eindigden we als twaalfde. Na Jong AZ waren we de beste ploeg in de tweede seizoenshelft.”
Voor Migiel Zeller was het niet de eerste keer dat hij een oranje shirt aantrok. Zo maakte hij op zestienjarige leeftijd de Koninkrijksspelen mee op Aruba. “De KNVB stelde op basis van het NK tussen de zes districtsteams van ons land een Nederlands amateurteam Onder 16 samen. Onze blikvangers waren Jürgen Locadia en Mustafa Saymak. Jurgen was toen ook al groot en sterk. Het was een prachtig evenement. Ook al speelden we onder warme omstandigheden. De drie wedstrijden waren in het nationale voetbalstadion van Willemstad. Ik heb geen minuut gemist. In de nale klopten we de Nederlandse Antillen met 5-2. We kregen een speldje en een gouden medaille. Die heb ik bewaard in een doos met voetbalherinneringen. Helaas mochten we het shirt niet houden.”
In het oranje van sv TEC heeft Migiel Zeller het goed naar zijn zin. Hij carpoolt met Daan Disveld en keepers Aria Hashemi en David Felipe Vásquez Lavín. “Dat is gezellig onderweg.” Het doel op het veld is duidelijk. “Rechtstreeks handhaven. Met de kwaliteiten in onze selectie moeten we dat bereiken.” (SB)
voor de hele krant van de tweededivisiekrant. Klik hier
Meer informatie over SV TEC? Klik hier.
Klik hier voor een ander artikel over de tweededivisiekrant.
Klik hier voor een ander artikel over SV TEC.
