Smitshoek sloot het eerste deel van de competitiehelft af op een voor Smitshoek-begrippen mooie vierde plaats in de hoofdklasse. “Het kan altijd beter”, vindt doelman Michael Fabrie.
Op de zaterdagtraining van Smitshoek spatten de vonken er vanaf. Het is maar een partijtje, gaat niet op voor Fabrie (24), die het onderlinge potje speelt alsof hij de belangrijkste wedstrijd van zijn leven speelt. “Ik heb een ontzettende hekel aan verliezen”, zegt hij. “Dat is volgens mij een goede eigenschap. In het begin moesten mijn medespelers wel even aan mijn fanatisme wennen, maar inmiddels weten ze wet wat ze aan mij hebben, haha.”
Smitshoek heeft bepaald geen kat in de zak gekocht met het vastleggen van de 24-jarige Barendrechtse doelman. En andersom voelt Fabrie zich thuis bij een club die ambities heeft en in de toekomst hogerop wil. “Ik was op zoek naar een club in de buurt. Ik kan geen zin om drie keer per week een uur heen en een uur terug te reizen van en naar de training. Ik moet de volgende dag om zeven uur mijn bed weer uit.”
Fabrie wordt dan verwacht in het familiebedrijf van zijn ouders: Fabriecio, een groothandel in sanitair. “Ik werk er al heel wat jaartjes, maar sinds dit jaar fulltime. Ik had de beste baas die er te vinden was: mijn eigen vader. Ik kon mijn werktijden aanpassen aan de trainingen bij Sparta.”
Dat zijn avontuur bij Sparta afgelopen zomer ten einde kwam, was even slikken. “Ik baalde natuurlijk toen ik van de club te horen kreeg dat mijn contract niet verlengd zou worden. Ik heb tien jaar bij Sparta gespeeld en zeven jaar met de selectie meegetraind. De laatste vijf seizoenen was ik lid van de A-selectie.” Fabrie stond op de loonlijst als tweede of derde keeper. Hij had Roy Kortsmit, Benjamin van Leer, Maduke Okoye, Tim Corremans, Ariel Harush, Jannik Huth, Leonard Nienhuis en Michael Verrips als collegakeepers. Tot doelman van Sparta 1 in een officiële wedstrijd schopte hij het nooit. Wel speelde hij in Jong Sparta in de tweede divisie. “In ons eerste seizoen in de tweede divisie stonden we halverwege de competitie bovenaan. Na de winterstop vertrok echter de ene na de andere speler naar een eerste divisieclub, waardoor we afzakten in het klassement.”
Fabrie heeft geen slecht woord over voor Sparta, waar hij mocht trainen onder Dick Advocaat en Henk Fraser. “Ik was een tijdje geleden nog even op het Kasteel omdat een medewerker afscheid nam. Het was alsof ik gisteren was vertrokken. Sparta is een familie voor mij, ik heb er tien jaar rondgelopen.”
Hij had het na zijn vertrek uit Spangen kunnen proberen bij een club in de eerste divisie. Dat zag de één meter 93 lange doelman niet zitten. “Ik heb er discussies over gehad met mijn zaakwaarnemer, maar ik zie mezelf, met alles respect, niet verhuizen naar de andere kant van het land.”
Smitshoek stond snel bij hem op de stoep. Trainer Edwin de Koning belde zelf. “Dat vond ik fijn, meestal gaat het contact met een technische commissie. Smitshoek had een goed verhaal. De club is ambitieus en wil hogerop. Dat wil ik ook. Eén plus één is twee.”
Voor een recent artikel, klik op vv Smitshoek