Als één van de weinige clubs heeft RKTVC geen tekort aan clubscheidsrechters. Een goed beleid voeren is volgens scheidsrechterscoördinator Marco Smits de reden. “Jonge scheidsrechters moeten onbevangen kunnen fluiten en de kans krijgen fouten te maken.”

Op de laatste zaterdag van mei heeft Smits (53) tussen alle bedrijven door al zijn scheidsrechters verzameld voor een gezamenlijke foto. “Fluiten doe je individueel, maar wij hameren op dat teamgevoel en benaderen dat ook op die manier”, zegt hij. “Het is stoer om bij dat team te horen.”

Toen Smits’ zoon Carlo een jaar of elf geleden ging fluiten, werd hij zelf het scheidsrechtersvak ingezogen. “Waar veel jongens het voetballen ambiëren was Carlo helemaal gek van fluiten”, kijkt hij terug. “Ik ging mee als hij moest voetballen, maar ik was er ook altijd bij als hij moest fluiten. Toen viel me al snel op dat jonge scheidsrechters min of meer aan hun lot werden overgelaten. Er was bij RKTVC begeleiding maar mondjesmaat. Niet omdat de club dat niet wilde, maar simpelweg omdat er geen tijd voor was vanwege het tekort aan vrijwilligers. Ik heb toen besloten om zelf ook mijn scheidsrechtersdiploma te halen. Zes jaar geleden hebben Carlo en ik samen de cursus van de KNVB voor scheidsrechterscoördinator gedaan. Eén van de onderdelen van die cursus was het maken van een beleidsplan specifiek gericht op verenigingsscheidsrechters.”

Jonge scheidsrechters werven is één ding, maar ze een beschermde en veilige omgeving bieden is nog vele malen belangrijker, zegt Smits. “Ga er maar aan staan als ventje van dertien, veertien jaar om een wedstrijd te fluiten. Je hebt veelal te maken met volwassen leiders en trainers langs de lijn en dan zwijg ik nog maar over het publiek. Je moet zoiets wel durven. Het is daarom zaak om een beschermde en veilige omgeving te bieden en dat er iemand is om elk moment op terug te vallen.”

Het teamgevoel bij het scheidsrechterskorps van RKTVC is groot. “We vullen het coördinatieschap sinds een jaar met zijn drieën in. Carlo en ik hebben het samen een tijd met zijn tweeën gedaan en mijn vrouw Patricia helpt inmiddels ook. Ze treedt op als gastvrouw. De kracht van het team is dat we elkaar helpen, dat we als scheidsrechters elkaars wedstrijden bekijken en beoordelen. Het voelt ook echt als een team.”

In het beleid van RKTVC is Fair Play een belangrijk thema om het gezellig te houden op de velden van de Tielse club. “De KNVB promoot in de cursus voor scheidsrechterscoördinator het onafhankelijk leiden van wedstrijden. Onze scheidsrechters fluiten eerlijk en maken geen onderscheid tussen de twee ploegen. Na jaren weten de bezoekende clubs dat ook. Dat wil niet zeggen dat onze scheidsrechters geen fouten maken en besluiten nemen waarover je van mening kan verschillen, maar dat gebeurt nooit door partijdigheid. We merken daardoor ook dat de agressie en het aantal incidenten is verminderd. Daarbij speelt ook mee dat we niet sjoemelen met kaarten. Een gegeven rode kaart wordt genoteerd en doorgegeven aan de KNVB en dat geldt ook voor de gele kaarten. Gestaakte wedstrijden worden gewoon gemeld in plaats van dat ze als uitgespeeld worden genoteerd. Als wij vinden dat er achteraf een kaart ten onrechte is gegeven gaat er een begeleidend briefje naar de bond.”

“Al die aspecten samen dragen bij aan een gezond scheidsrechtersklimaat, waarin jonge scheidsrechters fouten durven te maken.”

Klik op RKTVC voor het laatste artikel over de club.
Klik op RKTVC voor meer informatie over de club.