Onlangs was er nog een feestavond met het ‘oude’ team van RKVV Grenswachters toen er werd gevierd dat de damesafdeling bij de Brabantse club alweer tien jaar bestaat. Manon Raseberg stond in 2014 aan de basis van het opstarten van een damesteam en een decennium later is ze al aanvoerster nog altijd volop actief.
“Ik ben vroeger wel begonnen met voetballen tussen de jongens en ben eventjes gestopt, maar toch begon het voetbal weer te kriebelen en ben ik gaan kijken of het niet mogelijk was bij Grenswachters een damesteam te starten. We hebben eerst een jaartje getraind en daarna zijn we gestart in de vierde klasse. Daar werden we 2019 zelfs een keertje kampioen. Maar momenteel spelen we nog altijd op dit niveau en dat sluit prima aan bij de kwaliteiten van de groep.”
De 27-jarige aanvoerster, een telg uit een echt voetbalgezin waar ondanks het ontbreken van zonen de vier Rasenberg-dochters allemaal lid én speelsters zijn bij de groengele brigade uit Putte. “Het is jammer dat Manouk geblesseerd is, maar ik speel nu nog altijd samen met mijn jongere zussen Maud en Marin. Het zegt veel hoe belangrijk de club en het voetbalspelletje zijn binnen het gezin. Zondag is voor ons allemaal voetbaldag en staat helemaal in het teken van Grenswachters, want ik mag zeker wel zeggen dat het zonder twijfel mijn cluppie is.”
Met Carlos Jubitana, wiens dochter al speelde bij de club voordat hij uiteindelijk trainer werd, heeft volgens Manon het elftal een iemand die de dames echt gericht beter maakt. “Hij heeft eerder op niveau in België getraind in België en heeft een prima kijk op het spelletje, maar weet ook vooral hoe hij het goed op onze groep speelsters moet overbrengen. Ik ben voor de randzaken een verlengstuk voor hem, terwijl hij het volledige voetbalstuk voor zijn rekening neemt en dat werkt perfect. Iedereen gaat nog elk seizoen vooruit en ook ikzelf met dat ik nog steeds nieuwe dingen ontwikkel dus dat maakt het extra leuk.”
Waar in het verleden een dames- en een meidenteam was, daar heeft Grenswachters momenteel nog alleen een damesteam in competitie. “Een aantal jongere meiden zijn doorgeschoven en nu hebben we wekelijks een groep van zo’n zeventien speelsters, mooi genoeg voor ons niveau al hopen we wel dat er toch nog wat nieuw aanwas bijkomt. Dat is ook nodig om de continuïteit te kunnen blijven behouden als het gaat om damesvoetbal binnen de club.”
Waar de zondag volledig in het teken staat van voetbal voor de Manon, daar is ze blij dat doordeweeks niet meer twee maar slechts één trainingsavond op het programma staat. “Ik woon inmiddels in Bergen op Zoom en rijd met heel veel plezier, samen met mijn zus en nog een medespeelsters naar Putte voor de trainingen. In het verleden stonden we vaak maar met een aantal dames op het veld. Nu is vrijwel iedereen er en kan je echt gericht trainen. De kwaliteit gaat omhoog en iedereen is er dan ook bijna. Dat zie je terug in de wedstrijden. Het gaat prima dit seizoen. We staan tweede en wie weet wat nog kan. Al denk ik dat dit niveau prima is voor ons. Het gaat ook vooral op sportief bezig zijn en gezelligheid. Op al die vlakken zit het sowieso wel goed bij Grenswachters. Winnen of verliezen, feestjes worden er altijd we gevierd, want de derde helft die winnen we hier altijd wel.”
Klik op vv Grenswachters voor de laatste artikelen over de club.
Klik op vv Grenswachters voor meer informatie over de club.