Luciën Vroon is een 53-jarige vrijwilliger van RCD. Hij vervult meerdere vrijwilligerstaken, waaronder elftalleider, jeugdbestuur, kampcommissie en jeugdactiviteiten commissie. Hij is al jaren lid van de club, waar zijn hele gezin actief is.
Luciën is al vanaf zijn zesde onafgebroken lid bij de club, waar hij de gehele jeugdopleiding heeft doorlopen in de hoogste selectieteams. Op zijn achttiende maakte hij zijn debuut in het eerste elftal, waar hij een vol seizoen speelde alvorens de selectiespeler in het tweede elftal terecht kwam. Na twee seizoenen in het op één-na-hoogste team raakte Vroon geblesseerd, waardoor het sprookje ophield. “Op advies van de artsen ben ik toen gestopt met voetballen. In de jaren die volgden ben ik nog twee jaar actief geweest binnen het bestuur en als elftalleider van het eerste team”, zegt Luciën.
Noodgedwongen stop
Gedwongen moeten stoppen met voetballen is voor niemand een pretje, vandaar ook dat op 26-jarige leeftijd het voetbalgevoel toch weer begon te kriebelen. “Ik heb toen mijn voetbalschoenen weer aangedaan en heb toen zonder te trainen nog twee seizoenen in het derde en vierde elftal gespeeld”, zegt Vroon. Uiteindelijk kreeg hij toch last van zijn rug en kapotte knie, waardoor verder voetballen er wederom niet in zat. Toen zijn zoon Leon -die nu eerste elftalspeler is- zeven jaar was, begon hij met voetballen. Vanaf dat moment werd Luciën elftalleider van zijn zoon. “Omdat het direct weer klikte met de mensen en er veel werk te doen was om de jeugd van RCD weer op de kaart te krijgen ben ik dat jaar ook toegetreden tot het jeugdbestuur, de jeugdactiviteiten commissie en kampcommissie”, aldus Vroon.
Verschillende functies
Als vrijwilliger ben je in dienst van de club in je eigen vrijetijdsbesteding, wat menigeen kan beamen is dat dit vaak meer tijd kost dan dat er gedacht wordt. Ook Luciën kan zich hierin vinden: “Omdat al die functies bij elkaar te veel van het goede was, heb ik me toen na twee jaar teruggetrokken uit het jeugdbestuur. Alle andere functies heb ik wel aangehouden tot mijn zoon overging van jeugd naar seniorenvoetbal. Toen wilde ik eigenlijk stoppen met mijn activiteiten als vrijwilliger. Echter kreeg ik de vraag vanuit Louis Laros van de Technische Commissie of ik de lichting van mijn zoon wilde bijstaan bij de overstap van jeugd naar senioren. Toen ben ik teammanager geworden van het tweede elftal. Recent heb ik besloten en bekend gemaakt dat ik na afloop van dit seizoen ga stoppen”, vertelt de vrijwilliger met gezamenlijke functies.
RCD in DNA
Als je een gehele loopbaan hebt genoten bij een club krijg je vanzelf een sterke band met de mensen. Niet alleen het voetballende gedeelte maar óók het sociale aspect van het sportpark is ontzettend belangrijk, vindt ook Luciën: “Het is onderdeel van ons leven en het gezin. Naast mijn verleden en activiteiten bij de club draait ook mijn vrouw regelmatig bardiensten en voetbalt zowel mijn zoon als dochter bij RCD. Buiten het beoefenen van de sport is ook het sociale heel belangrijk. Ik heb in al die jaren veel vrienden gemaakt, veel gelachen en plezier gemaakt. Het is mooi dat ook dat gedeelte bij de vereniging veel aandacht krijgt.”
Goede afsluiter
Dit seizoen is het op sportief vlak nog niet wat het zou moeten zijn. “Het is erg jammer dat we dit jaar al het gehele seizoen met het tweede elftal strijden tegen degradatie in de eerste klasse. Dat heeft deels te maken met veel blessures en jongens die zijn doorgeschoven naar het eerste elftal. We hopen nog te kunnen ontsnappen aan degradatie via de nacompetitie, maar de tijd zal uitwijzen of dat nog gaat lukken. RCD zal altijd een deel van mijn leven blijven, ook al stop ik na dit seizoen met mijn vrijwilligerstaken”, sluit Luciën af.
Klik op RKSV RCD voor het laatste artikel van de club.
