John Mol is de centrale verdediger van een gezellig vriendenteam dat voetbalt bij ZVV Pelikaan. Mol heeft niet de traditionele veldvoetballoopbaan, zo is hij pas vijf jaar op het veld actief als verdediger. Hij vertelt meer over dit leuke vriendenteam en zijn aandeel hierin.
John Mol is de teamveteraan van Pelikaan 7 en heeft een bijzonder carrièreverloop gehad. Zo is hij niet altijd de betrouwbare achterhoede geweest die hij vandaag de dag is, hij vertelt: “In mijn jeugd voetbalde ik dagelijks na schooltijd op straat of voetbalveldjes in de buurt, vaak tot ’s avonds laat met een grote groep jongeren en oudere jeugd. Vanaf mijn 11e ben ik intensief met tafeltennis bezig geweest en vanaf mijn 15e heb ik daarbij gezaalvoetbald. Dat doe ik nog steeds met een vriendengroep in de zaalvoetbalcompetitie van AZV’72 in Hendrik-Ido-Ambacht.”. Hij kwam 10 jaar geleden voor het eerst in aanraking met Pelikaan, dit was toen zijn oudste zoon bij de club kwam voetballen. Eenmaal verbonden met de club droeg Mol meteen zijn steentje bij: “Vanaf die tijd ben ik als vrijwilliger bij deze mooie familievereniging betrokken. Op dit moment geef ik training aan een jeugdteam en ben één van de twee jeugdvoorzitters die we binnen Pelikaan hebben.”
Ondertussen zijn alle kinderen, net als Mol zelf, regelmatig op de vereniging te vinden. Mol is de oudste speler van het gezellige Pelikaan 7, dat erkent hij zelf ook: “Ik ben een beetje de nestor of de pater familias zeg maar… volgens mij ben ik ook de enige met kinderen… haha!” Zoals eerder benoemd is hij bezig aan zijn vijfde seizoen in dit team, hij vertelt hoe hij in dit team terecht is gekomen. “Devin Bazen, waar ik al een tijdje training mee gaf bij de jeugd, vroeg mij om mee te doen bij Pelikaan 5, toen 4e klasse, tegen één of andere club uit Brabant met oranje shirtjes. Bloedheet en totaal niet gewend aan de afmetingen van een voetbalveld (ik speelde immers alleen zaalvoetbal) heb ik bij gebrek aan wissels 90 minuten meegedaan.” Dit kwam zijn lichaam een korte tijd duur te staan. “Ik kon 5 dagen niet meer op of neer van de spierpijn, maar het beviel me wel erg goed! De andere spelers uit dat team kennelijk ook, aangezien ze me gevraagd hadden vaker mee te komen doen. Het jaar erop heb ik het gehele seizoen meegedaan.”
In de afgelopen vijf jaar die Mol heeft genoten bij Pelikaan zijn er wel wat wisselingen geweest in spelers en niveau. “De eerste twee jaar speelden we 4e klasse, maar was de sfeer beduidend minder. Diverse spelers waren heel fanatiek, zij wilden hogerop, maar niet iedereen kon op dat niveau mee. Na het laatste seizoen in Pelikaan 5 hebben we daarom een nieuw team opgericht, waar plezier bovenaan staat.” Deze ploeg, die tegenwoordig in de 5e klasse schittert, heeft nu al zo’n twee á drie jaar een vaste kern, daar omheen komen en gaan jaarlijks wat spelers. “Na de wedstrijd blijven nu de meeste spelers wel hangen voor een biertje en gezelligheid. Het is veel relaxter en de meeste jongens zien elkaar vaker dan alleen bij de voetbal.” Tegenwoordig is het ook veel verjongen, toch is de oudere mandekker nog geen moment onzeker over zijn plek geweest: “Ik ben nog de enige oude voetballer, maar zolang er geen betere centrale verdediger zich aandient, blijf ik nog maar even.”
Pelikaan 7 is een jong team en zit vol strijdkracht, zo hebben ze tijdens de voetbalstop ook zeker niet stilgezeten. “Op de meeste zaterdagen zijn er onderlinge wedstrijden gespeeld. Zo hebben we (uiteraard zonder mij) een paar keer gespeeld tegen Pelikaan JO19-1, wel twee keer verloren, maar zeker niet kansloos. Ook hebben ze een geweldige prestatie geleverd door met 4-3 te winnen van Pelikaan 3.” Toen Mol de vraag werd gesteld wat Pelikaan 7 uniek maakt, zei hij het volgende: “Het is een gezellig team, waarin iedereen passie voor voetbal heeft en dat graag beoefent met een leuke vriendengroep. Vlak voor de eerste uitbraak van corona zijn we met het team op trainingskamp geweest in Limburg. Dit was spontaan georganiseerd door een aantal spelers met erg leuke activiteiten gedurende het gehele weekend. Ieder kwam en ging, zoals het uitkwam, maar enorm gezellig en leuk!”
De centrale verdediger kent hoogte -en dieptepunten binnen zijn tijd in het team. Zo noemt hij als dieptepunt een wedstrijd tegen het tweede elftal van ZBC, de voetbalvereniging die naast ZVV Pelikaan ligt en op dezelfde velden speelt. “Ze speelden enkele klassen hoger, stonden verdiend dik voor, maar het was vanaf het begin een vervelende wedstrijd met veel gezeur onderling. In de 2e helft werd het alleen maar grimmiger en begon ook het publiek vervelend te doen. Na een overtreding van hun kant die niet bestraft werd, volgde een overtreding van onze kant, die uitmondde in een opstootje. Hierna zijn we van het veld gestapt en niet meer teruggekeerd.” Dit is een serieuze zaak erkent ook Mol, zeker het financiële aspect van dit opstootje trof het team zwaar. “Dat koste ons als team een boete van meer dan 100 euro, daar kun je heel wat bier van kopen…”
Zijn hoogtepunt binnen dit elftal? “Uiteraard is het spelen met Devin Bazen in je team een enorm hoogtepunt… voor hem dan…haha!” Absolute hoogtepunten vindt de centrale verdediger lastig te benoemen. ”Ik vond het teamuitje erg waardevol en gezellig. Daaruit blijkt dat voetbal ook verbindt op andere vlakken. Verder zien we de laatste tijd duidelijk verbetering in de kwaliteit van ons spel en in de ontwikkeling van ons team. We waren in de competitie van dit jaar dan ook prima gestart.” Door Mol zijn andere werkzaamheden binnen Pelikaan als trainer en bestuurslid, en de drukke baan die hij heeft met projecten die regelmatig overwerk of extra inspanning vereisen, heeft hij geen tijd om te trainen. “Ik moet het qua inzicht hebben van mijn ervaring en conditioneel van de wedstrijden die ik op het veld of in de zaal speel.”
Bij al die gezelligheid hoort natuurlijk een koning van de derde helft, wie dat is? “Dat kan er maar één zijn, dat is Devin Bazen. Altijd in voor een biertje of twintig, en een klein feestje in de derde helft. Regelmatig komen er ontluisterende foto’s langs op de Instagrampagina van ons team…” Zelf is Mol geen prins pils. “Ik hou het na de wedstrijd bij een biertje of twee en ga dan op huis aan. De zaterdagen zijn vaak al lang genoeg, wanneer je start om 7:45 met een jeugdwedstrijd en tussendoor ook bij je andere kinderen de nodige wedstrijden meepikt.”
Aan leuke activiteiten geen gebrek bij Pelikaan 7. Zo hebben zij de jaarlijkse barbecue met alle spelers en aanhang op de club. “Gezelligheid en lekker eten. Ook nemen we dan afscheid van de vertrekkende spelers, en worden de nieuwe spelers voorgesteld.” Ook gaan ze op teamweekenden, zo hebben ze in 2020 Maasbree onveilig gemaakt. Door corona hebben ze nu al een tijdje geen leuke activiteiten meer met het team kunnen doen, “Hopelijk gaat dat snel weer gebeuren!”, vertelt Mol wel.
Klik hier voor meer artikelen over ZVV Pelikaan.
Meer informatie over ZVV Pelikaan? Klik hier.