‘Pleintje’, zo heet de groepsapp waarin twaalf twintigers uit de regio Terneuzen, Hoek, Philippine zitten. Niet dat er op die leeftijd nog vaak iets van het pleintjesvoetbal terechtkomt, maar de intentie is er zeker. Jim van Vlierberghe (20) is geen groepsbeheerder, maar wél de kartrekker in het WhatsApp-geweld. Een liefhebber, zo blijkt dus. Maar wel eentje die ook van de geneugten des levens houdt.
Gran Canaria, Playa del Ingles. De plaats waar Van Vlierberghe het deze zomer zeven weken wist uit te houden als barman bij ’t Heineken Café. Van Dries Roelvink tot Roy Donders; ze stonden daar in de zomermaanden allen op het podium. ,,Familie van een maat van me runt dat café, dus zodoende. Zoals bijna iedere jongere uit Philippine heb ik wel ’s in de horeca gewerkt, maar dit was wel toch wel wat anders”, lacht Van Vlierberghe, die om die reden de eerste drie weken van de voorbereiding miste. ,,Maar na twee á drie trainingen stond ik meteen in de basis.” Een vergelijkbare werkvakantie als op de eilandengroep zal er voor de speler van de zondag-derdeklasser niet snel meer inzitten nu hij bij zijn werkgever Elopak een vast contract heeft verdiend. Daar is hij trouwens collega van Hoek-speler Fabian Wilson, die ook zijn trainer was in de C’s (JO15) bij Terneuzen. ,,Dat was wel grappig eigenlijk. We deden met de jeugd van Philippine als tweedeklasser mee aan een toernooi voor allemaal eersteklassers, maar we wonnen dus wel mooi. Blijkbaar maakte ik indruk en werd ik door Terneuzen gevraagd.”
Ook in het rood-zwarte tenue wist de van oorsprong Hoekenees – waar hij ook begon met voetballen – uit te blinken, en binnen een jaar stond JVOZ op de stoep. Van Vlierberghe maakte deel uit van de generatie Yarick Dorst (Barendrecht), Sjoerd Verhulst (Goes) en Ralph de Kok (Goes). Op zijn zeventiende liep hij nog stage bij NAC Breda, waar hij uiteindelijk niet werd aangenomen.
,,Dat was wel een kantelmomentje hoor. Roland van de Wege en Robin Lammertijn zijn goede vrienden van me, en speelden al in het eerste van Philippine. Toen besloot ik ook maar om terug te keren. Spijt van? Nee, niet echt. Voetbal is nog steeds belangrijk voor me, maar ik hou ook wel van een feestje. Al hou ik nu meer rekening met de wedstrijden dan een paar jaar terug…”
En dat mag ook wel. De nieuwe trainer Carlo van Grimberghe heeft immers een verantwoordelijke rol in het hart van de defensie voor hem bedacht. Met zijn grote verschijning (1.90m) ook geen slechte beraming. ,,En ik ben een van de weinigen die zijn mond opentrekt en het weg kan zetten. Ik speel hier ook alweer vier seizoenen hè. Voorheen was het altijd een verrassing waar ik stond – meestal verdedigende middenvelder – maar die vastigheid is toch wel lekker.”
Foto: Camile Schelstraete
Wil je meer informatie over de club VV Philippine? Klik hier.
