De ene week staat hij langs de lijn bij SPV’81, de andere week volgt hij de verrichtingen van de hoofdmacht van derdeklasser Schoonhoven. Jan van Maurik verliest zijn voetballende zoons Walter en Lex geen moment uit het oog. “Ik geniet er volop van.”

Van Maurik is echter meer dan een normale voetbalvader en -supporter. Zijn mobiele telefoon blijft niet ongebruikt in zijn zak, hij stuurt er berichten en filmpjes van wedstrijden mee de wereld in. “Ik wil nog wel eens wat op mijn eigen Youtube-kanaal zetten. Korte momenten, doelpunten. Dat vinden die jongens van Schoonhoven en SPV leuk.”

Hij begon ooit bewapend met een klein cameraatje wat beelden te maken van de wedstrijden van zijn zoons Walter en Lex, die gewaardeerde krachten zijn in de eerste elftallen van Schoonhoven en SPV’81. Die camera is een tijd geleden al ingeruild voor een handige mobiele telefoon. “Ik zet ook wel eens wat op Twitter”, zegt Van Maurik. “Het scoreverloop bijvoorbeeld. Maar bij Schoonhoven doet René Zuurmond, de assistent-trainer, dat al vaak. Ik ben niet de officiële clubman ervoor.”

“Ik ben meestal met een vaste maat en dan gaan we altijd bij het vijandelijke doel staan. Niet achter de goal, maar in de buurt van de zijlijn. Kunnen we én de grensrechter van de tegenpartij in de gaten houden en hebben we mooi zicht op het doel.”

Zijn filmpje van een niet geteld doelpunt een paar jaar geleden van Schoonhoven tegen Alblasserdam deed stof opwaaien. “Die bal was duidelijk over de lijn”, zegt de 55-jarige Polsbroeker. “De grensrechter, van Albasserdam dus, zei van niet en de scheidsrechter nam dat advies over. Nou, ik had de actie volledig in beeld en als ik de beelden stilzette, kon je duidelijk zien dat de bal de doellijn was gepasseerd. In de rust heb ik dat de scheidsrechter laten zien. Die kon er natuurlijk niks mis meer mee, maar ik heb de beelden later wel op Youtube gezet met de tekst dat er een zuivere goal van Schoonhoven tegen Alblasserdam was afgekeurd.”

Dat hij én SPV én Schoonhoven support, komt door zijn zoons. “Walter heeft als eerste de overstap van SPV naar Schoonhoven gemaakt. Hij was eerstejaars C. Bij SPV had je maar één team per leeftijdscategorie en het verschil tussen de beste en slechtste speler was daardoor erg groot. Bij Schoonhoven is hij meteen in een selectieteam gekomen. Lex heeft een paar jaar later de overstap gemaakt.”

Waar Walter nog steeds het blauw-witte shirt om de schouders draagt, speelt Lex inmiddels weer in het groen en wit van SPV. “Hij werkt op onregelmatige basis en dat is lastig als je in de selectie bij Schoonhoven speelt. Bij SPV is dat wat makkelijker.”

“Walter is technisch sterk, Lex is echt een karakterspeler”, probeert hij het spel van zijn zoons te typeren. “Bij Schoonhoven speelt Walter of rechts- of linksbuiten. Hij is links. Ik zie hem zelf het liefst op tien.”

“Lex speelde bij SPV altijd voorin, maar hij is een linie gezakt. Daar krijgt hij wat meer ballen. Hij kan daar goed uit de voeten. Hij heeft een prima pass in de benen en kan zijn momenten uitkiezen om ook voor de goal te komen.”

“De ene week ben ik bij Schoonhoven, de andere week bij SPV. Ik kijk echt naar de wedstrijden. Ik kom zelf uit de Albasserdam, uit Hoogblokland. Ik vind het extra leuk als Schoonhoven tegen een club uit de Alblasserwaard speelt. In Zuid is de sfeer en entourage sowieso beter. In Rotterdam is de beleving minder.”

Zijn vurige wens is dat zijn twee zoons ooit nog met elkaar in een eerste elftal spelen. “Ik heb geen idee of dat ooit gaat gebeuren. Misschien bij SPV, geen idee.”

Klik op VV Schoonhoven voor meer artikelen over de club.
Klik op VV Schoonhoven voor meer informatie over de club.