Jaap van Duijn fluit nog altijd zijn wedstrijden bij VV Katwijk

Hij is al meervoudig opa en gepensioneerd, maar Jaap van Duijn (70) fluit nog elke zaterdagmorgen zijn wedstrijdje als verenigingsscheidsrechter bij Katwijk. “De jeugd is tegenwoordig meer gebekt.”

Van Duijn laat niets aan het toeval over. Als hij een wedstrijd fluit is hij totaal, maar dan ook totaal voorbereid. Voor de confrontatie tussen de JO15 van Katwijk en de leeftijdsgenoten van Rijnsburgse Boys heeft hij aan zijn rechterpols twee fluitjes hangen en aan zijn beide polsen prijkt een horloge en om eentje een bandje met roze en paarse kralen voorzien van de tekst van opa. “Dat bandje heb ik van mijn kleindochter gehad”, zegt Van Duijn. “Ze vonden het zielig dat opa was overgeslagen door de Sint.”

Hij neemt het fluiten nog steeds zo serieus als toen hij KNVB-scheidsrechter was. “Ik heb ooit een fluitje verloren tijdens de wedstrijd. En ik heb ook wel eens een horloge gehad die er tijdens de wedstrijd mee ophield. Dat is verrekte lastig.”

Van Duijn begon 32 jaar geleden met fluiten. “Ik werd toen jeugdleider van mijn zoon en daarbij hoorde ook dat je af en toe scheidsrechter was.  Ik ben ook vrij snel KNVB-scheidsrechter gaan worden. Ik weet nog goed dat je na het doen van de cursus een testtraject had van zes wedstrijden. Bij iedere wedstrijd werd je beoordeeld door een rapporteur. Blijkbaar was ik goed genoeg om echt scheidsrechter te worden.”

In de 25 jaar dat hij voor de KNVB wedstrijden leidde, floot hij louter wedstrijden bij de junioren. “In het begin heb ik ook wel seniorenwedstrijden gehad, maar ik was het commentaar van de spelers al snel zat. Ze wisten het altijd beter. Ik heb ook gezegd tegen KNVB: ze weten het zo goed, die hebben geen scheidsrechter nodig.”

Jarenlang was hij scheidsrechter bij de A- en B-junioren. “Een jaar of vijf geleden ben ik als KNVB-scheidsrechter gestopt. Ik werd een dagje ouder en kon het tempo niet meer bijbenen. Ik heb de KNVB nog gevraagd om wedstrijden voor de C-junioren, maar ik bleef aangesteld worden voor de A- en B.”

Intussen fluit hij met plezier jeugdwedstrijden bij Katwijk. “Op zondag krijgen we het schema doorgestuurd voor de zaterdag erop. Ik wacht meestal wat er overschiet. Het liefst fluit ik om een uur of elf.”

Want daarna wordt Van Duijn in de kantine verwacht om achter de frituur plaats te nemen. “Vaste prik. Er zijn dagen dat er 75 kilo patat doorgaat.”

Met zijn zaterdagactiviteiten houdt het voor Van Duijn niet op bij Katwijk. Doordeweeks ondersteunt hij zijn oudste zoon die penningmeester is van de club. “Ik doe al jarenlang de administratie en stuur facturen. Ik ben zelf ongeveer tien jaar penningmeester geweest. Mijn zoon zit er net als ik bovenop. Hij maakt maandelijks rapportages.”

Voor zijn vrijwillige inzet werd Van Duijn een jaar geleden gehuldigd: erelid. “Ik heb altijd gezegd: voor mij hoeft dat niet. Maar bij een ledenvergadering verraste ze mij toch, haha.”

Van Duijn fluit een probleemloze wedstrijd tussen de JO15-teams tussen Katwijk en Rijnsburgse Boys. Katwijk wint met 5-1. “Ik heb vandaag even wat minder gelopen”, zegt hij na afloop. “De afgelopen weken heb ik op veld 4 gefloten. Dat is gewoon gras. Daardoor heb ik een achillespeesblessure opgelopen.” Desondanks is zijn leiding feilloos. “De jongens van deze leeftijd zijn vaak minder gebekt dan die van zestien jaar en ouder.”

Als scheidsrechter is hij geen gulle strafschoppengever. “Er moet echt heel veel aan de hand zijn”, zegt hij. “Je hebt er bij: die duiken zo het strafschopgebied in en die kijken dan verwachtingsvol naar mij. Ik ken alle soorten schwalbes. Ik trap er niet in.”

Klik op VV Katwijk voor de laatste artikelen over de club.
Klik op VV Katwijk voor meer informatie over de club.