In gesprek met Theo de Wit van VVAC

0
349

Theo de Wit had vroeger helemaal niets met voetbal. Tot hij verkering kreeg en het hem duidelijk werd dat zijn huidige vrouw en haar familie waren ondergedompeld door ‘Koning Voetbal’. Hij raakte geïnfecteerd en zet zich nu al jaren in voor VVAC, de voetbalclub die de dorpen Ottoland, Goudriaan, Molenaarsgraaf, Wijngaarden, Brandwijk en Bleskensgraaf verbindt.

banner_koningsport_small_VJ

OTTOLAND – Theo de Wit woont in de kern Brandwijk. ,,Toen mijn zoon werd aangemeld bij VVAC werd ik leider van het F-team. Ik ben vijf jaar leider geweest en ben ‘gepakt’ door het spelletje. En dat niet eens door het voetbal zelf, maar vooral door alles er omheen. Het is een enorm sociaal gebeuren en VVAC bleek een heel gezellige club. Toen mijn dochter ging voetballen, ben ik haar team gaan begeleiden. Na weer vijf jaar ben ik coördinator van de gehele meisjes- en vrouwenafdeling van VVAC geworden.”

Zoals in heel Nederland groeit ook bij VVAC het meisjes- en vrouwenvoetbal explosief. ,,Toen ik begon als coördinator hadden wij één vrouwenteam en twee meisjesteams. Nadat ik vorig jaar stopte hadden wij binnen elke leeftijdsgroep een meisjesteam, twee seniorenteams en veterinnen.” Op een bepaald moment was hij zover dat hij zelf de kicks onderbond en ging voetballen bij de veteranen.

Inmiddels heeft De Wit al een behoorlijke staat van dienst bij de VoetbalVereniging Alblasserwaard Centrum. Vanaf 2019 is hij teammanager bij het eerste mannenelftal, dat sinds augustus 2019 wordt getraind en gecoacht door Miguel Muñoz. ,,De trainer en de groep hebben in het begin uiteraard aan elkaar moeten wennen, maar gaandeweg het seizoen is het gaan lopen. Half februari en begin maart wonnen wij van Groot-Ammers en Ameide en hadden wij de weg naar boven weer gevonden.” De komst van het Covid 19-virus maakte een bruut einde aan de competitie.

De Wit heeft honderd procent vertrouwen in zijn team. ,,Die gasten bewijzen nu al dat zij goed kunnen voetballen en met een geweldige inzet gaan wij zeker voldoende punten halen.” VVAC doet het vooral met eigen jongens en passen steeds jongens uit de eigen jeugdopleiding in. ,,Om ons heen zien wij dat clubs zich weer behoorlijk hebben versterkt. Kenners stellen dat wij het daarom heel zwaar krijgen, maar ik weet zeker dat wij met onze teamgeest en het temperament van onze Spaanse trainer Muñoz ver kunnen komen. Als wij meer regelmaat in onze prestaties krijgen, kunnen wij goed mee in het linkerrijtje van deze mooie, regionale derde klasse.”

Theo de Wit en Miguel Muñoz hebben een heldere taakverdeling afgesproken. ,,Miguel is de baas op het veld, ik regel alles buiten het veld, zoals het wedstrijdformulier, trainingskamp tot aanspreekpunt voor de arbitrage en bestuur. Ik faciliteer de zaken om het voetbal heen en probeer de sfeer binnen het team te bewaken.”

Waar in Nederland clubs omvallen door het gebrek aan vrijwilligers heeft VVAC dat probleem niet. ,,Dat vind ik ook zo bijzonder bij deze club. Onlangs is nog eens vastgesteld dat maar liefst ruim tweehonderd vrijwilligers zich regelmatig voor VVAC inzetten. Dat is uniek”, besluit De Wit.