Nieuw-Vossemeer – Vrijwilligers heb je in allerlei gedaanten bij voetbalclubs. Maar het is niet vanzelfsprekend dat spelers die van ‘buitenaf’ naar een club komen, ook een vrijwilligersrol op zich nemen. Bij zondag vierdeklasser NVS hebben ze in de persoon van Sjoerd Marcusse wel zo iemand. “Niet dat het nu zo’n overweldigde rol is die overigens vervul bij NVS hoor. Maar ik vind het vooral erg leuk om te doen en op die manier de club onder de aandacht te brengen. Om zichtbaar te maken wat er gebeurt op en rondom de club”, aldus Marcusse, die vier seizoenen geleden neerstreek bij de zondag vierdeklasser na zijn overstap van RKSV Halsteren waar hij speelde in de zaterdag 1.
Marcusse houdt onder meer de social media-pagina van het eerste elftal up to date. “Eerst deed ik puur en alleen de instagrampagina, maar inmiddels is daar ook de facebookpagina bijgekomen. Het is vooral gewoon ook leuk om te doen en op die manier te laten zien wat er leeft en speelt binnen het team. En mensen vinden het ook leuk om te volgen dus geeft aan dat we wel in een bepaalde informatiebehoefte voorzien.”
Inmiddels is de 27-jarige Marcusse al goed ingeburgerd bij de club waar hij vier seizoenen geleden terechtkwam. “Ik was al eerder gevraagd door de toenmalige trainer Anton Verweij. Die kende ik vanuit Halsteren waar hij trainer was en ik speelde en de jeugd trainde. Maar ik had het naar mijn zin bij Halsteren en kende er iedereen. Dus ik zag niet de reden om de stap te maken naar NVS. Daar kwam later wel verandering in toen bij Halsteren het beleid werd gemaakt om de zaterdag 1 een flinke kwaliteitsimpuls te geven door spelers uit de regio aan te trekken en toe te werken naar een sportief hoger niveau. Voor mezelf zag ik de bui al hangen en wilde vooral lekker voetballen.”
Daar bovenop kwam nog dat hij destijds een fikse kruisbandblessure opliep en toen helemaal niet meer in aanmerking kwam voor speelminuten in het eerste zaterdagteam. “Ik ben ook wel zo realistisch om toe te geven, dat ik zelf voorzag dat ik me kwalitatief niet kon meten met jongens die voor dezelfde posities waren gehaald. Daarop heb ik contact opgenomen met Anton en ben bij NVS gaan meetrainen. Dat beviel zo goed, dat ik na mijn revalidatie nu de rest van het seizoen bij het tweede team heb gespeeld om ritme op te doen. Daarna ben ik bij het eerste aangesloten en daar voetbal ik nog steeds met heel erg veel voldoening en plezier.”
Behalve nu dan uiteraard. Want in tegenstelling tot veel clubs die in kleine groepjes doortrainen, daar is Sportpark De Danen afgegrendeld. “De voorzitter en het bestuur wilden niet dat er activiteiten plaats zouden vinden tijdens deze break. Mede ook om alle risico’s op besmettingen op de club te vermijden. Puur uit voorzorg dus. Dat is een keuze die als club is gemaakt en die moet je respecteren uiteraard. Daarom probeer ik nu om voor mezelf de conditie op peil te houden. Ik ga hardlopen, naar de sportschool en doe ook veel aan mountainbiken. Het is geen voetbal natuurlijk, maar je ben bezig en werkt aan je fitheid. En die gaan we nodig hebben ook, want we hebben als doelstelling dat we ons in deze klasse willen handhaven. Dat wordt een fiks karwei, maar we zullen er met z’n allen voor moeten zorgen om dat te gaan realiseren. Ik zou het liefst nu direct het veld weer opgaan, maar dat zal jammer genoeg nog wel even duren. Tot die tijd is het behelpen, al heb ik dan wel tijd om de socials wat bij te werken en aan te blijven vullen tussendoor.”
Klik hier voor meer informatie over NVS
Klik hier voor meer artikelen over NVS