René van der Meiden hoort inmiddels bij het meubilair van vv Rockanje. Na de jeugd doorlopen te hebben bij Nieuwenhoorn, koos hij voor een vriendenteam bij Hellevoetsluis en kwam in aanraking met het selectievoetbal. Dit beviel hem goed en maakte de stap naar vv Rockanje, waar hij momenteel bezig is aan zijn achtste seizoen in de hoofdmacht.
René begint over zijn carrièreverloop. “Ik ben in de F begonnen met bij vv Nieuwenhoorn als middenvelder en buitenspeler en ben daarna vrij snel in het doel beland.” Na de complete jeugd bij Nieuwenhoorn doorlopen te hebben koos René met een aantal vrienden voor een overgestap naar Hellevoetsluis. “Vanuit het vriendenteam mocht ik af en toe ruiken aan selectievoetbal door in te vallen bij het eerste. Dat beviel mij wel waarna ik bij het gezellige Rockanje ben beland. Hier voetbal ik nu al acht seizoenen, dus ik behoor onderhand tot het meubilair.”
Na verschillende gesprekken bij andere clubs, is de sluitpost Rockanje toch altijd trouw gebleven. “Voorheen riep ik nog weleens dat ik benieuwd was wat mijn top was. Ik heb hier en daar leuke gesprekken gehad bij clubs die hoger speelden. Toch heb ik nooit een stap gemaakt, omdat het clubgevoel bij Rockanje overheerst. Ik zou het als team wel heel gaaf vinden om weer eens een stap te maken richting de derde klasse.”
De ploeg doet er alles aan om te promoveren. “Als team draaien we niet net als andere jaren bovenin mee. We hebben een lastige start gemaakt. Zelf heb ik ook nog eens in de wedstrijd tegen WFB een blessure opgelopen. Hierdoor ben ik tot aan de winterstop wel zoet. Gelukkig heeft Rockanje wel een stijgende lijn ingezet en ik hoop hier snel weer aan deel te kunnen nemen.”
Het eerste jaar bij Rockanje was direct succesvol voor de dertiger. “In mijn eerste seizoen bij Rockanje werden we gelijk kampioen. We hadden een geweldig team met voetballers als Stefan de Ruijter en Wouter van Linschoten. Alles liep, het was gezellig en we presteerden erg goed.” Helaas was het avontuur in de derde klasse van korte duur. “Na mijn hoogtepunt ook direct mijn dieptepunt. In de derde klasse hadden we een geweldige start maar degradeerden we toch in de nacompetitie weer terug naar de vierde klasse.”
Zoals de luitpost zelf al aangeeft, kan hij over zijn rituelen wel een boek schrijven. “Ik heb te veel rituelen waar ik zelf al gek van word. Ik heb bijvoorbeeld een eigen bidon. Hier staat mijn naam op een stukje tape. Mocht deze zoek zijn of we zijn deze vergeten mee te nemen dan is het serieus paniek in de tent. Mijn bidon leg ik links van het doel (twee meter afstand om een mikpunt te voorkomen) in de richting van de lichtmast met het stukje tape bovenop. Mocht iemand een slokje nemen is dat prima, maar als diegene de bidon niet goed terugplaatst gaat de kronkel in mijn hoofd weer werken.”
De doelverdediger laat zich lovend uit over alle vrijwilligers binnen de club. “Vrijwilligers zijn schaars en ik vind het altijd superknap als men tijd vrij maakt voor bijvoorbeeld de kantine, bestuursfuncties, schoonmaak kleedkamers en onderhoud van het terrein. Grote pluim naar alle mensen die de club steunen.”
Foto; Wout Kegel
Klik hier voor meer artikelen over Rockanje.
Klik hier voor meer info over Rockanje.