Lawrence Bouman (38) is dit seizoen terug bij de Vrouwen 1 van Wilhelmina’26. Na een uitstapje van twee jaar bij de dames van GRC 14, waar hij voor het eerst op eigen benen stond, keerde hij afgelopen zomer als coach terug bij Wilhelmina’26.

Een echte clubman mogen we Lawrence Bouman wel noemen. Als F-pupil begon hij al te voetballen bij Wilhelmina’26. Het is dat een knieblessure roet in het eten gooide en Bouman op jonge leeftijd moest stoppen, anders had hij nu waarschijnlijk nog steeds op het voetbalveld rondgelopen. Weg is hij echter nooit écht geweest. Bouman rook aan het trainersvak, toen hij leider werd van het vierde elftal. Hij had inmiddels ook al warme banden met de Dames 1, waarin onder meer zijn zusje, nicht én vrouw voetbalden. Erik van de Nieuwegiessen was daar trainer en vroeg Bouman om wat hulp. Uiteindelijk heeft hij de overstap gemaakt. “Ik wilde iets anders. Bij het vierde was ik leider en trainer in één, ik moest zo’n beetje alles regelen. Bij de dames werd ik echt de trainer, samen met Erik.” Dat is nu pakweg zes jaar geleden. Hij beleefde vier mooie seizoenen. “Van vrouwen krijg je heel veel waardering terug. Ik vond het echt leuk om te doen. Het enige lastige was af en toe het wisselbeleid, aangezien ik dus nogal wat bekenden in het team had spelen. Dat liet ik dan aan Erik over.”

GRC 14
Toch wilde Bouman ook graag eens volledig op eigen benen staan. Daarom verkaste hij twee seizoenen geleden naar GRC 14, waar hij in zijn eentje de vrouwen ging trainen. “Dat was toch even vreemd, Wilhelmina’26 is van jongs af aan mijn club. Maar ik had het wel naar mijn zin bij GRC 14.” Dat hij na twee seizoenen weer terugkeerde naar Wijk en Aalburg, was dan ook niet uit onvrede. “Maar mijn oudste zoon voetbalt nu bij Wilhelmina’26 en dat is zaterdagochtend om 10.00 uur. GRC 14 speelt om 11.00 uur, dus dat viel niet te combineren.”

Vanaf dit seizoen is hij op zaterdag de coach van de Dames 1 bij Wilhelmina’26. “De trainingen doe ik niet. Ik heb twee kleine kinderen, dus mijn gezin vraagt wat tijd en energie. Het is fijn om doordeweeks weinig verplichtingen te hebben, dat geeft rust.” Menno van Wijk is de trainer van het team.

Plezier
Inmiddels zijn de vrouw en het nichtje van Bouman gestopt, alleen zijn zusje voetbalt nog in het team. Het wisselbeleid is er echter niet makkelijker op geworden, met 25 dames voor één elftal. “Ik merk wel dat ik veel aan die twee jaar op eigen benen heb gehad, ik kan nu beter keuzes maken. Het is af en toe een beetje puzzelen, wie wanneer speelt. Het belangrijkste is dat we het plezier erin houden.”

Want daar gaat het vooral om bij de Dames 1 van Wilhelmina’26: plezier. “Maar ook om 100 procent alles geven en prestaties. We spelen in de vijfde klasse, hopelijk kunnen we bovenin meedraaien.” De vrouwentak van de club is niet zo groot. “We hebben één damesteam en een MO11-1. We hadden een MO15-1, maar die meisjes stromen nu door naar de dames.” Ondanks de ietwat magere kwantiteit van de tak, merkt Bouman dat het vrouwenvoetbal leeft in Wijk en Aalburg. “Dat was in het begin wel anders, maar nu is iedereen enthousiast.”

Klik hier voor meer informatie over Wilhelmina’26
Klik hier voor meer artikelen over Wilhelmina’26