SINT ANNALAND – Ze hadden volgens Joost van Dijke bij WHS de beste voorbereiding sinds jaren gehad, dus dat ze daarna pas één overwinning boekten was een flinke streep door de rekening. En dat er nu voorlopig geen overwinningen meer bijkomen al evenzeer.
“Maar dat je dan uitgerekend op het moment dat je de derby tegen NOAD’67 zou spelen helemaal niet meer het veld op mocht, dat maakt de teleurstelling nog net even groter. We hadden vorig seizoen een teleurstellend resultaat geboekt en iedereen was erop gebrand om een goede prestatie te gaan neerzetten. We hadden ook goed getraind, de laatste wedstrijd gewonnen en iedereen had een goed gevoel. Echt zuur. Daarbij hadden we de eerste wedstrijd tegen titelfavoriet Halsteren in de laatste minuut verloren en tegen Fendert en Klundert onnodig punten verspeeld. Als je daar aan terugdenkt, dan is de start wel teleurstellend te noemen.”
Van Dijke, die als BBL-er werkzaam is binnen de gehandicaptenzorg, is al sinds zijn zestiende vaste waarde bij WHS. Hij strikte overigens pas op zijn veertiende voor de eerste keer voetbalschoenen in een officiële wedstrijd, nadat hij jarenlang op hoog niveau aan tafeltennis had gedaan. “Al mijn vrienden zaten op voetbal en je wilt toch dingen samendoen met je vrienden. Dus heb ik de knoop doorgehakt en voor voetbal gekozen in plaats van tafeltennissen. En daar heb ik overigens geen moment spijt van gehad. Het ging daarna vrij snel, want ik mocht bij Romeo van Aerde al geregeld meetrainen en zijn opvolger Erwin de Nijs gaf me vrij snel de kans in de basis. En sinds ik erin kwam, heb ik eigenlijk nooit meer op de bank gezeten.”
Dit seizoen begon hij overigens niet in de basisopstelling van trainer Leon de Witte, nadat een verrekking in de hamstring voor het nodige fysiek ongemak had gezorgd. “Dat was zeker een tegenvaller. Ik miste daardoor de start inderdaad en wilde tegen Seolto graag spelen. Dat heb ik ook een uur gedaan en toen zat het seizoen er voorlopig alweer op. Het gaf wel tijd om de blessure goed te laten genezen in elk geval. Maar leuk is anders.”
Voorlopig is Van Dijke dus aangewezen op het trainen in kleine groepjes, wat men bij WHS twee keer per week nu doet. “Dat is perfect geregeld binnen de grenzen van de mogelijkheden en van wat is toegestaan. We trainen met verschillende trainers verdeeld over twee velden. Dat werkt goed en de vormen die we doen zijn leuk en pittig. Afwisselend ook, al is het natuurlijk niet zo leuk als het trainen met de volledige selectie. De positiespelletjes, duels en partijtjes die mis je als voetballer het allermeeste, want dat is simpelweg het leukste om te doen. Buiten het spelen van echte wedstrijden natuurlijk, want daar doe je het uiteindelijk allemaal voor. Om in de competitie zo hoog mogelijk te eindigen.”
En ondanks de valse start voorziet de controlerende middenvelder dat zijn ploeg nog gaat klimmen op de ranglijst zodra het seizoen wordt heropend. “We willen graag de nacompetitie bereiken. Twee jaar geleden is dat ons ook gelukt, al werd die droom hardhandig met een stevige nederlaag uit elkaar geschoten. Nu hebben we een jonge groep, maar hebben we wel een kwalitatief goede selectie op het veld staan. Dus een plek in de top vier of zelfs top drie, daar moeten we op kunnen mikken. Voorwaarde is dan wel dat alles moet meezitten en iedereen fit blijft. En juist die elementen, die heb je helaas niet altijd in de hand in het voetbal.”
Klik hier voor meer informatie over WHS
Klik hier voor meer artikelen over WHS
