Voor Dettie Noordzij is geen moeite te veel als het om sv Poortugaal gaat. Vanaf het moment dat haar zoons, een tweeling, gingen voetballen, is Noordzij al verbonden aan ‘de voetbal’. Dat ze vrijwilligerswerk is gaan doen, vindt zij heel normaal. “Dat normale is in de loop der jaren bij de club wel minder geworden. Ik zie te veel kinderen die door hun ouders bij de club ‘gedropt’ worden. Een deel van die ouders vindt het wel best, een ander deel heeft geen idee hoe een vereniging in elkaar steekt.”

Noordzij (54) is bij sv Poortugaal bestuurslid Algemene Zaken. “Dat kun je breed zien”, zegt ze lachend over haar ‘takenpakket’. “Er valt veel onder. Evenementen, zoals schoolvoetbal, acties, verenigingswerk, jeugdkampen, maar ook de ondersteunende factor bij overige bestuurszaken en acties binnen de vereniging. We hebben een fijn bestuur met mensen die goed samenwerken. Als het over voetbalinhoudelijke zaken gaat, houd ik meestal mijn mond. Daar hebben andere mensen meer verstand van. Ik heb in mijn leven genoeg wedstrijden gezien, dat wel. Ik mis nauwelijks een wedstrijd van mijn jongens. Die zitten nu op een leeftijd waarop ze hun moeder liever niet aan de zijlijn hebben staan, haha.”

Noordzij is bij sv Poortugaal ook belast met het verenigingswerk, bij de club het synoniem voor zes uur vrijwilligerswerk per seizoen die leden of een ouder van een lid moeten verrichten. Wie verzaakt, betaalt een extra bijdrage van tachtig euro. “We zitten als club helemaal niet te wachten op dat extra geld, we zien liever dat mensen uit zichzelf aanbieden vrijwilligerswerk te doen. Helaas is het aanbod te klein om aan de vraag van het vele werk te voldoen. We zijn na de fusie een grote club geworden van ruim veertienhonderd leden. Per seizoen hebben we alleen voor de zaterdagen al vijfduizend manuren nodig en dat is zonder training geven of het coachen bij wedstrijden. Leden kunnen het vrijwilligerswerk op verschillende manieren voldoen.  Een ochtend of middagje achter de bar of in de keuken helpen, scheidsrechter zijn of andere klussen verrichten. Ze kunnen zichzelf inplannen voor taken. Als club hadden we het verenigingswerk liever niet ingevoerd, maar het blijkt noodzakelijk.”

De jeugdkampen van de fusieclub zijn geliefd. Elk seizoen zijn er twee. “Eentje voor de pupillen en eentje voor de jeugd van elf tot en met vijftien jaar. Voor die laatste groep hebben we al jaren een uitwisseling met FC Lakeside uit Cheltenham (Engeland). Dat is altijd met Pasen. Het ene jaar gaan wij naar Engeland, het jaar erop komen ze naar ons. Tussen de clubs is een hechte band gegroeid. Dit jaar hebben we vanwege corona het helaas moeten afblazen. Het zou bij ons zijn, maar het zat precies in de lockdownperiode. Hopelijk kan het volgend jaar wel weer.”

Het pupillenjeugdkamp kon gelukkig wel doorgaan. Noordzij: “We gaan al jaren naar Esbeek, bij Hilvarenbeek. Het kamphuis staat midden in de natuur. Een zwemvijver, een groot grasveld en je loopt zo het bos in. Alles hebben we er. Het is een intensief en vooral sportief voetbalweekend, maar de kinderen vinden het fantastisch.”

Begin dit jaar had Plus Hofland uit Poortugaal samen met sv Poortugaal een voetbalplaatjesactie bedacht. Een prachtig boek met ruim 700 plaatjes van (jeugd)leden van sv Poortugaal. Toen de ruildag van de voetbalplaatjesactie door corona in het water dreigde te vallen, verzon ze met andere slimmeriken van de club ‘een list’. Een ruilactie met behulp van enveloppen. Je wensenlijstje samen met je dubbelen in een envelop inleveren. Team Noordzij sorteerde alles en kon uiteindelijk alle kinderen met de gevraagde plaatjes blij maken.

Klik hier voor meer informatie over SV Poortugaal
Klik hier voor meer artikelen over SV Poortugaal