Zijn beslissing ging niet over één nacht ijs. Na vier jaar NEC twijfelde Jordy Ruizendaal. Terug naar de Rooien of met vrienden samen bij de Blauwen? Hij hakte de knoop door en draagt dit seizoen weer het shirt van IJsselmeervogels. “Het voelde direct als thuiskomen. Ik zit weer helemaal op mijn plek.”
Het voelde als een opluchting toen hij medio december 2021 zijn besluit openbaar kon maken. Jordy Ruizendaal keerde terug naar IJsselmeervogels, naar de club waar hij van 2006 tot 2018 ook al speelde en hij reeds was doorgeschoven naar de A-selectie. “De rust keerde terug. Clubs hoefden niet meer te bellen en ik hoefde geen gesprekken meer te voeren. Mijn besluit stond vast. Al was het niet gemakkelijk.”
Ook de buren van De Westmaat wilden zich graag versterken met de 21-jarige middenvelder, geboren en getogen in het dorp. “Ik wilde het liefst in Bunschoten-Spakenburg blijven. Eén, misschien twee minuten fietsen en ik ben op het sportpark. Heerlijk. Daar keek ik naar uit. Andere clubs, die informeerden, vielen daardoor af. Hero van Lopik, Jan van Diermen en Youri Koelewijn spelen allemaal bij Spakenburg en zijn vrienden. Net als enkele jongens uit het tweede elftal. Ze probeerden me over te halen, vertelden over het leuke team en de gezamenlijke uitjes die ze ondernemen. Ik ben op gesprek geweest. Er lag een leuk plan, maar ik heb uiteindelijk geluisterd naar de mensen die nauw om me heen staan. Zo kom ik uit een IJsselmeervogels-familie en die band wil ik niet doorbreken.”
“Het gesprek met de technische commissie verliep uitstekend. Ze waren blij dat een jongen uit het dorp terugkeerde. Het voelt voor mij als vertrouwd. Toen ik het sportpark opliep, was er gelijk weer liefde. En die uitjes, die ondernemen ze ook hier.” Al kende Ruizendaal een lastige start. “In het begin moest ik enorm wennen. Ik speelde niet goed en stond er terecht naast. De trainer zei eerlijk tegen me. ‘Ik wil je ontzettend graag in het team. Maar als je zo blijft spelen, kom je er niet in’. Ik was te aanvallend ingericht. Rende en speelde te snel naar voren. Ik ben nu iets terughoudender en balvaster in mijn spel, maar ik wil risico’s in mijn spel behouden. Dat zorgt voor verrassing.”
Flow
Tegen Excelsior Maassluis kreeg hij zijn eerste basisplaats en vanaf dat moment verloor IJsselmeervogels niet meer als de kleinzoon van wijlen bekerheld Evert de Graaf aan de aftrap verscheen. “Mijn eigen rol wil ik niet te groot maken. We zijn met het elftal in een flow beland en daarin willen we zo lang mogelijk blijven. Als we aan het einde van het seizoen in het linkerrijtje staan, ben ik diktevreden. En natuurlijk als we twee keer de derby winnen! Dan is het seizoen helemaal geslaagd.”
Hij zag zijn ontwikkeling gewaardeerd met een nieuw driejarig contract dat hij medio oktober signeerde. In het persbericht werden zijn ‘duelkracht, loopvermogen, spelinzicht en splijtende passing’ geroemd. “Ik dacht dat de technische commissie wilde praten over het huidige seizoen. Misschien over volgend seizoen. Maar dit nieuwe contract tot 2026 betekende een mooie verrassing. Al zou ik naar een betaald voetbalclub kunnen overstappen als er belangstelling ontstaat, maar daar houd ik me nu helemaal niet mee bezig.”
Vier jaar maakte hij het profwereldje mee bij NEC. “Ik was net zeventien toen ik werd benaderd om op stage te komen. Ik dacht dat het bij één keer meetrainen zou blijven. Ik verwachtte dat de club enkele jongens had uitgenodigd, maar er stonden 32 spelers op het veld. Ik kwam telkens een ronde verder. Die trainingen waren op donderdag. Ik had IJsselmeervogels niets verteld, omdat ik net een klein contract had getekend en bij het eerste elftal was aangesloten. Maar ik kon het niet langer verbergen. Gelukkig dacht de club mee en zijn ze er met NEC uitgekomen.”
In Nijmegen betrok hij een huis in de wijk Neerbosch. “In de Henk van Tienhovenstraat. Ik woonde daar met twee andere spelers. De volledige vier jaar met Cas Odenthal. De andere jongen wisselde. Het laatste jaar met doelman Norbert Alblas, het seizoen daarvoor met Nino Noordanus die nu bij Excelsior Maassluis speelt. Afspraken? Dat ging vanzelf. De een kookte, de ander ruimde de tafel af of deed boodschappen. Naast het voetbal volgde ik de opleiding Marketing op het ROC. Via de Young Talent Academy, dat was helemaal afgestemd op het voetbal.”
Concurrentie
“In de Onder 19 en later ook Onder 21 wonnen we opvallend genoeg vaak van de topclubs. Ons geheim? Lekker verdedigen en loeren op de counter. Altijd viel er wel eentje binnen. Ik kende de pech dat ik met Dirk Proper en Syb van Ottele twee grote talenten voor me had.” Tegen De Treffers maakte hij zijn officieuze debuut in het eerste elftal. Een officieel optreden bleef uit. “Ik kon dit seizoen bij NEC blijven, maar dat zou opnieuw zonder contract zijn. Vooruitzicht op een reële kans in het eerste elftal was er nauwelijks. Dan ga ik liever terug naar een bekende omgeving en speel ik wekelijks mooie wedstrijden.”
Sinds de zomer gaat elke doordeweekse ochtend om vijf uur de wekker. “Ik werk nu in het visbedrijf van mijn ouders. Elke dag ga ik met de kar op pad in Nederland. Ik ben nu net terug uit Purmerend”, vertelt Ruizendaal deze dinsdag aan het einde van de middag. “Morgen sta ik in Eindhoven en de overige dagen in Rotterdam en omgeving. Ook als we woensdagavond laat voetballen, stap ik om vijf uur uit mijn bed. Al hoef ik gelukkig niet te rijden.” Zijn ouders reizen naar andere plaatsen. “Mijn moeder is op zaterdag vaak om drie uur, half vier terug en gaat direct door naar het sportpark. Mijn vader is de hele zaterdag op pad. Mijn schoonouders zijn eigenaar van visbedrijf Koelewijn. Hen vind je ook door het hele land.” Het toekomstbeeld is dat Ruizendaal het bedrijf van zijn ouders overneemt. “Dat is de bedoeling in ieder geval.” De komende jaren neemt voetbal nog een prominente plek in. “De combinatie is pittig, maar te doen.” (SB)
Klik op vv IJsselmeervogels voor de laatste artikelen over de club.
Klik op vv IJsselmeervogels voor meer informatie over de club.