Tip: Mocht je dit stuk lezen, lees dan tot het eind!
Een eindeloze discussie die veel stof doet opwaaien in voetballend Nederland. Jarenlang botsen veel voetbalkenners erover of het verstandig is jonge spelers uit te nodigen en bij BVO’s te plaatsen. De mening die steeds vaker wordt geformuleerd is dat spelers zouden bezwijken onder druk, de weg te lang zou zijn, de vrijheid in het spel ontnomen zou worden en ze dus langer bij hun vriendjes zouden moeten spelen. Er lijkt een soort van hype te zijn ontstaan over het zo laat mogelijk beginnen van het opleiden van jonge jeugdvoetballers. Ergens natuurlijk terecht omdat je vaak pas na de groeispeurt kan zien of een speler echt in aanmerking kan komen voor het profvoetbal. Niet alleen fysiek, technisch en tactisch, maar ook met name mentaal is het belangrijk hoe een speler uit de puberteit komt. Dat mentale aspect is in deze tijd het allerbelangrijkst, omdat de gemiddelde jeugdspeler steeds minder kan hebben. Aan de andere kant zijn de argumenten om later te beginnen vaak in de gedachte van de gemiddelde profclub: we kunnen het toch niet winnen van de grote clubs die pakken jong alle goede spelers weg, dus we gaan maar later beginnen. Andere argumenten zijn binnen amateurverenigingen dat ze de jongens zo lang mogelijk willen houden en zien als eigendom. Wat natuurlijk een verkeerd streven is, want kinderen zijn vrij en zeker niet iemand zijn eigendom.
Waarom is laat opleiden dan zo discutabel aan de andere kant van BVO’s die wél vroeg beginnen? Omdat de feiten anders spreken.
Over de 4 teams die vorig jaar championsleague speelden (halve finale) was meer dan 75% gescout en toegelaten voor de u10 leeftijd. Hieronder zie je een foto van een jeugdopleidingsteam van Chelsea dat bij elkaar zat en waarvan bijna iedere speler profvoetbal heeft gehaald. De cijfers van het huidige Nederlands elftal liegen er ook niet om. Bijna alle spelers zijn vroeg begonnen bij BVO’s op enkele uitzonderingen na. In de top van de wereld is dus een jonge instroom te zien in het verleden.
Het aantal jongens wat jong wordt gescout en weggekaapt, daarvan halen maar heel weinig jongens profvoetbal. Het argument is vaak dat ze dus op jonge leeftijd niet goed hebben kunnen zien wie prof wordt. Wat hierin vaak wordt vergeten is dat er in het profvoetbal natuurlijk per jaar maar een x aantal plekken vrijkomen. Het is niet zo dat alle goedopgeleide jongens direct de andere spelers eruit kunnen spelen, die dezelfde opleidingsweg hebben bewandeld en al in het eerste staan.
In mijn beleving zou de discussie een hele andere richting moeten krijgen. Ik vind de leeftijd veel minder belangrijk. In mijn opinie draait het om visie. Als je dan al jong gaat selecteren, kijk je naar motorische vaardigheden? Daarnaast kun je natuurlijk ook nog kijken naar: intuïtie, leervermorgen, basisfysieke eigenschappen. Iedereen heeft een andere mening en mag uiteraard op andere vlakken selecteren.
De weg naar profvoetbal is hard en zwaar. Maar die hoeft natuurlijk bij de jongste jeugd niet zo te zijn. Wel is de pedagogiek heel belangrijk. Ik ben per definitie niet tegen het ontwikkelen van de allerjongste jeugd, omdat hier motorisch en technisch de volledige basis wordt gelegd. Dus laten we minder vaak praten op welke leeftijd we selecteren, maar meer over hoe we met de jonge jeugd omgaan en de stof die ze moeten krijgen op de training. Uiteindelijk heeft niemand de wijsheid in pacht. Is het dan zo erg dat al die jonge spelers een mooi clubtenue mogen dragen en mooie wedstrijden en toernooien mogen spelen? Als de teleurstelling zo erg overheerst over een potje voetballen, is de druk dan niet te hoog gelegd vanuit het thuisfront? Afvallen en moeten stoppen in een jeugdopleiding daar moet niet te veel waarde aan gehecht worden. Iedereen die het groter maakt dan het is, was in eerste instantie al niet geschikt voor de harde wereld van het profvoetbal. Het is in het leven altijd vallen, opstaan en doorgaan.
Wat ik wel mooie vind aan sommige BVO’s is dat bij de u18 nog 75% van de jongens spelen die er tot aan de u13 zijn ingestroomd. Bij de splitsing van 8 vs 8 naar 11 vs 11 is een moment dat bij veel clubs jongens op een andere manier bekeken worden. Ik ben van mening dat clubs vanaf de u13-1 tot aan de u18 het grootste gedeelte bij elkaar moeten houden. Dan praten we over het opleiden en niet doorselecteren van jeugd.
Dat er wordt door geselecteerd is normaal en hoort erbij, omdat je natuurlijk altijd laatbloeiers hebt, maar om hele opleidingen te baseren op laatbloeiers is discutabel.
Klik op Soccer Academy Breda voor meer artikelen.
