‘Hier trainer worden kun je gerust een droom noemen’

0
371
hier-trainer-worden-kun-je-gerust-een-droom-noemen

Wat goed is, komt snel. Maar dat het voor Rick Hoendervangers zo snel zou komen, had de nieuwe trainer van Rood Wit ook weer niet verwacht. Maar ambitieus als de jonge oefenmeester is, pakte hij de kans om hoofdtrainer van ‘zijn club’ te worden, afgelopen zomer met beide handen aan. “Tijd om na te denken heb ik eigenlijk niet echt gehad.”

Want na het vertrek van Ad van Seeters naar Baronie, ging het afgelopen juli allemaal heel snel. “Als ze je dan vragen, moet je ook niet voor je verantwoordelijkheid weglopen.” En daarnaast, zo vertelt Hoendervangers (28). “Het is een mooie nieuwe stap in het proces wat we samen met de club hadden.” Na trainer bij de JO19, van het tweede én assistent bij het eerste, is de inwoner van Sint Willebrord nu dus hoofdtrainer van de vierdeklasser. “Nu ben je echt eindverantwoordelijke.” Precies zoals hij een aantal jaar geleden voor zichzelf had bedacht. “Die ambitie heb ik natuurlijk altijd gehad. De druk om te presteren en die hele ambiance, houd ik van.”

Voorsprong
Dus toen ze hem uiteindelijk vroegen, was het gevoel meteen goed, herinnert Hoendervangers. “Er bleek veel vertrouwen, zowel bij de club als bij de spelers. Al komt er nu natuurlijk wel iets meer verantwoordelijkheid en druk bij kijken.” Naast de aandacht en intensiteit. Gelukkig is de trainer allesbehalve een onbekende. “Er zijn genoeg jongens die ik in de JO19 of bij het tweede heb gehad. Dan is het wel mooi dat het zo samenkomt. We weten wat we aan elkaar hebben en ze kennen mijn manier van voetballen. Dat is een voordeel.” En een soort voorsprong, denkt Hoendervangers. “Daardoor hoef je niet helemaal als nieuweling te beginnen.” Want zijn proces, begon eigenlijk al na de degradatie uit de eerste klasse. “Vanaf dat moment ben ik twee jaar assistent geweest van Ad.” Een leerzame periode, meent hij. “Het eerste seizoen in de tweede klasse, was vooral proeven en leren. Een jonge groep, met veel jeugd. Vorig jaar hadden we wel op meer gehoopt. Na een slechte start, hebben we ons uiteindelijk goed herpakt.” Maar een derde degradatie op rij, kon niet worden voorkomen. “De nadruk lag op ontwikkelen. Daar moeten we nu de vruchten van plukken. Ondanks dat de teleurstelling behoorlijk groot was. Zeker na al dat keiharde werken.”

Iets teruggeven
Toch kwam die degradatie voor Hoendervangers zelf, als een geluk bij een ongeluk. “Ik heb alleen mijn papieren voor de vierde klasse, UEFA C. Dus anders had ik het helemaal niet kunnen doen. Achteraf was dat mijn geluk.” Maar makkelijk, wordt het ook dit seizoen niet. “Het is een uitdagende en sterke klasse, met vijf gedegradeerde derdeklassers en veel ploegen die gelijkwaardig zijn aan elkaar.” Een flinke uitdaging dus. “Daarnaast is het ook een kleine competitie, met maar elf teams. Eigenlijk is dat niet wenselijk.” Heel lang om daar mee in te zitten, hebben ze in Sint Willebrord echter niet. “We hebben nu al drie vervelende seizoenen gehad, dus hopelijk wordt het beter. Die jongens verdienen ook wel een succesje, zijn altijd allemaal enorm hard blijven werken.” Hoendervangers legt de lat dan ook hoog. “We willen een gooi doen om zo snel mogelijk terug te keren in die derde klasse. Dat is uiteindelijk onze ambitie.” Hoe hij dat wil gaan doen? “Met goed, gedurfd en aanvallend voetbal. Veel energie, intensiteit en druk naar voren.” In combinatie met presteren. “We willen de supporters en de club graag iets teruggeven. Ook voor hen is het niet altijd makkelijk geweest.” En dat begint op de training. “Veel wedstrijdgericht én herhalen. Soms door er juist veel over te praten.” Zijn jonge leeftijd is wat Hoendervangers betreft dan ook een voordeel. “Daardoor sta je dichterbij, weet je wat er leeft en is het makkelijker communiceren.” Al had hij zelf ook niet verwacht, dat het allemaal zo snel zou gaan. “Het is echt in een stroomversnelling geraakt. Maar om eerlijk te zijn, had ik er nog niet aan durven denken, om nu al hoofdtrainer van Rood Wit te zijn. Ik ben bewust jong trainer geworden, dus dit was ooit natuurlijk wel mijn doel.” Helemaal als je bijna letterlijk en figuurlijk in de achtertuin van de voetbal woont. “Ik ben een echte Rood Witter. Als je dan op mijn leeftijd, deze stap kan maken bij de club van je hart, kun je dat gerust een droom noemen!”

Klik op Rood-Wit voor de laatste artikelen over de club.
Klik op Rood-Wit voor meer informatie over de club.