Bij Combinatie Wil Overwinnen moeten ze voor het eerste elftal op zoek naar een nieuwe verzorger. Henk Vlielander stopt eind dit seizoen. Na ruim 30 jaar als verzorger bij diverse teams vindt de 71-jarige Vlaardinger het mooi tijd om bijvoorbeeld wat langere vakanties met zijn vrouw te kunnen maken.

Vlielander doorliep alle jeugdelftallen bij Fortuna Vlaardingen. “Ik was een redelijk goede keeper, maar na mijn tienerjaren had ik meer passie voor muziek. Dan liep ik met lange haren rond en ging naar veel festivals. Ik was bijvoorbeeld bij het eenmalige Kralingse Popfestival aanwezig. Ik hield vooral van Nederlandse bands zoals Brainbox, Cuby and the Blizzards en Golden Earring.”

Als jonge twintiger trouwde Henk en zijn zoon Dennis ging bij HVO voetballen. “Toen hij nog jong was kwam voetballen er voor mijzelf niet van met een gezin en mijn werk als kraanmachinist bij firma Van Dijk in Maasland. Toen Dennis in de B-junioren ging voetballen kreeg ik de vraag  ‘vind je het leuk om verzorger te worden?’. Dat leek mij leuk en ik begon boeken over verzorging te lezen. Toen Tinus Weber trainer was bij de A1 vroeg hij mij bij dat team als verzorger en later verhuisde ik naar het tweede elftal van HVO.”

”Uiteindelijk ben ik bij de selectie van CWO terecht gekomen. “Wat ook meespeelt in mijn besluit om te stoppen is dat het vak van verzorger best zwaar is. Het is veel masseren en tapen en ik voel dat de jaren toch wel gaan tellen al prijs ik me gelukkig met mijn gezondheid. Ook was ik elke dins-, donder- en zaterdag bij CWO aanwezig. Lange vakanties zaten er dan tijdens het voetbalseizoen niet in. Nu blijf ik op de achtergrond betrokken om in te springen bij ziekte, maar kan ik zeker ook makkelijk plannen maken met mijn vrouw.”

In dertig jaar als verzorger maakte Vlielander natuurlijk van alles mee. “Als er een blessure optreedt en je hoort iemand gillen op het veld is dat altijd een spannend moment. Je weet nooit wat er aan de hand is. Hoofdblessures zien er vaak erger uit dan ze zijn door het bloed en vallen meestal wel mee. Afgescheurde kruisbanden of enkelblessures zijn vaak veel ernstigere gevallen en ik heb een keer een speler behandeld die zijn tong ingeslikt had.”

Broer kijkt het liefst naar de mooie kant van zijn 30-jarige carrière. “Ik vind het leuk om onder die jongens tussen de 18 en 35 jaar te zijn. Dat houdt me jong. Ik durf mijzelf als grappig te omschrijven en we maken veel lol. Bij lastige namen van spelers noemde ik ze gewoon ‘broer’. Mij noemen ze ook vaak ‘Broer’, zodat sommigen niet eens weten dat ik Henk Vlielander heet.” Naast de verzorging loopt Vlielander op maandag het eerste en tweede veld na om het gras te inspecteren en regelmatig spuit hij de tribune schoon met een hogedrukspuit. Hij zal dan ook zeker nog regelmatig bij CWO te zien zijn na het einde van dit seizoen. ,”Ik hoop hier nog vele jaren te komen”, zijn laatste oprechte woorden.

Klik op sv CWO voor de laatste artikelen over de club.
Klik op sv CWO voor meer informatie over de club.