Miso Josipovic is helemaal op zijn plek bij Jong Ambon. Na vier jaar voelt hij zich een jongen van de club en dus is afscheid nemen moeilijk. Hij heeft ambities als trainer, zou volgend seizoen graag bij zijn huidige club aan de slag gaan als assistent, maar de vraag naar spelers is groot. Daardoor blijft hij voorlopig gewoon voetballen.
In 2014 werd Josipovic door zijn vrienden, onder wie Yannick Taniwel, overgehaald om bij Jong Ambon te komen spelen. Een keuze waar hij tot op dit moment geen seconde spijt van heeft gehad. “Het is een kleine, warme club en vooral ons team is een hechte groep. Dat is veel waard.” Vooral het team van dit jaar heeft indruk op hem gemaakt, dat bleek wel bij het afscheid van een aantal teamgenoten.
“Dit is een van de meest hechte ploegen waar ik ooit in heb gespeeld.” Dat afscheid nemen van teamgenoten is een bijzonder verhaal. Dit seizoen spelen er bij Jong Ambon een aantal asielzoekers uit Afrika, gezien de procedures is het nog maar de vraag of ze ooit weer kunnen voetballen in Nederland. “De meesten hielden het niet droog tijdens het afscheid, misschien zie je sommige jongens wel nooit meer terug.”
COMPLIMENTEN
Josipovic spreekt van een turbulent seizoen. Door de vele wisselingen binnen het team was het nauwelijks mogelijk om met vaste spelers te trainen of te spelen, waardoor de resultaten volgens hem tegenvielen. “Als we echt kunnen bouwen aan een team, speel je voor de prijzen. Dat weet ik 100% zeker.” Jong Ambon moest het dit seizoen bijvoorbeeld een periode stellen zonder keeper, waardoor de hoop op een klassering in de top van het rechterrijtje of stiekem meedoen voor een periode een lastige opgave werd. Desondanks kijkt de 33-jarige rechtsback tevreden terug. “Het was een prettig seizoen, we hebben samen een mooi team gevormd en zijn ook naast het voetbal een hechte groep.” Behalve buiten het veld, weet hij dat zijn ploeg ook binnen het veld goede prestaties neer kan zetten. De stand op de ranglijst, een tiende plek, zegt wat hem betreft dan ook niet alles. “Dat is echt scorebordjournalistiek. We spelen niet in de grijze middenmoot, maar horen hoger. We krijgen veel waardering van tegenstanders, die snappen niet dat we zo laag staan. Mentaal is het lastig om iedere week in een andere samenstelling te spelen, zelf niet te scoren en hem dan tegen te krijgen.”
In eerste instantie was Josipovic van plan om zijn trainerspapieren te halen en als assistent-trainer bij het eerste elftal verder te gaan. De club heeft echter moeite met nieuwe aanwas voor het vlaggenschip en dus blijft hij waarschijnlijk toch actief als voetballer, zijn vijfde seizoen staat dus voor de deur. “Ik kan het niet maken om te stoppen of weg te gaan. Ik kan dit schip niet verlaten.” In de afgelopen jaren heeft vooral de reis naar Ambon veel indruk op hem gemaakt, waardoor hij de club een nog warmer hart toedraagt. “Die reis was onvergetelijk, dan merk je dat dit echt een bijzondere club is.”
