In de rubriek ‘Hé Scheids’ gaan we in gesprek met de mensen die onze mooie sport mogelijk maken. De scheidsrechter zien wij voetballers altijd netjes in uniform, maar wie is nou de persoon in dat uniform. Daar gaan we de komende weken achter komen.

Leo van Heiningen (62) speelde vanaf zijn twaalfde bij VV De Zwerver. Echter duurde zijn actieve voetbalcarrière niet lang, want op éénentwintig jarige leeftijd scheurde Leo zijn linker enkelbanden af. Door deze blessure was het helaas niet meer mogelijk om te voetballen. Vanaf 1992 werd van Heiningen jeugdleider en assistent-scheidsrechter bij diverse selectieteams van ASWH. Deze rol vervulde Leo met plezier tot en met het jaar 2010 waarna hij op tweeënvijftigjarige leeftijd begon met fluiten voor de KNVB.

Leo is trotste vader van twee kinderen en opa van twee kleinkinderen. ‘’Ik ben zelf geboren in de wijk Kinderdijk in Alblasserdam. Inmiddels woon ik alweer veertig jaar in Hendrik-Ido-Ambacht. Daarnaast werk op dit moment alweer drieënveertig jaar bij Nationale-Nederlanden waar ik op dit moment werk bij de concernstaf in Den Haag. Daar vervul ik de functie van Internal Control Officer (IT-General Controls).’’

Zoals eerder al is benoemd begon Leo zijn scheidsrechters carrière als clubscheidsrechter bij ASWH. “Vanaf 1992 ben ik actief geweest als clubscheidsrechter bij ASWH, daar floot ik pupillen-, junioren- en seniorenteams. Daarnaast was ik assistent-scheidsrechter bij verschillende juniorenselectieteams en seniorenteams. Denk hierbij aan de onder de 23, het eerste en tweede elftal.’’

Vanaf 2010 is Leo gaan fluiten voor de KNVB. ‘’Na het succesvol afronden van de BOS cursus (Basis Opleiding Scheidsrechter) begon ik op niveau ZAS-H. Na verloop van tijd ben ik stapsgewijs gepromoveerd naar niveau ZAS-F. In die periode heb ik ook de SOII (Scheidsrechters Opleiding 2) cursus succesvol afgerond.’’

Momenteel fluit Leo dus op het ZAS-F niveau. ‘’Als je op het niveau ZAS-F fluit betekent dat dat je de tweede, derde en vierde klas fluit. Ook fluit ik reserve hoofdklasse en topklasse niveau van de vrouwen. Vanaf het komende seizoen mag ik ook gaan fluiten in de nieuwe onder de 23 competitie waarin ik dan weer de eerste en tweede divisie mag fluiten.’’

De laatste officiële wedstrijd die Leo heeft gefloten was MZC’11 tegen Arnemuiden in de tweede klasse. ‘’Het nieuwe seizoen zal erg wennen zijn, aangezien ik al een hele tijd niet heb gefloten. Daarnaast heb ik in de tijd dat er geen voetbal was een vervelende blessure gekregen. Ik heb een dubbel hernia gekregen, waardoor ik een heel pijnlijk linkerbeen had door een beknelde zenuw. Ik heb daarna een interventionele behandeling gehad in het pijnbehandelcentrum. Nu volg ik een herstelprogramma onder leiding van een fysiotherapeut. Ik hoop over enkele weken een ‘return to play’ traject in te gaan.’’

De arbiter hoopt zich in de toekomst te blijven handhaven van zijn huidige niveau ZAS-F. ‘’Stiekem hoop ik eventueel nog wel te promoveren naar het niveau ZAS-E. De vraag is natuurlijk of dat nog lukt in mijn actieve scheidsrechters carrière. Wanneer ik mijn actieve carrière afsluit hoop ik nog actief te blijven in de scheidsrechterswereld. Zo hoop ik later scheidsrechters begeleider te kunnen worden.’’

Het dieptepunt van de scheidsrechters carrière van Leo vond plaats in het seizoen 2013/2014. ‘’Aan het einde van seizoen 2012-2013 ben ik gepromoveerd. Echter ging het in de voorbereiding van dat seizoen helemaal mis. Ik floot de oefenwedstrijd Heerjansdam tegen SVDPW. Het was erg warm en tijdens een drinkpauze viel ik en hoorde ik gekraak. Toen ik weer overeind ging staan bleek dat mijn enkel dubbel was geklapt. Ik was in een onzichtbaar konijnenhol getrapt. Ik had mijn rechter enkelbanden gescheurd en moest zes weken in het gips. Daarna heb ik vijf maanden moeten revalideren tot ik weer in staat was om te fluiten.’’

Het jaar na zijn dieptepunt vond ook gelijk het hoogtepunt van de loopbaan van de arbiter plaats. ‘’In het seizoen 2013-2014 keerde ik terug op het veld na mijn zware blessure. Mede door de behandelingen en oefeningen van fysiotherapeut Yoni Rutgers, de aangepaste trainingen van Jan Tempelaar en de aanstellingen bij ASWH lukte het mij om weer helemaal fit te raken. Daarnaast heb ik ontzettend veel steun gehad aan de collega scheidsrechters van de SV Drechtsteden, waar ik ook lid van ben. Door al deze personen kon ik na de winterstop weer topfit wedstrijden fluiten voor de KNVB.’’

In dat seizoen floot Leo zo goed dat hij juist promoveerde. ‘’Vaak degradeert een scheidsrechter na zo’n lange blessure, maar in de ogen van de rapporteurs floot ik de tweede helft van het seizoen zo goed dat ik promoveerde.’’ In dat seizoen mocht de arbiter een aantal mooie wedstrijden fluiten. Zo floot hij de wedstrijd Haaften tegen Well die om het kampioenschap in de vierde klasse ging. Ook mocht Leo de kampioenswedstrijd Bruse Boys tegen Den Bommel fluiten en floot hij in de nacompetitie de vrouwen van Gelre FC tegen de vrouwen van Velsen om promotie naar de topklasse.

Ook Leo heeft voorbeelden om tegenop te kijken. ‘’Mijn voorbeelden zijn Björn Kuipers en Danny Makkelie. Deze scheidsrechters blinken uit in het managen van een wedstrijd. Deze competentie is de belangrijkste vaardigheid van een scheidsrechter.’’

Echte rituelen heeft Leo niet, wel vindt hij dat een goede voorbereiding cruciaal is. ‘’Om vóór, tijdens en na de wedstrijd niet verrast te worden, is het belangrijk om goed voor te bereiden op een wedstrijd. De vraag die ik mezelf altijd stel is, welke belangen spelen er? Daarnaast moet je ervoor zorgen dat je altijd op tijd bent, dus op tijd vertrekken om de situatie op en om het veld vooraf goed te checken. Zo sta je nooit voor verassingen. Daarnaast is een goede warming up zeer belangrijk en geeft een uitgebreide warming up je de tijd om even een praatje te maken met de staf van beide teams. Ook stem ik zo’n 10 minuten voor de wedstrijd de samenwerking met de grensrechters goed af. Dit doe ik om mistanden op een later moment te voorkomen.’’

Naast het fluiten heeft Leo ook andere hobby’s. Zo had hij voor de coronacrisis een passie voor reizen en reisde hij graag af naar zijn favoriete vakantieland, Griekenland. Daarnaast is van Heiningen ook vrijwilliger. Zo was Leo in het verleden secretaris van de hervormde jeugd federatie en was hij penningmeester van de vereniging van eigenaren. Deze taken vervulde hij beide in Hendrik-Ido-Ambacht. Daarnaast is Leo momenteel nog penningmeester van de drie protestantse kerken in zijn woonplaats en is hij lid van de activiteiten commissie van de SV Drechtsteden.

Tot slot wil Leo graag iets meegeven aan zijn collega scheidsrechters en misschien wel toekomstige scheidsrechters. ‘’Om je te kunnen verbeteren is het noodzakelijk dat er na elke wedstrijd een goede zelfevaluatie wordt gedaan, en dat je open staat voor feedback. Tijdens mijn carrière ben ik regelmatig begeleid door (wijlen) Ton Versnel, Ad van Meerkerk en Richard van de Rest. Deze ervaren scheidsrechters kunnen heel goed aangeven wat de sterke punten zijn en wat de zwakke punten zijn waarop je jezelf kan verbeteren. En om een wedstrijd goed te kunnen leiden is het noodzakelijk om wekelijks goede looptrainingen te doen. Dat wordt bij de SV Drechtsteden door Jan Tempelaar goed verzorgd. Ook is het belangrijk om bij aanvang van het seizoen de spelregels goed te kennen, en tijdens het seizoen regelmatig op te frissen.’’

Klik hier voor meer informatie over de SV Drechtsteden.
Klik hier voor een ander artikel.