Tot tweemaal toe raakte Frank Verbruggen zwaar geblesseerd aan zijn linkerknie, maar de negentienjarige liet zich hierdoor niet uit het veld slaan. De verdedigende middenvelder knokte zich terug en is door zijn goede vorm uitgegroeid tot een vaste waarde in het eerste van Sparta’30.
Frank Verbruggen behoorde tot een select gezelschap van spelers die in de eerste competitiewedstrijden van Sparta’30 nog geen minuut misten. Voor veel spelers die een aardig balletje kunnen trappen is dat de gewoonste zaak van de wereld, maar Verbruggen is blij en opgelucht dat hij in het eerste kwart van het seizoen alles speelde bij de zaterdagderdeklasser. “Ik geniet met volle teugen van de duels, ben echt heel blij om terug om het veld te staan met de jongens”, zo zegt de opgetogen middenvelder. “Ik ben fi t, sta in de basis en kan als verdedigende middenvelder belangrijk zijn voor het team, dat doet me heel wat. Dat we ook nog eens een goede competitiestart hadden, is helemaal mooi meegenomen.”
TWEE KNIEBLESSURES
De verdedigende middenvelder is pas negentien jaar oud, maar de clubjongen van Sparta’30 liep tot tweemaal toe een zware blessure op. In 2015 bleef zijn voet staan tijdens een wedstrijd op kunstgras terwijl zijn knie wel draaide, waardoor hij een breuk in zijn knie opliep. Hierdoor moest hij een jaar lang toekijken vanaf de zijlijn. En in zijn laatste jaar als jeugdspeler scheurde hij in de derde competitiewedstrijd bij de JO17-1 een kruisband af in dezelfde knie, waardoor hij weer een lang revalidatieproces moest afwerken. “Revalideren is eentonig en saai, maar ik wilde wederom zo snel mogelijk herstellen. Ik hou van voetbal en vind het prachtig om bij mijn club Sparta’30 met mijn vrienden te kunnen spelen. We werden kampioen en de laatste drie duels kon ik nog meespelen, dat was genieten.”
BASISPLAATS
In de jeugd werd Verbruggen gecoacht door Mark van Noorloos, dezelfde trainer die hem afgelopen zomer bij het eerste elftal haalde. Vorig seizoen, het jaar van zijn defi nitieve comeback, deed Verbruggen veel wedstrijdritme op in het tweede. Vanaf de start van dit seizoen achtte de coach, met wie hij een goede band heeft hem klaar voor een basisplaats in het vlaggenschip van de geel-zwarten. “Vorig jaar schommelde ik tussen het tweede en eerste, maar nu heb ik een basisplaats in het eerste en daar ben ik blij om. Mark heeft vertrouwen in me en ik merk dat ik mijn oude vorm te pakken heb.”
In de derde klasse wordt er fysiek voetbal gespeeld en sowieso is Sparta’30 een club die het volgens Verbruggen van hard werken moet hebben. “We hebben een hecht team, iedereen gaat voor elkaar door het vuur en na de wedstrijd maken we er in de kantine altijd een gezellige boel van”, zegt hij. “De laatste jaren is het eerste steeds nipt aan degradatie ontsnapt, maar dit seizoen mikken we minimaal op de vijfde plaats.” De angst om nogmaals zwaar geblesseerd te raken kende Verbruggen eventjes, maar inmiddels is die nare gedachte verdwenen. “Ik focus me alleen op de wedstrijden en dat gaat goed. Ik wil de komende jaren zo veel mogelijk voetballen, want ik heb nog fl ink wat duels in te halen.”
Wil je meer informatie over de club Sparta’30? Klik hier.
Lees hier de krant van Altena.