Met een doelpunt uit een vrije trap besliste Björn Franckaert eind april het thuisduel tegen Schoondijke (1-0). Drie belangrijke punten richting het doel van de club: nacompetitie en eventuele promotie naar vierde klasse.
Samen met NVS en v.v. Biervliet strijdt de ploeg uit Nieuw-Namen voor de tweede plaats, waarbij NVS al zeker is van een ticket voor de nacompetitie door de eerste periode te winnen. “Maar we hebben nog altijd het streven om mee te doen voor de prijzen. Daarbij hadden we al meer punten kunnen en ook moeten hebben, maar we hebben het in bepaalde wedstrijden danig laten afweten helaas. Het was soms te wisselvallig door goede wedstrijden af te wisselen met een collectieve offday. Daarbij hebben we slechts een heel kleine kern spelers en is er geen aanwas van bijvoorbeeld jeugd ofzo. Dat maakt het wel eens lastig. Dat zie je dan terug in trainingsopkomst en trainingsarbeid als er tentamens zijn, blessures of schorsingen.”
De 24-jarige inwoner van het Belgische Sint Gillis Waas kwam ruim drie jaar geleden dankzij oud-Hulsterloo trainer Tony Pollet in Nieuw-Namen terecht en heeft daarvan nog altijd geen spijt. Al speelde hij begin dit seizoen wel even voor het Belgische Branst (bij Bornem).
“Destijds ben ik vanuit het Belgische KSK De Klinge, waar ik eerst Tony Pollet als trainer had, na een conflict met de nieuwe trainer vertrokken. Ik werd toen door Christoph Praet benaderd om naar Hulsterloo over te stappen en dat heb ik toen gedaan. Een geweldige beslissing want ik voetbal er met heel veel plezier. Alles is hier goed geregeld, de sfeer, de supporters komt trouw kijken en ook onderling zit het goed in de groep. Toch heb ik gekozen voor een sportieve overstap naar Branst en geprobeerd mezelf ook thuis te voelen maar dat bleek niet zo. Het was ook vrij ver en vanwege een veranderde privésituatie ben ik toen alsnog teruggekeerd bij Hulsterloo. Daar werd ik met open armen ontvangen. En ik moet toegeven dat ik de sfeer en de warmte van de kleine dorpsclub die Hulsterloo is toch erg miste.”
Franckaert speelt er als centrale verdediger zijn wedstrijden in een competitie die hem ligt. Net zoals hij geniet van de Nederlandse manier van voetballen. Toch anders dan hij in België gewend was. “Hier is het spel toch technischer en meer met de intentie om te voetballen. In België zijn de accommodaties en velden ook veel slechter en is het vaak ‘ploetervoetbal’. Ik vind mezelf inmiddels toch beter tot mijn recht komen in Nederland en het is op zeker dat ik hier wel blijf voetballen. Ik zou graag met Hulsterloo dat stapje hoger maken. En als dat niet lukt dan speel ik met evenveel plezier nog in vijfde klasse. Met Christoph Praet krijgen we een goede en gedreven trainer voor de groep en de vaste kern heeft gezegd sowieso te blijven. Met elkaar binnen een gemoedelijke sfeer proberen wat moois neer te zetten, daar wil ik graag onderdeel van zijn en blijven voorlopig.