Één tweetje met Simone en Daniëlle Bus van ODIO dames 1

0
118

Dat het vrouwenvoetbal populairder wordt, is de laatste jaren zeker wel gebleken. Zo ook bij ODIO, waar Daniëlle Bus (23) haar zus Simone (26) ruim zes jaar geleden overhaalde om ook de voetbalschoenen aan te trekken. Ondertussen voetballen de zussen gezamenlijk bij het dameselftal in Ossendrecht en spelen met enorm veel plezier bij hun eigen dorpsclub.

HappyPoint_desinfectieOp een kleine afstand van sportpark De Heiloop groeiden de twee zussen samen op. Voor Daniëlle was het vanaf kleins af aan één en al voetbal. “Ik ben op mijn zesde begonnen met voetballen bij ODIO. Hier heb ik altijd met veel plezier bij de jongens gevoetbald.” Het talent van de jongere Bus viel al snel op en ze werd uitgenodigd door de KNVB voor een aantal trainingen. Simone is dan ook erg trots op de prestaties van Daniëlle. “Ik weet nog goed dat ik samen met mijn vader naar de eerste training van mijn zusje ging kijken. Als enige meisje tussen alle jongens op het veld, dat vond ik toen beste wel stoer van haar.” Thuis werd er altijd langdurig nagepraat over de gespeelde wedstrijden van Daniëlle. “Ik vond het soms wel leuk om te horen, maar ik had op dat moment eigenlijk nog vrij weinig met voetbal,” aldus Simone. Ruim zes jaar geleden was er dan toch een kantelpunt en werd ook de oudere zus eindelijk overgehaald om de wei in te gaan. “Nooit verwacht dat Simone ooit zou gaan voetballen,” verteld Daniëlle lachend.

Momenteel is Simone nog steeds heel blij met haar keuze voor het voetbal. “Ik kende destijds vrijwel iedereen die bij de dames van ODIO speelde. Ook wist ik dat ik veel kon leren van onder ander mijn zusje. We zijn nu bijna zes jaar verder en ik speel er nog steeds met heel veel plezier.” Ook Daniëlle voel zich al jaren helemaal thuis in Ossendrecht. “Het is een kleine club en iedereen kent elkaar, dat maakt het ook heel gezellig.” Vaak spelen de meiden geen twee helften, maar kennen zeker ook een derde helft, die regelmatig nog veel langer duurt dan twee wedstrijden bij elkaar. “De teamuitjes en de avonden na de trainingen zijn ook altijd erg gezellig,” geven beide zussen aan.

Simone omschrijft de kwaliteiten van Daniëlle. “Een goede eigenschap van Bus, zo noemt namelijk iedereen haar, is ongetwijfeld haar techniek en haar balgevoel. Ook kan ze scoren aan de lopende band.” De aanvalsleidster is al jaren topscorer van het dameselftal, maar is af en toe ook iets minder scherp voor de goal. “Daniëlle komt zichzelf ook wel eens tegen na een avondje feesten. Om de volgende morgen weer fris en fruitig op het veld te moeten staan, lukt dan niet altijd. Dit laat dan ook soms te wensen over aan haar scorende vermogen.” Ook Daniëlle weet de eigenschappen van haar oudere zus snel te benoemen. “Haar beste eigenschap is haar felheid, ook is ze heel snel en is Simone de laatste seizoenen steeds beter geworden. In de derde helft komen haar kwaliteiten echt goed naar buiten.” Ondanks dat Simone een van de langste van het elftal is, blijft koppen niet haar sterkste eigenschap. “Tijdens een van de derby’s heb ik echter wel een keer met mijn hoofd gescoord! Kleinigheidje hierbij dat dit helaas een eigen doelpunt was.”

Simone heeft na een aantal jaren ondertussen bijna alle posities op het veld gezien. “Ik werd vooral op het middenveld of in de spits gezet.” De laatste drie seizoenen heeft Simone haar plekje in de verdediging definitief weten te bemachtigen. “Stiekem vind ik het middenveld ook wel heel leuk, al laat mijn conditie soms wat te wensen over.” De zussen willen graag weer voetballen en kijken er naar uit om nog mooie doelstellingen te kunnen behalen met de dames van ODIO. “Ik hoop dat we nog lang samen mogen voetballen bij ODIO en dat we eindelijk een keertje kampioen mogen worden,” sluit Daniëlle mooi af.

Meer artikelen lezen over ODIO? Klik hier.
Klik hier meer informatie over ODIO