Ons bereikte het verdrietige bericht van het overlijden van Nol Vis. ‘Lange Nol’ was niet alleen de vader van onze huidige voorzitter, maar ook een man die veel voor de club heeft betekend. Jeugdvoorzitter, grote animator destijds achter de oud-papiercontainer (waarin geld vrij kwam voor de jeugd) en maar liefst 28 jaar de drijvende kracht achter het uitwisselingsweekeinde met onze inmiddels bekende Engelse vrienden. Ook vertolkte Nol jarenlang de rol van goedheiligman voor onze kleinste jeugd. Tussendoor draaide Nol tijdens thuiswedstrijden van Quintus 1 lange tijd ook aan het Rad van Avontuur. Altijd met een lolletje en uiteraard de opbrengsten weer in de clubkas. Want Nol was nu eenmaal gehecht aan Quintus en had het allerbeste met de club voor, gewoon een graag geziene gast op de club.
In 1985 stak de Heulse voetbaljeugd voor het eerst de Noordzee over. Eerst de contacten met Dale Hall School, later ging dat over in Felixstowe & Walton United FC. Niets was Nol hierin te gek, hij stak zijn ziel en zaligheid erin. Memorabel waren zijn speeches waarin zijn liefde voor het jeugdvoetbal naar voren kwam. De passie die Nol in zijn beste Engels daarin toonde, spatte er vanaf en bij onze Engelsen vrienden stond Nol altijd torenhoog aangeschreven. ‘Gewoon doen door simpel te blijven is het moeilijkste wat er is’. Nol was er een kunstenaar in.
In 2013 gaf Nol op organisatorisch gebied met betrekking tot het Engelse uitwisselingsweekeinde het stokje over, maar twee data werden in zijn agenda omcirkelt. De weekeinden dat de Engelsen overkwamen én de vertrek-en aankomstdagen als onze kinderen weer vol spanning en enthousiasme stonden te popelen om het Engelse tripje bij te wonen en vol verhalen weer terug te keren. Even het hart onder de riem bij vertrek en bij aankomst de speech en een traditioneel dankwoord voor de Heulse begeleiding. Eenieder die bij Quintus vanaf 1985 in de D-jeugd voetbalde heeft de Engelse weekeinden meegemaakt en zal zonder uitzondering volmondig beamen dat dit altijd een groot spektakel was.
Ook herinneren wij Nol als de man met het transistorradiootje aan zijn oor. In de jaren dat er nog geen mobiele telefoon te bespeuren was en er op zondag langs de lijn bij het eerste elftal vraag was naar de tussenstanden in de Eredivisie kon je altijd bij Nol terecht. Feyenoord was zijn grote liefde en waagde het niet om naar de verrichtingen van aartsvijand Ajax te vragen. ‘Ze staan voor, maar dat zal niet lang duren’ merkte Nol dan vaak op. Bij een treffer van de Rotterdammers was er vaak het kleine vreugdedansje gevolgd door een grote glimlach.
Nol bleef trouw het sportpark bezoeken. Een blik werpen op zonen Ed en Marcel, die met verve het doel verdedigden en dochter Carla, die als handbalkeepster jarenlang tot de top van Nederland behoorde. Ook de verrichtingen van zijn kleinkinderen, die hem zeer geliefd waren, werden nauwlettend gevolgd.
De laatste jaren bezocht Nol vaak de thuiswedstrijden van ons vlaggenschip. In de rust een bak koffie en na afloop met andere oud Quintus-voorzitters onder het genot van een biertje nog even de wedstrijd analyseren en de maatschappij onder de loep nemen. Een grap en een grol bleef nooit achterwege.
Op 83-jarige leeftijd aanvaardde Nol zijn allerlaatste reis, met bestemming onbekend, zoals de rouwkaart meldde.
Nol, ontzettend bedankt voor alles wat je voor onze club hebt betekend en hierbij wensen wij zijn vrouw Bets, kinderen en kleinkinderen veel sterkte met het grote verlies van een prachtkerel.
VV Quintus
Klik hier voor meer artikelen over VV Quintus
Klik hier voor meer informatie over VV Quintus