Adriaan, Kees en Arie zijn broers die alle drie actief zijn bij voetbalclub VV Almkerk. Begin oktober hebben ze een lintje mogen ontvangen van de burgemeester voor hun inzet voor de club. In totaal hebben de broers 80.000 uur in de club gestoken.
Bestuur
Kees en Arie zijn tweeling en Adriaan is de oudste van de 3. De broers hebben een lange tijd met zijn drieën gevoetbald en nu zitten ze nog steeds in het bestuur en commissies. Adriaan (69) zit ongeveer 31 jaar in het bestuur als secretaris. Nog steeds werkt hij samen met broer Arie voor het clubblad. Kees (65) zit nu 20 jaar in het bestuur (inmiddels commissievoorzitter) voor de onderhoud en de nieuwbouw van de gebouwen. Ook is hij 15 jaar kantinebeheerder geweest en 5 jaar jeugdleider. Tweelingbroer Arie (65) zit al 28 jaar in het bestuur en organiseert de clubtoernooien, was ruim 30 jaar elftalleider en is nu nog clubscheidsrechter. Na zo’n lange tijd in het bestuur, zijn ze bezig om hun taken over te dragen aan nieuwe bestuursleden.
Voetballend begonnen bij Almkerk
Alle drie hebben ze gevoetbald bij VV Almkerk. Toen Adriaan een jaar of 10 was, is hij begonnen met voetballen om er een aantal jaren later achter te komen dat voetballen misschien toch niet zijn ding was. “Het voetballen heb ik volgehouden tot mijn 16e. Ik kwam erachter dat ik eigenlijk helemaal niet kon voetballen mijn omgeving had dat a lang gezien lijkt mij. Op een gegeven moment verhuisde ik van Gorinchem naar Woudrichem en ben ik toen op mijn 24e weer lid geworden van de vv Almkerk.” Twee andere broers voetbalden op dat moment al. Adriaan is toch eerder gestopt dan de andere van het stel. “Ik had tegen mezelf gezegd dat als ik 1 keer in het ziekenhuis beland door het voetballen, dan kap ik ermee, en dat is gebeurd. Dat was allemaal niet erg want het was een goed excuus om te stoppen.”
Ze hebben altijd een gezellig elftal met het 6e gehad, waar ze met z’n drieën in speelden. “Het was een echt gezelligheidselftal en we zijn nog nooit kampioen geworden”, maar het elftal had wel de meest imposante interland geschiedenis van de hele vereniging vertelt Kees. Om de 3 jaar wordt met dit elftal nog steeds een reünie gehouden waar de laatste keer in totaal bijna 70 oud-spelers en partners aanwezig waren.
Taken binnen bestuur
Als je in het bestuur werkt, moet er veel gedaan worden. Er zijn heel veel verschillende taken. Adriaan doet nog voor een deel het secretariaat maar is bezig met de overdracht, hij heeft daar de afgelopen jaren veel dingen geleerd. Hiernaast doet hij nog de ledenadministratie en de contributie, én is één van de mensen die de website van de voetbalclub mee onderhoudt. Daarnaast ook nog steeds actief voor het clubblad, “Als je niet meer werkt, heb je genoeg tijd voor de club.”
Toen de club in de jaren 80 ging verhuizen, is Kees gevraagd om in de bouwcommissie te komen helpen. Hij is altijd mee blijven helpen met de nieuwbouw en onderhoud van de gebouwen. Hij heeft vele jaren in de kantine gewerkt, maar doet dat nu niet meer.
De wekelijkse taak van Arie is het regelen van scheidsrechters voor de teams. In 88’ heeft hij zijn scheidsrechters diploma gehaald en de laatste 2 jaar voetbalt hij niet meer maar fluit hij alleen nog maar. Hij begon met de materialen verzorgen van de club en daarna is hij wedstrijdsecretaris geworden, wat hij nu nog steeds doet. “Ik zit al 40 jaar in de redactie van het clubblad, samen met broer Adriaan. Elke week maak ik de indeling van de velden en kleedlokalen en vul ik de scheidsrechters voor senioren en jeugd in.” Verder houdt hij zich bezig met het organiseren van toernooien en uitvoering van hand en spandiensten.
80.000 uur
In totaal hebben de broers 80.000 uur in de club gestoken. Tijdens de medewerkers avond werden ze totaal verrast omdat de burgemeester ineens binnenstapte. “Wij werden met z’n drieën naar voren gehaald als super vrijwilligers. We waren verrast, iedereen had het keurig verzwegen, dus we wisten van niets. Van de burgemeester kregen we een lintje voor wat we allemaal voor de club hebben gedaan de afgelopen jaren”, vertelt Adriaan.
Buiten hun eigen werk om, brachten ze gemiddeld zo’n 15 tot 20 uur op de voetbal door per week. De burgemeester heeft het uitgerekend en het kwam erop neer dat ze in totaal zo’n 4,5 jaar niet thuis zijn geweest. “Het was echt een verrassing. Het voelde goed en het gaf ook wel voldoening voor wat we allemaal hebben gedaan. Er waren ook mensen van de lokale nieuwsbladen, wat leuk was.