Rondhuppelende jongetjes van zeven, acht, negen en tien jaar in het oranje en zwart op zaterdagmorgen. Lange tijd was dat beeld niet te zien bij Simonshaven, maar de dorpsclub heeft sinds de zomer van 2021 weer een jeugdtak.

Jeroen Nieland (39) is trainer van de JO11 en ook trainerscoördinator bij de jeugd van Simonshaven. Hij vindt dat zelf een groot woord, zeker voor een club met drie competitieteams. “We zijn met een enthousiaste groep vrijwilligers, allemaal vaders. We doen het echt met elkaar. Die saamhorigheid past ook bij een kleine club als Simonshaven.”

Simonshaven had jarenlang geen jeugdteams. “We hebben dat in het verleden wel gehad”, zegt Nieland, die als consulent werkzaam is in de energiesector. “We hebben ooit een periode zelfs een uitgebreide afdeling gehad met in iedere leeftijdsklasse een team. Dat is nu ook ons ideaalbeeld. We weten ook dat dat niet in één of twee jaar is gerealiseerd. Daar gaan misschien wel vijf of zes jaar overheen.”

Simonshaven moest helemaal op ‘nul’ beginnen met de jeugd, want de jeugd die de club had, voetbalde in het tweede, derde of vierde en waren zestien jaar of ouder. “We zijn heel voorzichtig begonnen met de voetbalschool. In het begin hadden we een paar kinderen. Langzaam hebben we dat uitgebouwd.”

De grootste klapper kwam in de zomer van 2021. Nederland zuchtte nog onder de coronapandemie, maar de enthousiaste vrijwilligers van Simonshaven staken de koppen bij elkaar met als doel het jeugdvoetbal bij de club nieuw leven in te blazen. “We hebben actief aan ledenwerving gedaan”, vertelt Nieland. “We hebben open dagen gehouden, vriendjesdagen en zijn gaan flyeren op de scholen in Spijkenisse. We hebben constant mensen aangesproken met de vraag of hun kinderen bij ons wilden voetballen.”

Die actieve houding leverde Simonshaven veel nieuwe leden op. “Zeker twee teams”, weet Nieland. “Met de kinderen die uit de voetbalschool doorstroomde, konden we vorig seizoen drie teams in de competitie inschrijven, een JO7, JO8 en JO9. Ook dit seizoen hebben we weer meer kinderen en hebben we een JO9, JO10 en JO11. Het aantal teams is niet toegenomen, maar omdat we van de 6 tegen 6-cpmpetitie naar de acht tegen acht zijn gegaan, is het aantal spelertjes weer gegroeid. Ook hebben we een groepje van acht kinderen bij de voetbalschool lopen.”

Nieland, die zelf ook bij Simonshaven speelde, maar een carrière in de selectie afgebroken zag door een loopbaan bij de Nederlandse defensie, traint en coacht zelf ook een team: de JO11. “Mijn zoontje speelt in dat team. Toen hij vier was, is hij begonnen bij Hekelingen. Hij is even gestopt geweest en bij Simonshaven weer gestart.”

Rustig achterover leunen en wachten op nieuwe jeugd kan Simonshaven niet, zegt Nieland. “We zullen ons best moeten doen om de club op de kaart te houden. Dat betekent leuke dingen blijven organiseren en blijven flyers op de scholen. Als de JO11 JO12 of J)13 zullen we ook meer spelers nodig hebben, want je komt dan elf tegen elf te spelen.”

Nieuwe jeugd binnenhalen is één, ze voor langere tijd binnenboord houden is twee. Nieland: “Die jongens moeten het hier naar hun zin hebben. Natuurlijk proberen we ze voetbalvaardigheden bij te brengen, maar plezier staat voorop.”

Klik op SV Simonshaven voor de laatste artikelen over de club.
Klik op SV Simonshaven voor meer informatie over de club.