Guido van den Hoven heeft de twee rollen van de vertrokken Steven Molenschot en gestopte Rob IJpelaar in één overgenomen: hij is respectievelijk topscorer én aanvoerder van VV Waspik dit seizoen. Ondanks zijn doelpunten heeft de club het toch lastig in de derde klasse.

Het was voor de 26-jarige Van den Hoven een hele eer om de aanvoerdersband om zijn arm geschoven te krijgen. “Daar ben ik heel trots op, Waspik is mijn cluppie. Het is democratisch gegaan, iedereen mocht stemmen en mijn naam kwam uit de hoge hoed.” Hij vindt de verantwoordelijkheid wel prima. “Ik besef dat ik de kartrekker ben en hou me daarnaast bezig met de jonge jongens in de groep, vind dat ook leuk om te doen.”

Collectief
Het verhaal van Waspik is inmiddels wel bekend: de club leek vorig seizoen te degraderen na een verloren nacompetitieduel bij SAB, maar werd gered via een omweg. Een andere ploeg verkoos het zaterdagvoetbal boven het spelen op zondag en zo kwam er een plekje vrij voor de wit-blauwen. “We wisten dat dit een lastig seizoen zou worden. We hebben er geen versterkingen bijgekregen, onze topscorer is vertrokken en de vorige aanvoerder is gestopt.”

Die verwachting komt ook uit: Waspik knokt in het rechterrijtje. Toch ademt iedereen rondom de ploeg vertrouwen uit, zeker gezien de teams in deze derde klasse zo dicht op elkaar staan. “We zijn een collectief en hebben te veel kwaliteiten om eruit te vliegen. Het staat ook allemaal zo dichtbij elkaar. Onze teamspirit gaat de doorslag geven, daar ben ik echt van overtuigd. Niemand in deze competitie is onverslaanbaar voor ons.”

Centjes
Van den Hoven is, zoals iedereen bij de club, een echte clubman. Hij maakte in de jeugd wel een uitstapje naar RKC Waalwijk, maar keerde als A-junior alweer terug. “Ik had het daar waarschijnlijk nooit gered met mijn kwaliteiten, maar was het vooral beu om zo vaak te trainen.”

Makkelijk was het niet, het was een stevige knoop om door te hakken. “Je hebt het gevoel dat je je familie een beetje in de steek laat, zij hebben veel tijd in mijn droom gestopt. Dan is het best lastig om die beslissing te nemen. Uiteindelijk was ik er wel blij mee: er viel een druk van me af. Je bent toch altijd ‘die jongen die zo goed kan voetballen’, als je in de jeugd van een profclub speelt.”

De aanvaller annex middenvelder krijgt nog steeds elke zomer aanbiedingen van clubs die hem graag willen hebben. “Dat zijn steeds wel vijf of zes teams, volgens mij vooral omdat ze verlegen zitten om een speler op mijn positie en dan een hengeltje uitwerpen. Het zijn soms ploegen die één of twee klassen hoger spelen, maar dat interesseert mij niet. Ik heb het geweldig naar mijn zin bij Waspik, we hebben echt een vriendenteam. Ik speel liever met hen samen dan dat ik voor de centjes voetbal.”

Beulen
Hij scoort er dit seizoen aardig op los, in een belangrijk seizoen voor de club. Van den Hoven wordt regelmatig in de spits gepositioneerd, daar speelde hij als debutant bij de senioren ook vaak. “Ze hadden geen spits en bij mij liep dat wel aardig. Het was in het begin wel even wennen hoor, met twee van die beulen in je nek, zeker als je uit een technische opleiding als die van RKC komt.” Zijn voorkeur gaat echter uit naar de plek van aanvallende middenvelder. “Ik speel het liefst op 10. Mijn hart ligt bij het verdelen van het spel en dan alsnog voor het doel komen en scoren.”

Van den Hoven stelt Waspik alvast gerust: ook komende zomers slaat hij de aanbiedingen af. “Al degraderen we, zeker op dat moment zou ik willen blijven. Ik heb het veel te goed naar mijn zin bij Waspik en hoef hier niet meer weg.”