Dani Gladdines over het seizoen van Vrederust

0
163
Vrederust

Voor het eerst in 90 jaar wist Vrederust de derde klasse van het zaterdag te bereiken. In een nek-aan-nek race met VVC’68 kroonden Dani Gladdines (27) en Vrederust zich tot kampioen. Maar krap tien maanden later moeten ze vol aan de bak. ‘Het gaat dit seizoen helaas niet zoals we vooraf hadden gehoopt.’

Waar vorig seizoen voor de aanvaller en zijn ploegmaats de bal vaak net de goede kant oprolde, daar ziet de wereld er voor Gladdines een niveau hoger toch een stuk anders uit. “We hebben in ons kampioensjaar momenten gehad dat de goal alsnog viel op het eind of dat een bal via de binnenkant van de paal erin ging. Nu is het tegenovergestelde het geval en zat het ons op cruciale momenten juist tegen. Daarnaast hebben we ook te maken met een reeks aan blessures en beschikken we helaas over een smalle kern. Dat is dan lastig op te vangen en zo loop je een heel jaar eigenlijk achter de feiten aan.”

Het gebrek aan jeugd is dan volgens Gladdines wel een gemis maar ook een gegeven waar iedereen bij Vrederust vooraf weet van had. “Iedereen die meedoet die zet zich voor de volle honderd procent in, maar tegen heel sterke ploegen en tegen clubs waar wel geput kan worden uit jeugdelftallen die op niveau spelen kom je dan tekort. Geen schande maar realiteit. Voor ons is het zaak om elke week te proberen het maximale eruit te halen en hopen dat we op die manier met vechtlust en mentaliteit nog wat punten pakken.”

In de huidige competitie ziet de geboren Tholenaar twee teams die er in zijn ogen echt bovenuit steken met DVV’09 en Klundert. “Ook koploper Halsteren is gewoon heel stabiel en dan zie je dat je daarmee heel ver kunt reiken. Die stabiliteit die missen wij dit seizoen. We zijn een paar keer écht door de ondergrens gezakt zoals tegen DVV’09, Klundert en ook Bruse Boys. Het is niet dat we geen kansen krijgen, maar we maken er dit jaar gewoon te weinig.”

Gladdines groeide op bij Tholense Boys en speelde daarna onder meer een aantal seizoenen bij RKVV Halsteren, waarna hij terugkeerde bij Tholense Boys. De laatste drie seizoenen draagt hij het shirt van v.v. Vrederust. Toch heeft hij sportief gezien al jarenlang een belemmering die er voor kortere of langere periodes voor zorgt dat voetbal even op een lager pitje staat. Noodgedwongen. De oorzaak? Een zeldzame variant van de auto-immuunziekte SLE. “Dat speelt al sinds mijn achttiende ongeveer maar een paar jaar geleden werd het heftiger. Ik kreeg allerlei klachten en vooral gewrichtspijnen. Toen ging in de medische molen in en ben in verschillende ziekenhuizen helemaal binnenstebuiten gekeerd. Een verschrikkelijke periode, waarbij ik niet of nauwelijks iets kon. De afgelopen twee seizoenen heb ik alles gespeeld en in het kampioensjaar had ik een mooi aandeel, dat koester ik en pakt niemand me af.”

Dit seizoen is de bijdrage van de rechtsbuiten een stuk beperkter. “Ik heb nu maar vijf of zes duels gespeeld en is heel frustrerend. Net nu de ploeg elke speler hard nodig is stak de ziekte weer de kop op. Het is de grilligheid en moet het nu per week bekijken. Voetbal is leuk, maar een goed en gezond leven is belangrijker met voldoende energie om er ook thuis te zijn voor het gezin. Maar hopelijk kan ik dit seizoen nog van waarde zijn voor Vrederust. Alles wat ik nog kan en mag spelen is winst.’’

Klik op v.v. Vrederust voor de laatste artikelen over de club.
Klik op v.v. Vrederust voor meer informatie over de club.