Sandra Terol, coach van de MO13-1 van Brielle, moet lachen als zij in de rust van de uitwedstrijd tegen Rotterdam United vraagt wie van haar speelsters in de tweede helft als wissel wil beginnen. Het ene vingertje is nog niet omhoog of het andere vingertje volgt.
“Dat zijn meisjes, hé”, lacht Terol. “Jongens hebben dat toch minder, die offeren zich wat minder op voor het team. Die willen zich manifesteren.” Als wissels Luna van Dijk en Faith van Hoorn van het heerlijke voorjaarszonnetje genieten, blijkt dat teamwork de belangrijkste reden is waarom ze voor voetbal hebben gekozen. “Je moet samenwerken, dat vind ik leuk”, vertelt Faith, die geen oog heeft voor de grote moskee op de achtergrond.
Al snel volgt een analyse van de eerste helft. “Verdedigend wel goed, maar we moeten meer vanuit onze plek spelen”, zegt Luna. “Als dat lukt, kunnen we misschien de 1-0 achterstand wel goedmaken”, hoopt Faith.
Ze heeft dat nog niet gezegd of Rotterdam United komt op 2-0. Het is het begin van een tweede helft waarin ‘de meiden van Terol’ in fysiek opzicht overrompeld wordt. “De helft van onze speelstertjes zijn nog E”, bekent de trainer/coach, die lang in het eerste damesteam van Brielle speelde, maar volgens eigen zeggen ‘geen ster was’.
Op het middenveld moet een meisje van Brielle het opnemen tegen een tegenstandster, die niet alleen twee keer zo groot is, maar ook wat ‘breder’. Met een beetje fantasie kan het Brielle-meisje twee keer in haar tegenstandster.
Terol ziet het allemaal met een glimlach aan. Zij ziet vooral veel plezier op het veld, ondanks dat de wedstrijd eindigt in een duidelijke 5-1 nederlaag. “We zijn net bezig om bij Brielle het meisjesvoetbal op te starten. We zijn dit seizoen ook begonnen met een zevental bij de MO17. We merken dat er veel aanloop is. Volgend seizoen willen we graag een MO19 inschrijven. We hebben inmiddels tien meiden en zoeken dus nog wat versterking.”
De wens van Brielle én van Terol is een volledige, aansluitende leeftijdslijn, van de MO13 tot en met de MO19. “Als ze jonger zijn kunnen ze nog meespelen met de jongens”, zegt Terol. “Meisjes kunnen bij Brielle altijd kiezen waar ze willen spelen. We zouden nu best een MO15 kunnen maken, want er spelen heel veel meiden van die leeftijd bij de jongens.” De meisjestak is volgens Terol een groeimodel. “Maar het is niet zo dat ze bij ons maar komen aanwaaien. We moeten er zeker wat voor doen. We organiseren clinics en flyeren op scholen.”