NIEUW-NAMEN – Hij keepte tot 2015 bij Kieldrecht, maar nadat hij zijn handschoenen had opgeborgen en veldspelers werd, besloot Thomas Bogaert om de overstap te maken naar Hulsterloo. Ook daar ging hij voetballen, maar een blessure bij keeper Jelle van Damme zorgde ervoor, dat hij het veld weer verruilde voor een rol als doelman. En dat is hij bij de vierdeklasser tot op heden nog steeds.

“Dat was feitelijk niet de bedoeling nee. Maar goed, soms lopen zaken nou eenmaal anders. De keeperstrainer kende me nog vanuit Kieldrecht en wist dat ik wel een aardige bal kon pakken. Daarop vroeg men bij Hulsterloo of ik dan terug keeper zou willen worden. Daarop heb ik positief gereageerd en tot op heden zonder enige spijt. Al moet ik bekennen dat het voetballen me toch ook wel beviel. Bij Kieldrecht was de zoon van de toenmalige trainer ook keeper en speelden we om en om. Daar had ik geen zin meer in en besloot te gaan voetballen.”

Dat ging hem overigens niet onverdienstelijk af, want regelmatig scoorde Bogaert voor zijn ploeg. Toch bleek dat de drukte van het eigen bedrijf niet langer te combineren bleek met trainen en voetballen. Hij koos voor de overstap naar Hulsterloo en trok de grens over naar Nederland. “We hebben een eigen bedrijf in de perenteelt en dat vergt heel veel tijd. Voetbal is voor mij puur ontspanning. Bij Hulsterloo ligt qua moéten presteren de lat dan toch net even lager dan ik bij Kieldrecht gewend was. Toch ben ik anderzijds ook wel competitief ingesteld en kreeg net voor corona de kans om op provinciaal niveau in de Antwerpse regio te gaan spelen. Dat bleek echter een misvatting en duurde niet heel lang.”

De inwoner van het Belgische Verrebroek waagde de stap, maar al snel bleek dat het fysiek en vooral ook qua tijdsinvestering niet te combineren was met het eigen bedrijf. “Toen was corona eigenlijk het ‘geluk bij het ongeluk’, want na enkele maanden lag alles stil en ben ik daarop weer teruggekeerd bij Hulsterloo. En dat was precies wat ik nodig had en had gemist. Het familiaire wat bij Hulsterloo heerst dat past me goed. Het nuttige van sportief bezig zijn met het aangename van de ‘derde helft’ combineren. Gezelligheid en kameraadschap tellen voor mij toch ook zwaar. In mijn werk heb ik het druk en dan is die ontspanning echt noodzaak. Toen ik in het begin hier kwam waren het overigens veelal Nederlandse teamgenoten, maar gaandeweg is die verhouding wel helemaal veranderd en zijn het nu vooral Belgen waarmee ik hier inmiddels samenspeel.”

Voorlopig vind Bogaert zich met zijn teamgenoten nog altijd terug in de vierde klasse van het zondagvoetbal. Waar andere clubs praten over de stap naar het zaterdagvoetbal, is dat bij Hulsterloo geen issue. Mocht dat ooit wel gebeuren, dan zal dat sowieso zonder Bogaert zijn. “Op zaterdag werk ik altijd in het bedrijf, dus voetballen op zondag is voor mij ideaal. En dan het liefst ook op een leuk niveau. Het spel in Nederland bevalt me wel goed. Hier krijg je als voetballer toch net iets meer tijd dan in België, terwijl het soms hier wel fysieker aan toegaat. Inmiddels ben ik er goed aan gewend en begint iedereen eraan te wennen. Het team draait wat beter en we pakken geregeld weer wat punten. Die zijn ook broodnodig want we wilden graag mooi in het linkerrijtje eindigen. Er zijn een ploeg of zes die zo ontzettend dicht bij elkaar liggen. Dat is elke week stuivertje wisselen. Na de winter hebben we een goede reeks neergezet en hopelijk houden we dat vol. Want bij de eerste zeven zou prachtig zijn als ons dat lukt. En wat er dan komend seizoen uitrolt, dan zien we daarna wel weer.”

Klik op v.v. Hulsterloo voor de laatste artikelen over de club.
Klik op v.v. Hulsterloo voor meer informatie over de club.