Iedere voetballer droomt van jongs af aan van het aaneen rijgen van kampioenschappen, het winnen van mooie prijzen en het scoren van prachtige doelpunten. Het is lang niet voor iedereen weggelegd. Soms voelt handhaving ook als een prijs en kan een prachtige redding voor net zoveel vreugde zorgen als een omhaal die in de kruising eindigt. Maar als je een club bent die niet veel prijzen pakt en je loopt door corona en drie niet gespeelde minuten een historische periodetitel mis, dan is dat wel heel erg zuur.
Bob Leemans loopt al even mee bij Dussense Boys, waar hij al op veertienjarige leeftijd in het eerste elftal kwam. Anderhalf jaar geleden had hij samen met zijn ploeggenoten een historisch hoofdstuk toe kunnen voegen aan de clubgeschiedenis. De club stond virtueel bovenaan. Alleen SV Terheijden kon Dussense Boys nog inhalen. Ze moesten winnen van VCW, een duel dat eerder gestaakt werd en waar bij een 1-1 stand nog drie minuten op de klok stonden.
“Als het zo bleef, waren wij periodekampioen. Terheijden had drie minuten de tijd, wij waren heel dichtbij. We hadden alles al geregeld, we zouden met een partybus naar Wagenberg gaan met zo’n vijftig tot zestig man. En er zouden nog zo’n vijftig mensen met de auto die kant op gaan.” Maar die drie minuten werden nooit meer gespeeld, de hele competitie werd stil gelegd. “Dat was wel heel erg zuur.”
“Het is heel zuur, vooral ook omdat we niet ieder jaar meedoen voor een periode of promotie”, vervolgt Leemans. “Iedereen wil natuurlijk wel een keer een stap hogerop, dat willen we allemaal. We moeten volgend jaar kijken of we er klaar voor zijn. Maar dan moet het wel allemaal meezitten. Die periode die wij bijna pakten was dat zo. We pakten punten tegen moeilijke ploegen. Dan zie je dat het wel kan. We weten dat het dus mogelijk is, kunnen van iedereen winnen. Maar we verliezen ook wel eens van minder goede tegenstanders, dat is een kwaaltje van ons.”
Met de trainer is het nog niet besproken, maar zelf hoopt Leemans met zijn ploeg aan te haken bij de top vijf. “We hebben een jonge groep, maar ik heb goede hoop omdat de jeugd echt staat te trappelen om minuten te maken.”
Leemans praat er met plezier over. Over zijn Dussense Boys, de club waar hij op het moment dat hij debuteerde tegen het inmiddels niet meer bestaande Herptse Boys ook nog in de C1 speelde. Dat is inmiddels dertien jaar geleden. Al die tijd speelde hij in de hoofdmacht van de ploeg uit Dussen. “Iedere zomer komen er wel berichtjes van clubs, of ik een keer wil komen praten. Of ik wil voetballen tegen een vergoeding.”
Het antwoord was steevast ‘nee’. “Ik speel liever bij mijn eigen club, bij mijn vrienden, dan dat ik drie keer naar een stad moet rijden waar ik de mensen niet ken. Nu ga ik lekker op het fietsje naar de voetbal en ook op de fiets naar huis als ik een leuke avond heb gehad.” En dat laatste is van belang, een leuke avond hebben, plezier hebben bij de club. “Dat is het belangrijkste.”
Plezier haalt hij ook uit het feit dat hij komend seizoen in het eerste speelt met jongens die hij als trainer onder zijn hoede had in de F-jeugd. “Een aantal van die jongens staat volgend seizoen in de basis, dat vind ik wel leuk. Ik ben nu trainer van de Onder 16, daar zitten een paar jongens bij die straks ook mogen proeven aan de selectie. Dat is gewoon mooi.”
Klik hier voor meer informatie over Dussense Boys
Klik hier voor meer artikelen over Dussense Boys