Het bericht dat de selectie ontving in de voorbereiding, dat één van de elftalleiders plotseling was overleden zorgde voor een nare seizoensstart. Aanvoerder Barrie Vleugel (29) erkent, dat het voorval toch de nodige impact had op de selectie van Wemeldinge. ‘We hebben daardoor ook vooraf weinig echte doelstellingen gemaakt met elkaar. Vooral plezier ervaren en proberen het zo goed mogelijk te doen.’
De gebeurtenis had volgens de ervaren kracht zijn weerslag op het gemoed binnen de spelersgroep, maar ook binnen de vereniging. “We zijn natuurlijk een heel kleine en ook hechte vereniging waar iedereen elkaar kent en in voor- en tegenspoed met elkaar meeleeft. Dat was in dit geval zeker niet anders en dat maakt al het andere relatief. Neemt niet weg, dat we uiteindelijk op het veld wel gewoon zo goed mogelijk voor de dag willen komen en dat gaat dit seizoen met wisselend succes.”
Van wedstrijd naar wedstrijd wordt het bekeken wat het strijdplan is en hoe de punten kunnen worden binnengehaald. Het levert tot op heden wisselvallige resultaten op erkent ook Vleugel. “Het is vaak een verrassing hoe een wedstrijd bij ons gaat verlopen. Het loopt als een tierelier of het draait voor geen meter. Bizar om te ervaren, maar het is de realiteit. Gek genoeg zitten we in een competitie waar iedereen zowat van iedereen kan winnen of verliezen, dus elke week opnieuw heb je volop kansen op resultaat. Enerzijds leuk want je kan bij een overwinning zomaar ineens een aantal plaatsen stijgen, maar verlies je dan kan je ook ineens vijf plekken lager staan.”
Dit seizoen speelt Wemeldinge overigens wel een ander systeem, mede omdat 1:4:3:3 niet bleek te lopen. “We zijn overgestapt op 1:4:4:2 en dat past goed bij deze groep. Er zijn wat jonge jongens doorgekomen en er kloppen er de komende jaren ongetwijfeld nog wel een aantal op de deur van het eerste. Dat stemt tevreden en is mooi om te zien. Zelf probeer ik met mijn coaching, mijn rust aan de bal en mijn ervaring de boel neer te zetten en te sturen. Als aanvoerder ervaar ik geen extra druk, maar vind ik het vooral leuk om daarin een verlengstuk van de trainer te zijn en een schakel tussen de technische staf en de spelersgroep.”
Nu ziet Vleugel, die al zijn hele leven bij de vierdeklasser speelt, waarvan de laatste dertien jaar in het eerste elftal, dat de jeugdigheid soms wel parten speelt als de beuk door tegenstanders er wordt ingegooid. “Dan zie je soms dat we fysiek het onderspit delven met die jonge jongens. Die moeten wennen en rijpen. Het is een goede leerschool en ik weet zeker dat we daar op termijn de vruchten van gaan plukken.”
Klik op vv Wemeldinge voor de laatste artikelen over de club.
Klik op vv Wemeldinge voor meer informatie over de club.
