OOST-SOUBURG – Hij wist niet beter of Asse Velders (18) zou gewoon nog een seizoen actief zijn bij de JO19 van zaterdag derdeklasser RCS. Door de vele blessuregevallen en afwezigen zit de jonge verdediger echter al vrijwel vanaf het begin ook bij de eerste selectie. ‘In het begin deed ik vaak nog bij allebei mee, maar dat werd toch wat veel. Nu maak ik vooral minuten bij het eerste als dat nodig blijkt. En anders schuif ik weer zonder problemen terug naar de JO19.’
“Het gaat wel sneller dan vooraf te verwachten viel. Want ik had er eerlijk gezegd nog niet direct rekening mee gehouden, dat ik al een flink aantal wedstrijden als basisspeler bij het eerste van RCS aan de aftrap zou staan. Leuk voor mij natuurlijk, al is het ingegeven door het feit dat we heel veel mensen missen. Heel veel blessuregevallen en afwezigen, dus dan is het logisch om terug te vallen op spelers uit de JO19. Ook al spelen we in de eerste klasse op een leuk niveau, de stap naar het eerste elftal is dan stiekem op sommige vlakken best nog flink. Maar ik geniet er tot op heden wel elke keer weer van.”
In het begin van het seizoen werd de boomlange verdediger gevraagd om naast de JO19 ook met het eerste elftal mee te trainen. “Daarna heb ik in het begin nog een wedstrijd of vijf op de bank gezeten, nadat ik eerst al had gevoetbald bij mijn eigen team. En omdat het eerste altijd na de JO19 traint, doe ik vaak ook daar na mijn eigen training mee en train dus regelmatig vier keer per week. Het is soms intensief en pittig, maar ik weet ook dat ik er vooral een beter voetballer door word en dat is mooi meegenomen.”
Waar hij bij de JO19 één van de bepalende spelers is, daar probeert hij tijdens de trainingen en wedstrijden van het eerste elftal zoveel mogelijk te luisteren naar en te leren van zijn ploeggenoten. “Die dynamiek is totaal anders, wat ook begrijpelijk is. In de JO19 moet ik als speler vaak het voortouw nemen en probeer ik de ploeg neer te zetten. Terwijl dat bij het eerste elftal andersom gebeurt. Toch moet ik ook daar proberen die rol in de coaching van achteruit ook op me te nemen. Dat gaat elke week weer een stukje beter, maar moet ook groeien. Bovendien krijg ik als verdediger in deze klasse ook veel betere tegenstanders tegenover me dan tijdens jeugdwedstrijden. Het is voor mij op deze manier een snelle leerschool en dat is vooral heel erg gaaf. Hoe vervelend het ook is, dat het komt omdat anderen te maken hebben met lange blessures.”
Als de geblesseerden straks langzaam allemaal gaan terugkeren, dan is de kans groot dat Velders weer terugvloeit richting het oudste jeugdteam van de derdeklasser. Maar een uitgemaakte zaak is dat niet. “Ik probeer gewoon elke wedstrijd het maximale te geven en zo goed mogelijk de taken uit te voeren die ik meekreeg van de trainer. Nu ik er wekelijks bijzit én zelfs basisspeler ben, wil ik dat proberen vast te houden. Ik ga me niet zomaar ‘gewonnen’ geven.”
Waar de ploeg van vertrekkend trainer Cees Houtepen vooraf wellicht op meer had gehoopt, daar is de achterstand op titelfavorieten Zeelandia Middelburg en Luctor Heinkenszand inmiddels aanzienlijk. “Maar we zijn toch ook realistisch, want die teams zijn verder dan wij denk ik. Hopelijk kunnen we nog een periodetitel pakken. Als dat lukt hebben we toch een mooi seizoen, al kan dat van mij persoonlijk nu al niet meer kapot…”
Klik hier voor het meest recente artikel van RCS.