MIDDELBURG – Sinds de overstap van het zondag- naar het zaterdagvoetbal geldt voor Zeelandia Middelburg maar één ding: zo snel mogelijk richting de tweede klasse en waar mogelijk nog hoger. Corona remde die vaart omhoog met minimaal twee seizoenen. Nu ligt de ploeg van verdediger Stijn But (22) echter vol op koers als lijstaanvoerder in de 3^e Klasse A. ‘Die titel, dat is voor ons wel het ultieme doel inderdaad.’

Met Stijn But, staat er voor het derde seizoen alweer een ‘But’ op de wedstrijdformulieren van de Middelburgse hoofdmacht, waar zowel vader Dennis, oom Mike, maar ook Stijn’s opa furore maakten. ‘Last’ van de achternaam en het eventuele verwachtingspatroon heeft de nuchter rechtsback niet. “Nee hoor, het is toch alleen maar mooi? Mijn opa is volgens mij zelfs amateurkampioen van Nederland geweest. Dat is het hoogste wat je als amateurspeler kunt bereiken. Laat mij eerst maar basisspeler blijven en kampioen worden in de derde klasse. Dat willen we allemaal heel erg graag.”

Sinds zijn vierde jaar doorliep Stijn But de jeugdopleiding van Zeelandia Middelburg, waar hij in het begin nog werd getraind door vader Dennis. Uiteindelijk belandde hij vanuit de JO19 nog een jaartje in het tweede elftal, dat op zondag in de reserve eerste klasse speelde. Daarna volgde de stap naar de eerste selectie. “Dat jaartje bij het tweede was een prima leerschool. Ik kon er wennen aan de intensiteit van het seniorenvoetbal en we speelden op een mooi niveau. Je leert je wapenen tegen de volwassenen, waar het er met name qua fysiek en handelingssnelheid toch zwaarder, harder en sneller aan toegaat dan bij de jeugd. Die ervaringen komen me nu goed van pas op dit niveau, waar het soms ook pittige wedstrijden zijn. Niet in de laatste plaats, omdat we voor vrijwel iedereen toch de gedoodverfde titelfavoriet zijn. En daartegen wil iedereen het maximale geven.”

Het maximale geeft But, die aan de Hogeschool Delft toegepaste wiskunde studeert, ook elke training en wedstrijd. “Ik zit niet in Delft op kamers, maar reis dagelijks heen en weer met de trein. Een bewuste keuze vanwege de voetbal. Ik wil gewoon graag twee keer per week trainen met de groep en er het maximale uit zien te halen. Tot nu toe is het allemaal prima te doen, al vergt het natuurlijk wel discipline en soms wat planning. Dat heb ik er graag voor over, want ik heb het enorm goed naar mijn zin. Maar dat is ook logisch als de resultaten goed zijn, dan is het plezier in het spelletje nóg groter.”

Promoveren is de minimale doelstelling die But en zijn ploeggenoten zichzelf hebben opgelegd, maar een kampioenschap zou het ‘oponthoud’ door de coronapandemie van extra glans voorzien. Al ziet hij ook in dat je niet zomaar eventjes kampioen wordt. “Zeker niet! We zullen elke wedstrijd alert moeten zijn en niet verslappen. Want met Luctor Heinkenszand en VCK hebben we twee geduchte achtervolgers. Maar ook in de duels tegen de ploegen eronder moét je de punten pakken. We hebben gelukkig een brede en vooral ook fitte selectie. Dat is wellicht ons voordeel ten opzichte van de rest. Ik geniet vooral van hoe het nu loopt, hopelijk belonen we onszelf. Want als het nu misloopt, dan kunnen we daarvan alleen onszelf de schuld geven.”

Klik hier voor het meest recente artikel van Zeelandia.