AXEL – De geboorte van zijn tweede zoon deed Angelo Plasschaert (40) bewust kiezen voor een stapje terug bij FC Axel. Inmiddels is de laatste man alweer bezig aan zijn achtste seizoen bij de reserves van de zaterdag derdeklasser.
Met zijn ploeg hoopt Plasschaert dit keer wél op het kampioenschap, nadat FC Axel-2 vorig seizoen in een directe confrontatie met concurrent MOC’17 de titel aan de club uit Bergen op Zoom moest laten. “Dat was zonde, maar die ploeg stak er in onze klasse met kop en schouders bovenuit. We kwamen dichtbij maar jammer genoeg konden we het niet afmaken.”
In de Reserve 2e Klasse A speelt de geboren Axelaar niet langer meer samen met zijn jongere broer Marco. “Hij woont in Hulst en is daar nu alleen nog trainer van zijn zoontje bij de JO9 van HVV’24. Ik heb in het eerste bij FC Axel en ook bij het tweede nog een aantal seizoenen samengespeeld, dat blijft altijd bijzonder. Nu hebben we een paar ervaren gasten in het tweede en verder een goeie selectie met talentvolle jongens. Daarmee moeten we in mijn ogen zeker weer kunnen meestrijden. Dat is in ieder geval wel waarop ik hoop.”
Zijn beide zoons voetballen ook, niet bij FC Axel maar bij v.v. Steen. Daar is de ervaren verdediger, die met het gezin in Heikant woont, inmiddels ook jeugdtrainer geworden. “Je weet hoe dat gaat he. Je kinderen gaan voetballen, je gaat kijken en voor je het weet…. Ze spelen in de JO8 en de JO11. Samen met Lorenzo d’Hont doe ik de trainingen bij de JO11. Hij op dinsdag, ik op de woensdagen. Nooit had ik gedacht dat er een trainer in mij zou schuilen, maar ik begin het wel steeds leuker te vinden.”
Per toeval begon hij dus als jeugdtrainer, al heeft hij er ook al een diploma voor behaald. “Ik had gehoord dat ze bij FC Axel via de KNVB een pupillencursus organiseerden. Daar heb ik me toen voor ingeschreven en dat was tof om te doen. Samen met allemaal voetballers, velen ook met voetballende kinderen. Ik zat op cursus met onder meer Jari Vyane, waarmee ik ook bij FC Axel in het tweede speel. Het is grappig om te ervaren dat ik de kinderen nu vooral aanleer meer rust in hun spel te bewaren. Dat was iets dat ik vroeger zelf niet altijd had. Inmiddels heb ik dat als voetballer door de jaren heen wel leren te ontwikkelen.”
Fel en fanatiek, zo typeert de routinier zichzelf als het op voetbal aankomt. Ook nu hij al voor het achtste jaar is begonnen is aan een nieuw seizoen FC Axel-2. Toch vliegt hij niet meer de duels in zoals hij vroeger nog wel eens durfde te doen. “Die rust is wel belangrijk. Voor mezelf de momenten kiezen en vooral de spelers voor me door goed coachen en op hun plek houden. Ze zaken bijbrengen en met elkaar proberen wekelijks een zo hoog mogelijk niveau te halen. Ik speel in het tweede als een ‘echte’ laatste man, dus achter de verdediging. Een rol die ik fijn vind en waar ik op dit niveau nog prima in mee kom.”
Waar ze de titelstrijd vorig seizoen dus verloren van MOC’17, ging het ook direct daarna in de nacompetitie mis. Daardoor is nu ‘nieuwe ronde, nieuwe kansen’ voor Plasschaert en zijn teamgenoten. “Zeker weten! We hebben in Steven Ockeloen een nieuwe trainer, hebben nog altijd een sterke groep met goeie jonge gasten en een paar ervaren krachten erbij. Samen willen we er weer voor gaan en opnieuw kijken hoever we reiken. Hopelijk lukt het dit jaar wel, want nog eens een kampioensfeestje meemaken zou wel mooi zijn.”
Klik op FC Axel voor de laatste artikelen over de club.
Klik op FC Axel voor meer informatie over de club.