Hij zocht iets nieuws, maar vond wat hij al had. En juist daarom bevalt het Ahmet Kuyucu goed bij VVGZ. De voormalig voetballer van Alblasserdam is bezig aan zijn tweede seizoen bij de Zwijndrechters en dat verblijf mag van hem nog wel even duren.
ZWIJNDRECHT – “Bij Alblasserdam was ik de speler die de ideale weg bewandelde: begonnen in de jeugd en uitgegroeid tot speler van het eerste elftal. Maar na al die jaren in de hoofdmacht had ik alles wel eens meegemaakt. Promoties, degradaties, mooie en moeilijke tijden. Toen kwam het moment dat ik voor mijzelf besloot dat ik wel eens iets nieuws wilde meemaken, dat ik toe was aan een nieuwe omgeving’’, vertelt Kuyucu. Hij kwam uit bij eersteklasser VVGZ en het kwam hem daar bekend voor: “De gezelligheid is hetzelfde. Alblasserdam voelde altijd als mijn club, maar dat gevoel heb ik nu ook bij VVGZ. Dat ik in de tweede seizoenshelft van dit seizoen aanvoerder mocht zijn als jongen van buitenaf, maakte mij dan ook wel trots. Ik ben nu bezig aan mijn tweede seizoen en kwam in misschien wel negentig procent van de wedstrijden in actie en ik krijg van veel mensen binnen de club ook reacties dat het voelt alsof ik één van hen ben. Ik voel mij ook één van de ‘Vogels’.’’
Dat gevoel had Kuyucu al snel, maar nooit zal hij zijn eerste keer in de kleedkamer vergeten. “In al die jaren bij Alblasserdam zag ik als jongen van de club spelers komen en gaan. Nu was ík die nieuweling waar iedereen naar keek. Dat is toch anders. Je bent dan wel even bezig met hoe je je moet opstellen, maar uiteindelijk bleek dat helemaal niet zo moeilijk en vond ik snel aansluiting.’’
De 28-jarige Kuyucu denkt regelmatig na over zijn sportieve toekomst. Of hij nog eens gaat terugkeren bij Alblasserdam? “Dan zou de cirkel wel echt rond zijn. Maar ik weet het nog niet. Voor nu heb ik het nog heel goed naar mijn zin bij VVGZ. Maar ik heb ook nog veel contact en binding met spelers bij Alblasserdam. Nu voelt het nog niet alsof het tijd is om terug te gaan, maar misschien komt dat nog. Stel dat dat over twee jaar wel zo voelt, is het natuurlijk ook nog de vraag of ze dan bij Alblasserdam nog op mij zitten te wachten. Nu ben ik 28, dus normaal gesproken zou ik nog wel wat jaren voor me hebben in het voetbal.’’
In de eerste klasse B beleeft VVGZ geen gelukkig seizoen. De ‘Geluksvogels’ strijden tegen degradatie, maar Kuyucu toont zich optimistisch: “We strijden voor elkaar, zoals we dat bij VVGZ noemen. Er is geen reden tot paniek, want het spel is goed, We krijgen alleen soms vervelende doelpunten tegen, maar ik ben ervan overtuigd dat wij uiteindelijk boven de streep eindigen en dat de lange reeks van VVGZ als eersteklasser zal voortduren.’’