De ontwikkeling van zijn voetbalcarrière laat zich lezen als een ladder. Oussama Siali debuteerde in de Eerste Klasse. Na tussenstappen in de Hoofdklasse en daarna de Derde Divisie speelt Oussama Siali sinds de zomer van 2020 in de Tweede Divisie. Voor AFC. “Natuurlijk zou ik graag nog een volgende stap op de ladder zetten. Daar werk ik keihard voor.”
AMSTERDAM – Hij keek even op toen hij een van de beste spitsen van de wereld zag passeren. Op het trainingsveld van Paris Saint-Germain liep Kylian Mbappé voorbij. “Hij stopte niet bij ons veld. Hij ging kijken naar zijn broertje (Ethan, red.) die in de jeugdopleiding speelt. In een jonger team dan waarmee ik trainde.”
Oussama Siali lepelt de bijzondere anekdote uit oktober 2017 op verzoek op. De nu 25-jarige aanvaller speelt op dat moment voor Ter Leede in de Hoofdklasse en krijgt de kans om stage te lopen bij de Franse topclub. “Ik ben goed bevriend met Mohamed Attaibi, zaalvoetballer van FC Marlène en tevens Nederlands international. Hij is de jeugdvriend van Gregory van der Wiel en liet hem beelden van mij zien waar Gregory van gecharmeerd was. Hij regelde een stage. Ik mocht een week meetrainen met de Onder 21-ploeg. Frans sprak ik niet, maar gelukkig kon ik terugvallen op twee Belgische jongens uit de ploeg. Zij hielpen me met vertalen. Als de trainer een oefening had uitgelegd en ik die niet helemaal begreep, keek ik hen direct aan. Ze vertelden dan keurig wat we moesten doen.”
Fysiek
De Amsterdammer, geboren en getogen in Osdorp, steekt veel op in de Franse hoofdstad. “Ik merkte snel dat de duels pittig zijn. Niemand wordt gespaard. De partijvormen waren allemaal fysieker dan ik in Nederland was gewend. Ik was tevreden over mijn inbreng. Een begeleider, die mee was uit Nederland, hielp me buiten het veld.” Een contract leverde zijn stage niet op. “Ik mocht blijven op amateurbasis. Om daarvoor alles achter te laten in Nederland en zonder salaris te leven, vond ik een te groot risico. Ik heb daarna niets meer vernomen. De contacten zijn vervaagd.”
Teleurgesteld was Siali niet. “Zeker niet. Juist het tegenovergestelde. Nu ik met eigen ogen had gezien hoe het leven als profvoetballer is, gaf me dat nog meer motivatie om harder te werken. Om mijn leven nog meer in het teken van het voetbal te zetten. Om elke training te strijden. Ik wilde bij Ter Leede nog belangrijker worden. Aan het einde van het seizoen zou ik me door een stap hogerop verder kunnen ontwikkelen.”
De beloning volgde. “Toen ik bij Ter Leede liet weten niet verder te gaan, kon ik kiezen uit twee clubs. Katwijk en FC Lisse. Tweede of Derde Divisie? Ik koos bewust voor de laatste optie. In mijn carrière wilde ik stapje na stapje zetten. Bij Katwijk moest ik de concurrentie aan met Marciano Mengerink, de topscorer van de Tweede Divisie. Bij FC Lisse zou mijn kans op speeltijd groter zijn. Een spits (Hanne Hagary, red.) vertrok en na enkele wedstrijden werd Martin van Eeuwijk weggestuurd. Het eerste seizoen verliep voor mij persoonlijk goed, al vielen de prestaties tegen. In het tweede kregen we met Jeffrey Klijbroek en Jeffrey Pérez Stoof ervaring, maar botste ik met de technische staf. Ik kwam op de bank terecht. In mijn invalbeurten scoorde ik bijna elke wedstrijd en op de trainingen bleef ik keihard werken. Opgeven kwam niet bij me op.
Laatbloeier
In het voorjaar volgde een oefenwedstrijd tegen AFC. “Een jaar eerder was er reeds interesse. Nu scoorde ik, speelde ik erg goed en daarna kwam alles snel rond.” Voor Siali het sein dat hij opnieuw een trede mocht beklimmen. Na de jeugdopleiding van FC Chabab (twee jaar) en DWS (acht jaar) stapte hij in de A1 over naar Zeeburgia, waar hij debuteerde in de Eerste Klasse. “Het is mooi dat ik stappen kan blijven maken. Ik ben een laatbloeier. Met Ramiz Zerrouki (nu FC Twente, red.) won ik als tiener eens het Gregory van der Wiel-toernooi. Het talent is er altijd geweest. Ik wil graag afrekenen met mensen om me heen die me niet geloofden. Telkens zeiden dat ik het niveau niet aan zou kunnen. Vroeger was ik een bescheiden, teruggetrokken jongetje. Toen geloofde ik die meningen. Nu speel ik elke week met vertrouwen en stimuleert het juist om hun ongelijk aan te tonen.”
Al blijft hij kritisch. “Het vertrouwen van trainer Ulrich Landvreugd doet me goed. Als rechtsbuiten of rechts hangend op de rechterflank speel ik het liefst. Daar krijg ik de vrijheid. Kan ik ruimtes induiken, voorzetten geven of naar binnenkomen en dan schieten. Kan ik spelen zoals Hakim Ziyech. Ik scoorde dit seizoen nog niet, dat knaagt. Daarover spreek ik ook met mijn vader, die elke wedstrijd komt kijken. Ik speel goed, maar een aanvaller moet ook scoren. Ik spreek daarover ook met Thomas Verhaar, sinds dit jaar mijn ploeggenoot. Hij geeft me tips wanneer ik moet schieten of juist rustiger moet zijn voor de goal. Slimmigheden. Ik ben sowieso blij met de ervaring in de ploeg. Iemand als Robbert Schilder vertelt me als verdediger juist waar verdedigers een hekel aan hebben.”
En de volgende stap? “Elke jongen wil graag profvoetballer worden. Zich alleen maar met voetbal hoeven bezighouden. Het zou voor mij een droom betekenen als dat uitkomt.” Siali werkt overdag als begeleider in de buitenschoolse opvang in Utrecht. “Nu bijna anderhalf jaar. Elke dag komen 34 kinderen van vier tot en met tien jaar oud. Ik sta erom bekend dat ik vaak met ze ga voetballen. Maar ik ben ook in voor creatieve activiteiten. Tekenen, spelletjes als Stratego. De meeste kinderen zijn hoogbegaafd. Rond 18.15 uur ben ik klaar. Om 19.00 trainen we. Onderweg eet ik een prakkie in de auto of ik stop even bij een tankstation of winkel om een gezonde maaltijd mee te nemen. De kinderen vragen voor welke club ik speel. Als ik AFC zeg, zijn ze onder de indruk. Al denken ze vaak eerst aan Ajax. Ik kan mijn wedstrijden op YouTube laten zien en via ESPN zagen ze pas ons bekerduel met sc Heerenveen. Ik baal nog steeds dat we onze 1-0 voorsprong uit handen gaven. We verdienden de zege. Na afloop ontvingen we in het clubhuis vele complimenten. We hadden de club opnieuw goed vertegenwoordigd. De afgelopen jaren wonnen we met 5-0 van Telstar, met 1-0 van TOP Oss, we hadden weer kunnen stunten.”
Nu zijn alle pijlen gericht op de competitie. “We moeten als AFC meedoen om het kampioenschap. Katwijk staat als koploper los, maar het seizoen is nog steeds jong. We hebben veel ervaring en een brede selectie. De sfeer is goed, niemand valt elkaar af. Ik zie niet in waarom we ons doel moeten aanpassen.” (SB)
Klik hier voor meer artikelen over DWS
Klik hier voor meer informatie over DWS