Het voetballeven van Ad van Seeters is alleen samen te vatten in één groot boek met avonturen. Daar komt dit seizoen een nieuw hoofdstuk bij. De inwoner van Raamsdonksveer is terug in het Land van Heusden en Altena en werd bij Almkerk de opvolger van Robert Roest.
“Ik vind het knap hoor wat ze hier al hebben bereikt”, zegt Van Seeters. “De club heeft een goede visie. Goed scouten bij tweede- en derdeklassers, daarnaast veel aandacht voor de eigen jeugd en spelers verder ontwikkelen. Dat spreekt me aan.”
Een paar uur voor de training bij Almkerk begint Van Seeters al wat onrustig te worden. “Ik schrijf iedere training uit. Dat heb ik altijd gedaan. Ik heb altijd zin om te trainen. Het geeft mij eerder energie dan het kost.” Waar hij vroeger nog wel eens moest schipperen met tijd, heeft hij die nu wel ruimschoots. Sinds anderhalf jaar is hij met pensioen. “Ik heb altijd in de bouw gewerkt. Met veel plezier. Ik werd blij als mensen ook blij waren met een nieuwe badkamer of keuken die we hadden gebouwd.” Zijn leven stond altijd in het teken van voetbal. Gesteund door zijn echtgenoot Nelleke, die hem aanmoedigde om vooral zijn trainersdiploma’s te halen. Hij maakte als speler de beginjaren mee van profclub RBC begin jaren tachtig. Hij was erbij toen de Roosendalers de terugkeer in de eerste divisie vierden met een vlammende overwinning op NAC. Het verdwijnen van RBC vindt hij heel jammer, zoals hij het ook jammer vindt dat er in de hoek van Zeeland/West-Brabant geen goede voedingsbodem is voor betaald voetbal.
Hij bouwde na zijn actieve carrière aan een indrukwekkende trainersloopbaan die zijn hoogtijdagen kende bij Baronie. Met de club uit Breda werd hij kampioen van de zondagamateurs en later ook algeheel kampioen van Nederland. Na zes seizoenen wachtte weer een mooie club: Kozakken Boys. Overal waar hij kwam, bracht hij zijn door de Hollandse school geïnspireerde voetbalvisie in. “Clubs hebben me regelmatig gevraagd om mijn cv mee te nemen. Nou, ik kwam niet met mijn cv, maar met sheets. Sheets met veldbezetting en manier van spelen. Dat vond ik veel belangrijker dan pronken met mijn cv.”
Van Seeters groeide op in de gloriedagen van het Nederlandse voetbal. Hij maakte de opkomst van Ajax en Feyenoord begin jaren zeventig mee, hij raakte onder de indruk van het totaalvoetbal van Rinus Michels en Johan Cruijff op het WK 1974. “Het is avontuur. Ik zeg vaak tegen die jongens: laat die VOC-vaarder in je los.” De gehanteerde speelwijze laat zich niet vangen door één systeem. “Ik speel altijd met buitenspelers. Ook nu bij Almkerk. Ik wil dominant spelen. Mensen hebben het vaak over 4-3-3. Het gaat erom hoe je het met elkaar invult.”
Bij Almkerk moesten spelers aan hem wennen. “Logisch, want ik vraag ook best wel wat van die jongens. We hebben de snuffelperiode nu achter de rug.” Hij werkt al een tijdje samen met Frank Jongbloets. Samen vormen ze een ideaal koppel, volgens Van Seeters. “Af en toe verhef ik mijn stem als ik vind dat er iets niet goed gaat tijdens de training. Dan zie ik Frank al naar de bewuste speler lopen. We zijn soms net de ‘bad guy’ en de ‘good guy’.”
Daarmee doet hij zichzelf te kort. Want Van Seeters (67) wordt door zijn spelers ook geprezen door zijn warmte. “Spelers vinden het fijn dat je aandacht voor ze hebt en even informeert hoe het thuis is. Ik ben niet van het type dat zegt ‘vroeger was de mentaliteit beter’. Misschien is de beleving wel anders geworden. Dat is ook niet zo vreemd. Er zijn zo veel afleidingen. De selectie bestond vroeger uit spelers die allemaal werkten. Tegenwoordig studeert of zit het grootste deel op school.”
Meer informatie over Almkerk? Klik hier.
Klik hier voor een ander artikel van Almkerk.
