Na jaren in het profvoetbal, belandde Jordy van der Winden (29) aan het begin van dit seizoen bij Botlek in de vierde klasse. Een totaal andere wereld, maar wel één waar de oud-verdediger van FC Den Bosch en FC Utrecht zich op zijn plek voelt. “Een beetje alsof je een tweede huisje hebt.”
Wie dat een jaar of zes geleden tegen Van der Winden als speler van Den Bosch had gezegd, was waarschijnlijk vreemd aangekeken. Ook door hem. “Het seizoen voordat ik geblesseerd raakte, was ik eigenlijk bezig om mezelf in de kijker te spelen. Als ik mijn spel zag toen…” Bezig om er meer uit te halen. “Zonder die (kruisband)blessures, had er ook meer ingezeten. Nu was dit het maximale.” Want dat de inwoner van Spijkenisse, die het uiteindelijk tien jaar volhield in het profwereldje, pech had met blessures, is een understatement. “Drie keer aan mijn knie. Vier operaties in vijf jaar.”
Praatje maken
En dus streek Van der Winden deze zomer neer bij Botlek. Van spelen tegen Ajax, naar voetballen in de vierde klasse. “Dat was wel even wennen! Het niet meer elke dag moeten en jongens die gewoon echt voor de gezelligheid komen trainen.” Maar, zo vertelt hij. “Als er hier dingen geregeld moeten worden, doen ze dat. Broodjes en fruit voor de wedstrijd, dat maakt het toch wedstrijdecht.” Bij een warme club, waar Van der Winden meer dan goed op zijn plek zit. “Vanaf minuut één voel ik me welkom. Lekker in de buurt, op het fietsje. Ik wilde gewoon even van dat moeten af, dat is gelukt!”
Sterker nog. “Ik had niet verwacht dat Botlek zo warm zou zijn én als thuis zou voelen.” Reden om flink zijn steentje bij te dragen. “Het is leuk om op mijn eigen manier met die jongens bezig te zijn. Gewoon door een praatje te maken. Waarom maak je die keuze? Had je het ook niet zo kunnen doen? Dan krijgen ze toch een besefmomentje en gaan ze er hopelijk zelf over nadenken.” Want het voetbalgogme, is er volgens Van der Winden echt wel. “En ook het niveau is vrij aardig. We kunnen best wel lekker positiespel spelen.”
Al zit dat er voor de linkspoot zelf, voorlopig opnieuw even niet in. “Fysiek gaat het minder, ik heb toch weer een terugslag gehad.” Wederom dus die knie. Zijn ‘slechte’ knie. “Van mijn verkeerde been. Met de ene heb ik nooit wat, met die ander altijd. Ik merk nu gewoon dat er slijtage zit, het is allemaal wat gevoeliger.” Ook thuis. “Alles gaat wat langzamer, je bent toch heel voorzichtig.”
Flinke klap
Desondanks speelde Van der Winden dit seizoen een wedstrijd of negen én dus valt het wat dat betreft allesbehalve tegen. Over de resultaten, is de voormalig prof iets minder tevreden. “Er zit veel meer in dan die negende plek. Het enige wat we nu kunnen doen, is ons revancheren.” De lat, legt hij voor de huidige vierdeklasser dan ook hoog. “Onze doelstelling is minimaal nacompetitie. Ik verwacht dat dat gaat lukken.”
Toch is het niet makkelijk, heeft Van der Winden gemerkt. “Clubs zijn tegen ons als degradant, gebrand om goed te spelen. We hebben best veel nieuwe jongens en een jonge groep, dan is het soms in die laatste tien minuten even op je tanden bijten en scherp blijven. Daar krijgen we nog te veel goals tegen.” De centrale verdediger kan het met al zijn ervaring natuurlijk weten. “Ik kijk hartstikke positief terug op mijn jaren in het profvoetbal. Het is alleen zonde dat het op zo’n manier abrupt tot een einde moest komen.”
En dat maakt het voor hem nog steeds wel eens lastig. “Het is topsport, dan kun je met zo’n knie, als je al negen maanden aan het sukkelen bent, niet iets anders verwachten. Tuurlijk had ik graag nog een jaar doorgewild, maar fysiek ging het niet meer.” Een flinke klap, herinnert hij. “De mensen om mij heen, hebben mij toen wel geholpen om een beetje op de been te blijven.” Ook zijn werk als boekhouder, hielp hem daar goed bij. “Toch mis ik het profvoetbal ontzettend. Elke dag voetballen en met die jongens bezig zijn, met elkaar ouwehoeren. Dat is een jongensdroom.”
Al is het gras, ook niet altijd groener aan de overkant, vertelt hij. “Veel weg en de weekenden zijn karig. Dat heb je er allemaal voor over, omdat het zo leuk is.” Maar dat is wat hij nu doet, ook. “Ik heb het bij Utrecht en Den Bosch naar mijn zin gehad, en nu bij Botlek ook. Dus wat dat betreft is de cirkel rond.” Nu alleen nog fit worden. “Over een paar weken hoop ik weer groen licht te krijgen!”
Klik op SC Botlek voor de laatste artikelen over de club.
Klik op SC Botlek voor meer informatie over de club.