In een periode van het jaar dat de trainerscarrousel flink op gang is gekomen, weet John de Wit soms niet wat hem overkomt. ,,Ik ben inmiddels 64 jaar, maar ik ben eigenlijk nog nooit zo vaak benaderd om trainer te worden als nu het geval is.’’ Toch lijkt het erop dat de liefde voor RCD niet voor het eerst in zijn leven het sterkst blijkt.
Een gesprek met John de Wit is absoluut nooit saai, omdat de gepokte en gemazelde trainer nooit om een mening verlegen zit. Met Argentinië versus Frankrijk kreeg het WK bijvoorbeeld de finale die De Wit zich in de beslissende fase van het toernooi wenste. ,,De twee beste ploegen bij de laatste vier, dus ik was blij dat dat uiteindelijk de uitkomst van het toernooi is geworden. Marokko heeft het knap gedaan door zover te komen, maar laten we het voetbal dat die ploeg speelde alsjeblieft niet verheerlijken. De discipline die getoond is was knap, maar als voetballiefhebber wil ik wel meer zien. Frankrijk liep en loopt over van kwaliteit, Argentinië is geen wonderploeg maar die hebben duidelijk afgerekend met Kroatië in de halve finale. Dan sta je als land terecht in de eindstrijd.’’
Jeugdigheid
De Wit zit ouderwets op zijn preekstoel in zijn residentie in Den Haag. ,,Mijn liefde voor de stad Dordrecht is groter, maar je weet het hé: er moeten er twee zijn die het eens moeten zijn over de plek waar je samen wil wonen. En ik heb het hier ook prima naar mijn zin, al kom ik wekelijks nog steeds met veel plezier in mijn eigen stadje.’’
Dat plezier wordt ook gebracht door het werken met zijn overwegend jonge selectie bij RCD, de club waarvoor hij speelde en die hij al in een eerder stadium langdurig diende als trainer. ,,Werken met jonge gasten houdt me ook jong’’, is de stellige overtuiging van de oude rot in het trainersvak. ,,En dit jaar hebben we echt een heel jong ploegje staan. Ga maar na: Wesley Schrauwen is begin twintig, maar dat is tussen zijn medespelers in het huidige eerste team eigenlijk een routinier. Hij speelt met jongens die nog veelbelovende tieners zijn.’’
Die jeugdigheid in de selectie is ook bepalend voor de resultaten die RCD tot nu toe in de Dordts getinte derde klasse heeft neergezet. ,,Maar de verschillen in de klasse blijken enorm klein. Wij sloten het jaar in competitieverband af met een gelijkspel tegen de buren van FC Dordrecht, toch de nummer twee op de ranglijst. In dat duel hebben we weer laten zien dat we niet voor een club onderdoen die hoger op de ranglijst staat. Twee keer winnen en je hoort bij de beste ploegen. Anderzijds, twee keer verliezen en je zit in de problemen. Ik vind het wel vreemd dat op dit moment nog steeds niet helemaal duidelijk is hoeveel ploegen er nu precies uitgaan, omdat in onze competitie natuurlijk ook clubs hebben aangegeven dat zij naar de zaterdag willen overstappen. Nee, bij RCD is daar absoluut geen sprake van. Ik sta op het standpunt dat het nog steeds mooi is dat we zondagvoetbal in Dordrecht hebben. Waar moeten liefhebbers dan heen als er helemaal geen zondagvoetbal meer is in de stad? Laten wij met Emma en Dubbeldam dan het zondagvoetbal maar hoog in het vaandel houden toch?
Het voetbaldier John de Wit geniet nog steeds van de ontwikkelingen bij ‘zijn’ RCD, de vereniging die hij als speler en trainer diende. ,,Ook in deze tijd met de problemen die voor clubs ontstaan door de hoge energierekeningen is het mooi om te zien hoe de club zich staande houdt. Wij kunnen nog gewoon douchen op de club. Natuurlijk zijn er ook zorgen, maar deze vereniging rolt niet om. Ik denk dat RCD tot de gezondste voetbalclubs van Dordrecht behoort, zeker ook door de andere activiteiten binnen de vereniging. Met tennis en padel heeft de vereniging ook stevig aan de weg getimmerd.’’
Toch is het nog niet zeker of De Wit ook volgend seizoen weer voor de groep zal staan bij RCD. De telefoon ging regelmatig in huize De Wit, met clubs die hengelden naar zijn gunsten. ,,Ik heb ook de vraag gehad of ik in wilde stappen op de zaterdag bij een club, maar twee verenigingen in een weekeinde dat vond ik een beetje te veel van het goede. Maar het is wel gek hè, dan ben je deze maand 64 jaar gevonden en dan blijkt de trainer John de Wit nog zodanig populair dat hij door verschillende verenigingen aangeklampt wordt om trainer te worden. Ik zal je alleen zeggen: mijn hart voor RCD klopt nog steeds flink. Ik ben natuurlijk niet voor niks daar al een lange periode speler en trainer geweest. Ik denk wel eens terug aan al die mooie momenten, maar ook aan mijn periodes bij BMT en bij SSW, clubs waar ik het geweldig naar mijn zin heb gehad en heerlijk met spelers heb kunnen werken. Dus stoppen, nee daar denk ik zeker nog niet aan. En ik denk dat ik uiteindelijk toch weer lekker voor RCD kies, want ik zit nog steeds op mijn plek bij die club.’’
En dan zou het best wel eens kunnen gebeuren dat De Wit volgend seizoen een bijzonderheid gaat meemaken met zijn selectie. ,,Waar andere verenigingen in de winterstop op trainingskamp gaan, pakken wij begin januari in eigen land de training weer op. Maar ik heb begrepen dat er nu al het initiatief is genomen door de spelers om voor volgend seizoen, tijdens de winterstop, op trainingskamp te gaan naar het buitenland. Dan zou volgens mij voor het eerst zijn dat ik zoiets bij de club meemaak en geeft ook wel aan hoe het binnen dat ploegje leeft. Mooi toch.’’
Klik op RCD voor de laatste artikelen over de club.
Klik op RCD voor meer informatie over de club.