Bij Oranje Onder 17 concurreerde hij centraal achterin met Matthijs de Ligt en Perr Schuurs. Tegelijk droomde Niek Hoogveld (23) als speler van NEC van een mooie betaald voetbalcarrière. Anno 2022 werkt hij als diëtist, zit hij in de afrondende fase van zijn hbo-studie sportvoeding, exploiteert hij met drie vrienden een voetbalschool en speelt hij bij Kozakken Boys. “Een mooie club, alleen als ik al kijk naar de sfeer.”
Zijn shirt met rugnummer 15 hangt tussen dat van Bart van Rooij en Hicham Haouat. Vanuit zijn bureau in de besprekingsruimte van De Eendracht, het jeugd- en trainingscomplex van NEC, hoeft hij slechts een kwartslag te draaien om het roodzwartgroene shirt met zijn achternaam te bekijken. De datum 15 maart 2019 en de naam van tegenstander FC Den Bosch prijken erboven. Evenals de toevoeging ’84e minuut’. Het moment dat Hoogveld zijn officiële debuut in het eerste elftal van NEC maakte. Negen dagen voor zijn twintigste verjaardag.
Dit seizoen is Hoogveld als werknemer teruggekeerd bij de club waar hij twaalf seizoenen actief was. Elke dinsdag geeft hij als diëtist adviezen en hulp aan de spelers uit de hoogste jeugdteams van NEC. “Zeg maar de piramide in volgorde van aandacht, maar dan omgekeerd. De Onder 21 is mijn belangrijkste team, ook begeleid ik een aantal jongens uit Onder 18, enkele uit Onder 17 en daaronder individuele gevallen. NEC neemt mijn diensten voor een dag in de week af. Daarbuiten werk ik in de praktijk van Gregory Hirschfeld. We hebben een kamer bij PhysioLab in Amsterdam en Rotterdam. Geven buiten onze klanten ook advies aan hun cliënten. Daar zitten veel topsporters bij.”
Hirschfeld maakte Hoogveld enthousiast voor het vak in de periode dat de centrale verdediger aansloot bij de selectie. “Hij werkte toen reeds als diëtist bij het eerste elftal. Ik wilde graag sterker worden, kampte na de training vaak met spierpijn. Ik merkte dat er bij de jeugd en bij de beloften niemand rondliep aan wie ik zulke vragen kon stellen. Gregory hielp me. Ik moest meer eten. Vooral koolhydraten en eiwitten. Bij mij betekende dat meer brood met bijvoorbeeld kipfilet. Voor een ander zou twee keer per dag warmeten de beste oplossing zijn. Elk individu is anders. Mijn belangstelling voor sportvoeding groeide daardoor.”
“Omdat ik na mijn betaald voetbalcarrière in het wereldje actief wilde blijven, schreef ik me in voor de studie Diëtiek aan de Hogeschool Arnhem Nijmegen (HAN, red.). Met Gregory sprak ik af dat hij me zou helpen op het moment het zover was. Dat moment kwam eerder als verwacht. Vorig jaar liep ik via hem stage bij de jeugd van NEC, NAC Breda en het eerste elftal van De Graafschap. Op het gebied van voeding is voor elke club veel te winnen,” vervolgt Hoogveld, die in januari tevens zijn post-hbo-studie Sportvoeding (‘daarvoor moet ik een keer in de drie weken voor een les naar Papendal’) afrondt.
Als speler kwam zijn dienstverband bij NEC in 2020 tot een einde. “Mijn laatste seizoen begon ik vol goede moed. Ik had twee duels in de Eerste Divisie gespeeld en deed mee in de play-offs tegen RKC Waalwijk waarin we werden uitgeschakeld. Interim-trainer Ron de Groot gaf me die kans en hij bleef. NEC was niet gepromoveerd waardoor ik verwachtte dat jongens uit de eigen jeugd meer vertrouwen kregen. De voorbereiding miste ik vanwege een hamstringblessure. Eenmaal fit kreeg ik te horen dat mijn speelkansen gering zouden zijn. François Gesthuizen, een van de drie hoofdtrainers, vertelde me dat ze de generatie achter me de kans wilden bieden.”
“Dat seizoen was voetballend de minste uit mijn hele carrière. Ik was niet meer gemotiveerd. Waar deed ik het voor? Ik was aanvoerder, maar toonde me absoluut geen leider. Ik verloor kopduels, omdat ik inzet miste. Mijn vertrouwen was helemaal verdwenen. Achteraf schaam ik me voor dat jaar. Mentaal leerde ik dat seizoen ontzettend veel. Ik kwam mezelf tegen. Dat heeft me als persoon gemaakt tot de persoon die ik nu ben.”
Hoogveld verwachtte zonder problemen aan een nieuwe club te komen. “Ik vernam om me heen dat mijn niveau absoluut voldoende was voor de Keuken Kampioen Divisie, maar vanuit die kant niets. Vanuit de Tweede Divisie sprak ik met TEC, GVVV en Spakenburg. De laatste club ketste af. Bij TEC kreeg ik niet het gevoel dat ik veel aan spelen zou toekomen en GVVV moest vanwege de coronacrisis financieel stappen terugzetten. Ook zij haakten af. Toen had ik niets terwijl het erg laat was in de transferperiode. Ik belde Eric Speelziek, de trainer van Sparta Nijkerk. Hij was mijn rijexaminator. Hij tipte Hercules, zijn oude club zocht nog een centrale verdediger. Een uur later belde hun trainer René van der Kooij. Ik was hun ontbrekende puzzelstukje, een buitenkansje en de speler naar wie ze al langer op zoek waren. Ik zette mijn telefoon op luidspeaker zodat mijn vriendin kon meeluisteren. Dat telefoontje had ik nodig en gaf me weer vertrouwen.”
Plotseling voetbalde Hoogveld in de Derde Divisie. “Even slikken. Als ik kijk wat ik op mijn achttiende aan salaris verdiende en welke extra’s. Nu reed ik drie keer in de week naar Utrecht op eigen kosten en kreeg ik een kleine vergoeding. Maar het was een fijne plek waar ik veel vertrouwen kreeg en mezelf goed kon blijven ontwikkelen. We stonden bovenaan toen de competitie werd afgebroken door de coronapandemie. Hij wilde graag dat ik nog één jaar bleef. We gingen voor het kampioenschap en hij gaf me de aanvoerdersband. Dat liepen we op de laatste speeldag net mis, maar in de winter had ik al getekend bij Kozakken Boys.”
Zijn huidige ploeggenoot Lowie van Zundert wierp een succesvol balletje op. “Technisch directeur Johan van der Werff kwam twee keer kijken. Daarna tekende ik. Kozakken Boys is een mooie club. Alleen als ik al naar de sfeer kijk. Daarvoor zit ik graag drie kwartier in de auto. We spreken af in Zetten en rijden dan met zijn vieren naar Werkendam. Met Lowie, Frenk Keukens en Giovanni Büttner vormen we de Nijmegen Appgroep. We zijn nu aan het praten om volgend seizoen een busje te kunnen krijgen. Bart Spierings komt erbij en misschien wel meer jongens. Ik zit hier helemaal op mijn plek. In oktober kwam Van der Werff al naar me toe, terwijl we in november voor het eerst zouden evalueren. Tekende ik voor een extra jaar bij tot 2025. Een mooie waardering.”
Met jeugdvrienden Dennis Knuiman en Lars Smeenk exploiteert Hoogveld ook een voetbalschool. “Elke vrijdag aan het einde van de middag bij onze oude club RKSV Driel. Vrijdagavond bij SC Bemmel. Er komen nu 45 tot vijftig kinderen tussen zes en dertien jaar. De leeftijd gaat steeds verder omlaag. Wij vinden het belangrijk dat ze plezier maken. Daarvoor introduceerden we bijvoorbeeld de Beweging van de Week.” Hij kijkt op zijn telefoon. “Op 25 november 2020 heb ik de jongens een app gestuurd met het voorstel. Die vrijdag zijn we direct bij elkaar gaan zitten en is alles opgestart. Het kriebelde bij mij al langer om trainer te worden. Dit is een ideale manier om ervaring op te doen. Het was een mooie bezigheid tijdens de coronaperiode. Ik heb zelf de website opgezet, we lieten het logo ontwerpen, bedachten het plan. Een goed leerproces als je een bedrijf wilt opzetten. We gaan binnenkort in overleg om het aantal locaties uit te breiden. Het concept staat. Nieuwe jonge trainers hebben zich bij ons gemeld.”
Welke doelen heeft hij nog meer? “Met Dennis heb ik afgesproken dat we eens bij een club samen gaan voetballen. Als we straks dertig of misschien 33 zijn, willen we met zijn drieën gezamenlijk bij RKSV Driel afsluiten. Eerst wil ik met Kozakken Boys mooie momenten beleven. We laten helaas teveel punten liggen in wedstrijden waarin we beter zijn. We gaan zeker nog klimmen.” (SB)
Geschreven door: Sander Berends
Klik op Kozakken Boys voor de laatste artikelen over de club.
Klik op Kozakken Boys voor meer informatie over de club.