Vandaag hebben we het samen met Fleur, Maartje, Roos, Kim en Guus over SBC Vrouwen 1. De meiden zijn ongeveer zeven jaar geleden begonnen met dit team en vertellen vandaag meer over hun team.
Het elftal is in 2015 ontstaan, zeggen de meiden. ‘’De meiden uit beide dorpen waren van de leeftijd van twaalf tot en met veertien en hadden toen altijd bij de jongens gespeeld. Ons eerste seizoen speelden we als Schoondijke/Breskens MC1 wat later de MB1 en MO19 werd. Sinds 2020 zijn we Vrouwen 1 geworden. Dit samen met drie spelers van Cadzand, dit maakt ons SBC VR1.’’
In dit team hebben de meiden een hele goede band met elkaar. ‘’In de acht jaar dat we samen voetballen hebben we nooit ruzie of iets dergelijks gehad. De meeste meiden uit Breskens voetballen al sinds de jeugd (bij VV Breskens) samen met elkaar. Dat geldt ook voor de meiden uit Schoondijke (bij VV Schoondijke). Sterker nog, bij de warming-up voor onze allereerste training stond er een rijtje Schoondijke aan de linkerkant en een rijtje Breskens aan de rechterkant, maar aan het einde van de training hadden we zoveel plezier met elkaar. We hebben sindsdien nooit meer zo gestaan.’’
Het elftal is dus in 2015 al ontstaan. De meiden hebben veel meegemaakt samen, wij vroegen ons af of er verschillende hoogte- en dieptepunten zijn waar zij ver kunnen vertellen. ‘’Ons hoogtepunt was in de corona tijd. We zijn toen gaan hardlopen om geld op te halen voor Marthe, een meisje uit Breskens die een paar teams jonger voetbalde.
Zij is erg lang heel ziek geweest en haar droom was om Danielle van de Donk te ontmoeten. Uiteindelijk hebben we zo’n 3000 ,- opgehaald en heeft FC Robinstijn er 10 en 11 december voor gezorgd dat ze naar Lyon kon vliegen en drie droom waar kon maken. Onze voetballende hoogtepunten zijn de eerste drie seizoenen toen we achter elkaar kampioen werden en de halve finale beker haalden. Die hebben we helaas met 1-2 verloren van HSSC’61. Maar dat is al langer geleden en een groot deel van die meiden is gestopt of zijn naar een andere club.
Een meer recent hoogtepunt was de bekerfinale 2019, we moesten toen tegen SteDoCo MO19. Zij speelden twee klassen hoger en wonnen daar alles in de dubbele cijfers. We dachten dat als we het onder de tien houden mogen we blij zijn. Het was 30 graden en we hadden maar twaalf spelers. We waren met zijn allen aan het verdedigen maar na een halfuur kwamen we er een keer uit en scoorde zowaar de 0-1. Onze dag kon niet meer stuk, iedereen speelde enorm goed met name onze keepster Tessa.
Ja wat die had gegeten weten we nog steeds niet. Ook onze hulp keeper Lois voorkwam een doelpunt op de doellijn met haar handen waar geen penalty voor werd gegeven. Op een gegeven moment was de tegenstander in onze zestien aan het rond passen omdat ze niet wisten hoe ze moesten scoren. Helaas wisten ze er er een kwartier voor tijd toch een te maken en gingen we naar penalty’s. We verloren die helaas wel, maar wat een wedstrijd was dat zeg.’’
Aan de trainingen zal het in ieder geval niet gelegen hebben. ‘’We hebben al sinds het begin twee trainers, dat is fijn want ze vullen elkaar vaak aan en zo zijn de trainingen altijd verschillend. Guus is al vanaf 2015 onze trainer, hij trainde ons in Schoondijke, de andere trainer, Carlo, geeft ons training in Breskens. Hij is dit seizoen onze trainer geworden. De trainingen bij Guus zijn veelal bal gericht. En hij durft er hier en daar wel eens een loopoefening door te gooien. Ook doen we al jaren vaak dezelfde afwerk oefening waar hij als kaatser fungeert. De trainingen in Breskens zijn lastiger, we hebben daar een kleiner stuk veld. Dus we doen daar vaak meer pass oefeningen en werken aan onze techniek.’’
Verder wilden we weten of er binnen het team kleurrijke figuren rondlopen. ‘’Een van e jongste meiden, Lois, vermaakt ons altijd met haar verhalen. Wanneer zij niet op training is, vragen we ons altijd af waarom het zo stil is die avond. Ook hebben we Kelly. Kelly is er vorig seizoen bijgekomen en ze houdt wel van gezelligheid met het team. Of het nou een drankje is na de wedstrijd of een balletje trappen als er geen training is, Kelly is er bij.
Ook zorgt ze ervoor dat ons Instagram account niet uitsterft. Dan hebben we nog Maartje die ons vaak vermaakt met leuke uitspraken zoals het hebben van een Marenne-teen (omdat Marenne op haar teen had gestaan). Of toen Marenne haar pink had gebroken maar ‘gelukkig had ze er twee’. Overigens kan ze volgens ons goed tot vier tellen. Ook moeten we Walter, onze coach niet vergeten, want zonder hem zou er veel mis gaan. Hij zorgt altijd voor de ballen, bidons, de was en het rijschema en hij komt altijd even een kort kijkje nemen op de training met de hond.’’
Tot slot wilden we het ook hebben over de ambities van dit team. We wilden dit jaar graag de top vijf halen. Toen we zes punten uit de eerste twee wedstrijden hebben gehaald leek dat een haalbaar doel. Alleen lijken we, mede door blessures, net niet tot ons recht te komen. We willen in ieder geval graag nog de teams die dicht bij ons staan op de ranglijst verslaan’’, sluiten de dames af.
Klik op SBC voor de laatst artikelen over de club.
Klik op SBC voor meer informatie over de club.