,,Never a dull moment bij Philippine.” Een korte zin die voorzitter Ritchie Bosma (49) er halverwege het gesprek uitgooit, maar die de kern enorm doet raken. De voorzitter wordt volgend jaar assistent-trainer bij de club, waar hij de nieuwe trainer Carlo van Grimberghe gaat ondersteunen.
Als voetballer had de geboren en getogen Philippinenaar al de nodige ambitie, en dus koos hij op zijn negentiende voor Hoek, waar hij vijf jaar actief was op het hoogste amateurniveau. Toen hij in november 2011 werd gevraagd om voorzitter te worden van de destijds vijfdeklasser, was zijn antwoord dus ook als volgt: ,,Prima, maar dan wil ik hier wel een ommezwaai teweegbrengen.”
Die kentering kwam er zeker. Bijna zevenenhalf jaren later staat de zondagclub net als de twee voorgaande seizoenen in de subtop van de derde klasse. Er kwam een verjongd bestuur, zelfs een krachthonk én de accommodatie werd opgepimpt. Hoe anders was de situatie in 2002, toen hij zelf voor twee jaar trainer werd bij de club uit het mosseldorp. Of zelfs in 2012 nog, toen hij interim-trainer werd na het wegsturen van Wim Fenijn. ,,Het rommelde toen wat in de spelersgroep. Wat dat betreft is er wél weinig veranderd”, zegt Bosma met een zuinig lachje. Bosma doelt natuurlijk op het vertrek van trainer Tom Nieuwelink, die begin februari zijn ontslag indiende. Wéér een trainde die het seizoen niet afmaakte, net als eerder het geval was bij Nico Knol, Henk Ottens en Frank van Damme. ,,Staat-ie weer met z’n praatje, moeten de spelers na het vertrek van Tom over me gedacht hebben. Ik denk soms dat het ze allemaal niks doet, en dat ze liever bovenin de derde klasse meedraaien dan te promoveren.”
Die gedachte wordt onderstreept door de nacompetitie van vorig seizoen. Daarin werd DESK knap uitgeschakeld, maar een week later werd er – mede door het ontbreken van heel wat spelers die iets anders hadden te doen – met 6-0 verloren van SVSSS. Het voortijdig vertrek van trainers; Bosma is er absoluut niet ongevoelig voor. Zeker gezien zijn baan als personeelsadviseur. ,,Qua integriteit was Tom echt een voorbeeld, en dat heb ik hem ook verteld. Alleen had hij wat moeite om zich open te stellen, en daardoor werd de afstand met de groep groter en groter.” Het Philippine-bestuur én de technische commissie keken de afgelopen tijd in de spiegel, zo laat Bosma blijken. ,,De drive is zó groot, maar soms mag het ietsje minder. Er is hier echt de ambitie om ooit de tweede klasse aan te tikken, maar eerlijk: ik vind wel dat we moeten opletten dat we het niet te ver doordrijven. Bij nieuwe spelers moeten we ons niet meer enkel richten op kwaliteit.”
,,Het zijn nu echt wel succesjaren”, gaat Bosma verder. ,,Daar mogen we van genieten, maar we moeten dus alleen niet vergeten dat onze ambities niet ten koste gaan van alles. Gelukkig herinnert m’n vrouw mij daar af en toe aan. ‘Het is maar een overschat spelletje’, zegt ze dan.”