Adri Sprong zit alweer 34 jaar in het bestuur van Well. Hij begon op zijn 25ste als secretaris en ruilde die rol ruim drie decennia later in voor de voorzittershamer. Hij ziet dat het goed gaat met de club, maar heeft nog wel één grote wens.
Of we even kunnen wachten op de tribune, hij moet nog wat regelen voor de start van de wedstrijd. Een paar minuten later zien we Adri Sprong het veld op stappen, met een groot voorwerp onder zijn arm. Het blijkt een cadeautje voor Chris Blom te zijn. De voormalige laatste man van Well moet noodgedwongen stoppen door aanhoudend blessureleed. Sprong spreekt hem toe, vol lovende woorden en warmte. Hij trekt een lijn richting Marco van Basten, die ook voortijdig moest stoppen met een knieblessure. Vervolgens leest de preses de opstellingen voor. Het is wel duidelijk: de 58-jarige voorzitter is een manusje-van-alles.
SPORTIEF
Het is de middag van Well – Kerkwijk, de derby in de vierde klasse. Well komt op een 0-2-achterstand, maar buigt die voor een volle tribune om in een 2-2-gelijkspel. Daar kan Sprong best tevreden mee zijn. Zelf haalde hij het eerste elftal nooit. “Totaal ongeschikt”, zo omschrijft hij zichzelf als voetballer. “Mijn zoon speelt in het tweede, die zou het wel kunnen, maar is wat te lui.” En dat terwijl Well best wat aanvullingen kan gebruiken voor de selectie. “Sportief gezien gaat het niet zo goed de afgelopen jaren, we hebben een krappe en vrij oude selectie. Het is lastig voor ons om de jeugd te behouden, omdat we niet in elke leeftijdscategorie een team hebben.”
En toch zit hier een tevreden voorzitter. “Want als club in het algemeen staan we er goed voor. We hebben vier seniorenteams, twee damesploegen en acht jeugdelftallen. De accommodatie, fi nanciën en organisatie zijn allemaal prima in orde. We hebben negen man in het bestuur zitten en dat is echt uniek voor een club als die van ons in deze regio.” Well telt zo’n 310 leden. Het is veel meer dan een voetbalclub, volgens Sprong. “We zijn het sociale hart van het dorp. Op donderdagavond wordt onze kantine gebruikt voor het klaverjassen, verenigingen kunnen gebruik maken van onze velden en materialen. Wij zijn niet zomaar een voetbalclub.”
SAMENWERKING
Alles staat dus goed, waardoor Sprong tijd heeft om zich te focussen op structurele versterkingen voor het eerste elftal. “We willen onze jeugd behouden, maar dan moeten we ze wel een team kunnen bieden. Daarom zijn we gaan samenwerken met Jan van Arckel, we hebben een gezamenlijke JO17. Die jongens spelen een paar jaar samen, waarna ze bij hun eigen club doorstromen naar de senioren. Zo zorgen we ervoor dat jeugdspelers niet vertrekken en onze selectie hopelijk op den duur breder wordt.”
Sprong herinnert het zich nog goed, de jaren dat Well in de derde klasse speelde. Dat lijkt nu ver weg, maar met een gouden generatie kan het zomaar weer gebeuren. “Voor de korte termijn hoop ik op een plek in het linkerrijtje, dat zou al heel mooi zijn.”