“Voetballen met lef en bravoure”, zo omschrijft Jelmer Nugteren dit seizoen het spel van ‘promovendus’ vv Heerjansdam in de eerste klasse. Als nieuwkomer verrast de club van sportpark De Molenwei in positieve zin met een ‘positieve’ spelopvatting én een mooi puntentotaal.
‘Kind van de club’ Nugteren (21) heeft dan ook weinig te klagen. Of het moeten die wat hij noemt ‘vreselijke vijf weken’ zijn waarin hij geblesseerd moest toekijken naar de verrichtingen van ‘zijn’ Heerjansdam. “Ik heb in totaal vijf wedstrijden voor de winterstop moeten missen vanwege een geïrriteerde heupkom. Hoe ik daar aan kwam? Geen idee, ik wilde vóóral weten hoe ik er zo snel mogelijk vanaf zou zijn.”
Klassebehoud
Het geeft de ‘drive’ aan van de tweedejaarsstudent Bedrijfskunde aan de Erasmus Universiteit in Rotterdam, die maar wat graag met Heerjansdam dit seizoen het klassebehoud wil veiligstellen. “Het beginnetje is er”, zegt hij over het goede resultaat van de eerste competitiehelft. “Maar er zal nu ook een goed vervolg moeten komen. Hoeveel punten we nodig hebben? Zeg het maar, als je het weet. 27 punten? Met dertig punten ben je wel zo’n beetje veilig, denk ik.”
Het liefste kijkt Nugteren helemaal niet naar de ranglijst. “Hoe eerder we veilig zijn, hoe beter.” Aan de andere kant weet hij ook dat hij en Heerjansdam hun ‘zegeningen’ moeten tellen. “Klopt”, bevestigt de Heerjansdammer, die pas mocht voetballen van zijn vader toen hij zijn zwemdiploma had. “Als je nieuw in een sterke eerste klasse je zo kunt manifesteren mag je alleen maar tevreden zijn. Je moet inderdaad ook even flink genieten van dat succes, maar we moeten ook wel scherp blijven.”
Vorig seizoen
Heerjansdam en Nugteren komen uit een situatie (lees tweede klasse) dat zo’n beetje alles wat zij aanraakten, veranderden in goud. Op de groenzwarten stond vorig seizoen geen maat. Al vroeg in het seizoen was niet de vraag of Heerjansdam kampioen zou worden, maar wanneer.
Het aandeel van Nugteren in het kampioenschap was evident groot: als nummer ‘tien’ was hij goed voor tien doelpunten en zeven assists. “Wij vielen zeventig procent van de wedstrijd aan en speelden bijna altijd op de helft van de tegenstander”, zegt Nugteren. “Dat lijkt makkelijk, maar is dat natuurlijk niet. Voorin zijn de ruimtes daardoor kleiner. Dit seizoen zijn tegenstanders minimaal even sterk, waardoor er meer evenwicht in wedstrijden zit en ook meer ruimte is om te voetballen.”
De toegenomen weerstand heeft trainer Patrick Kok, die bezig is aan zijn eerste seizoen op sportpark Molenwei, niet verleid tot verdedigender spel. “We spelen, net als vorig seizoen, nog 4-3-3. Dat vind ik wel mooi. De trainer wil niet te veel concessies doen aan de speelwijze. Hij denkt dat dit systeem het beste bij ons past. Daar kan ik me goed in vinden.”
Toch zijn er wel verschillen met vorig seizoen, benadrukt Nugteren. “Het gaat erom waar je druk zet. Op dat gebied zie je welke ontwikkeling we doormaken. We kunnen dat steeds hoger doen. Hoe hoger, hoe lastiger, maar je ziet dat we dat stapje voor stapje steeds beter onder de knie krijgen.”
Rol als nummer 10
Als aanvallende middenvelder is Nugteren zelf een belangrijke schakel in het ‘lefvoetbal’ van Heerjansdam. “Het is echt een positie die mij op het lijf geschreven is”, meent Nugteren. “Ik speel er al vier jaar. Je wordt veel betrokken in het spel. Ik probeer Ronald Ouwens in de spits en Martijn Valstar en Boy Stoops aan de buitenkanten te lanceren. Óf ik lanceer mezelf.”
Want daarin verschilt Nugteren van andere zoals hij ze noemt ‘traditionele’ nummers ‘10’. “Ik heb veel loopvermogen. Als ik voorin een gaatje zie, spring ik er in. Ronald fungeert dan als een soort bliksemafleider.”