Het amateurvoetbal kan bestaan door de vaak ongekende inzet van vrijwilligers. Co Sack is bij Achilles Veen een voorbeeld. Voor zijn inzet, vooral tijdens de bouw van het clubgebouw, werd hij benoemd tot Lid van Verdienste.
VEEN – Wie Co Sack een beetje kent weet dat hij dergelijk eerbetoon eigenlijk onzin vindt. ,,Ik ben maf van mijn cluppie en als ze toch mensen in het zonnetje willen zetten dan ik ken er bij de club nog wel een paar.” Maar bij Achilles Veen zien ze natuurlijk wel wat de geboren Veener dagelijks voor zijn club betekent. De zeventiger is al even met pensioen maar elke avond zet hij de wekker om op tijd op De Hanen Weide, het fraaie sportpark in het handelsdorp, te zijn. Want er is elke dag werk aan de winkel. ,,Wij zijn dagelijks met een mooi team. Theo Schreuders is onze grasmaaier. Wij houden alles op en rond het complex bij. Zelfs Ad Kwetters – hij is heel belangrijk voor de club – stapt wel eens op de maaier. Ad is er ook alle dagen. Dat geldt ook voor Zwerus Vos, die een paar jaar geleden bij ons team is gekomen. En er is zoveel werk. Achilles Veen heeft meer dan een kilometer reclameborden langs de velden. Die moeten er perfect en schoon bijhangen. Dat zijn immers onze sponsors. Tegenwoordig halen wij de 45 vlaggen er na de wedstrijden af. Vlaggen zijn kostbaar en waaien gemakkelijk kapot.”
Hij vertelt vol trots: ,,Dat wij ons werk goed doen werd vorige maand bevestigd door een keurmeester van de UEFA. Het kunstgras op het hoofdveld ligt er absoluut top bij en is weer voor drie jaar goedgekeurd. Zo kan Veen straks weer nationale teams ontvangen. Mooi toch.”
Om te vervolgen: ,,Voor Willemien Kwetters heb ik veel waardering. Die meid staat bij elke thuiswedstrijd aan de poort loten te verkopen. Dat is zo belangrijk, want dat brengt muntjes op voor de club. Daar moet iedereen heel veel respect voor hebben. Onlangs hebben wij een schuilhokje voor haar laten timmeren, tegen de wind en de regen. Bij ingang waait het bijna altijd.”
Soms grijpt Co’s vrouw Coby in. ,,Deze week moet hij twee dagen thuis aan de gang, want hier blijft het werk liggen”, stelt zij lachend. ,,Zij heeft gelijk”, zegt Co. ,,Ik ben veel op de voetbalclub en dat moet zij allemaal maar goedvinden.” Tijdens de nieuwbouw was Sack er van half zeven in de ochtend tot in de avond. Ook op zaterdag ging hij nog even door.
Co Sack waardeert het dat de club hem twee pasjes geeft voor het bezoek van uitwedstrijden. ,,Als ik uit de bus stap loop ik eerst altijd even een rondje over zo’n sportpark. Binnen een minuut zie ik al wat daar aan de hand is. Onlangs waren wij bij een grote club waar de brandnetels zo hoog – Co spreidt zijn armen – tussen de tegels uitgroeiden. Dan weet ik al genoeg.”
Sack, op de foto krijgt hij koffie van voorzitter Janthijs de Fijter, zit dicht op de spelersgroep. ,,Het is een fijn team. Sommige spelers zijn hier al negen jaar. Als ze winnen krijgen ze van mij in de kleedkamer een krat bier, dat weten ze.” Sack zit vol met plannen. ,,Zo wil ik in de gang beneden een eregalerij met afbeeldingen van spelers die hier in de loop der jaren hebben gespeeld.”