Geoffrey Mateussen, de 33 jarige voetballer van Brabantia, begon zijn voetballoopbaan bij LEW. Volgens Geoffrey een echte familie club. Daar heeft hij in het 1e, 2e en 3e gespeeld. “Als ik kon voetballen ging ik voetballen’, spreekt de voormalig jeugdtrainer van Brabantia, LEW en De Valk. Dit jaar word alweer zijn derde jaar als jeugdscout van de pupillen bij PSV”.
Het mooiste vond Geoffrey de derby’s in de omgeving van Strijp. Daar kwamen altijd veel mensen kijken. Van het 1e tot en met het 6e, het zat altijd bom en bom vol. Op zijn 20e is hij bij LEW weggegaan en heeft zich een jaar bij de Woensels Boys aangesloten. Ook al is dat kort, Geoffrey is daar nog wel altijd welkom. Het jaar daarna speelde hij voor Nieuw Woensel en is daarna weer terug naar LEW gegaan. Geoffrey kreeg toen een staalmat in zijn oog en moet sindsdien met een bril op voetballen. “Het ging van kwaad tot erger, spelers wisten me uit te dagen door mijn aan mijn bril te trekken”.
Bij LEW ging het bergafwaarts. Daardoor hebben ze besloten om een elftal bij Brabantia te beginnen. Nu zit hij al zeven jaar bij Brabantia met allerlei vrienden bij elkaar. Daar zijn ze in de 6e klassen begonnen en maar liefst vier jaar achter elkaar kampioen geworden. Na twee keer gepromoveerd te zijn werd het toch iets te zwaar, niet qua niveau maar conditioneel. Daarom hebben ze besloten om toch terug naar de 5e klasse te gaan. “We hebben afgelopen tijd ook nog een paar grote toernooien gewonnen en qua gezelligheid zit het in ieder geval ook zeker goed”.
Tot nu toe gaat het seizoen nog niet zo goed als het had kunnen gaan. De eerste twee bekerwedstrijden gingen onnodig verloren. “We zijn twee keer slap begonnen, maar als we gewoon onze kansen afmaken kunnen we er echt een leuk seizoen van maken. Bij ons telt voorlopig de derde helft nog, maar als we iets kunnen pakken is het mooi meegenomen en dan zal er wel weer en mooi feestje aankomen”. Ook blijven ze altijd met ongeveer dertig man in de kantine hangen, bij winst maar ook bij verlies. Sommige oud LEW leden zijn nog wel betrokken in het team, maar dan als staf zoals: materiaalman, grensrechter en trainers. Ook ziet het team er heel verzorgt uit. Ze krijgen tenues. Trolleys, tassen, noem het maar op. Er wordt gezegd dat ze er echt uit zien als een selectie team, maar dan op een lager niveau.
Naar de vader van Geoffrey, Harrie Mateussen, is een toernooi vernoemd. Namelijk: De Harrie Mateussen cup. Harrie was de kantinebeheerder en was in Strijp best wel bekend, een echte clubman. We organiseren het elk jaar en er doen altijd dertig teams aan mee. “Het toernooi is echt een groot Strijps feest met bekende artiesten waar ongeveer 1200 man op af komt”. Er is een jeugd- en veteranentoernooi en er worden dingen geregeld voor de kleinere kinderen, kortom er is voor iedereen wat leuks. Oud LEW leden van vroeger komen van heinde en verre om mee te feesten, een babbeltje te maken en natuurlijk een biertje te drinken. “Dat is echt super, elk jaar is het wel echt één van de hoogte punten van het seizoen”.
Als Geoffrey wordt gevraagd wat zijn mooiste ervaringen zijn die hij heeft meegemaakt, dan heeft hij er drie die gelijk naar boven komen. Als eerste de laatste wens van zijn vader: om nog een keer naar de wedstrijd van de vrouw van Geoffrey (Angela Christ) te kijken. De tweede ervaring is het kampioenschap van zijn vrouw, die Europees kampioen is geworden met het Nederlands vrouwen elftal. Zijn derde moment is het eerder benoemde Harrie Mateussen cup die hij elk jaar mee helpt organiseren.