Hij heeft zijn passie gevonden. Sinds zes jaar jaagt Geert van der Meijs (56) als scheidsrechter zijn dromen na. De Westlandiaan is inmiddels doorgedrongen tot groep C van het jeugdvoetbal. “Ik heb Ajax en Feyenoord onder zestien al gefloten, nu PSV nog.”
Spijt dat hij niet op jonge leeftijd scheidsrechter is geworden, heeft Van der Meijs niet. Hij redeneert eerder andersom. “Als de jeugdvoorzitter mij niet bij een toernooi de finale had laten fluiten had ik waarschijnlijk nooit deze kant opgegaan. Ik ben blij dat heb kunnen ontdekken hoe geweldig het is om scheidsrechter te zijn. Het is echt mijn passie.”
In deze periode van competitiestop zit Van der Meijs niet stil. Om ‘in vorm’ te blijven fluit hij iedere zaterdag een onderlinge jeugdwedstrijd bij Westlandia. Bij de jeugd ligt sowieso zijn hart, legt hij uit. “Daarom ben ook KNVB-scheidsrechter in het jeugdvoetbal geworden. Bovendien was dat op mijn leeftijd de enige manier om carrière te maken. Ik fluit nu op een geweldig niveau. De eerste jaren ben ik begonnen met de onder dertien en vijftien, inmiddels krijg ik alle jeugdniveaus. Van onder vijftien tot en met onder negentien. Daar zitten ook regelmatig wedstrijden van bvo’s bij. Zo heb ik dit seizoen Spijkenisse-FC Den Bosch gehad en ik was aangewezen voor ADO-VVV onder zestien, die vanwege de coronastop geschrapt werd.”
Van der Meijs begon zijn voetbalcarrière zelf in De Lier. “Ik heb nog het laatste jaar van LVSJ meegemaakt. Met SV De Lier is die club gefuseerd tot SV Lyra. Dat was in 1973. Fusies zijn nu heel normaal, maar toen, in 1973, was dat zeer bijzonder. Niet dat ik het bewust heb meegemaakt, want ik was acht jaar. Het enige wat ik er aan merkte was dat ik een ander shirt kreeg.”
Halverwege twintig stapte hij over naar Westlandia. “Ik voetbalde bij Lyra in een vriendenelftal, maar vrijwel het hele team stopte. Jongens van Westlandia 10 vroegen mij en nog twee andere jongens bij hun in het team te komen spelen. Ik woonde al in Naaldwijk en kende die gasten van het stappen. Eén plus één was twee.”
Op zijn 31ste stopte hij. “In die tijd werd ik voor de eerste keer vader. Mijn vrouw en ik kregen in vier jaar tijd vier kinderen, waarvan de jongsten, twee jongens, een tweeling was. Een jong gezin en zelf voetballen was niet te combineren. Ik ben wel lid gebleven van Westlandia, maar was jaren niet meer op de club geweest. Totdat mijn jongens wilden gaan voetballen. Ik rolde er meteen in. Trainer, leider en ik ging wedstrijdjes van hun team fluiten. Die finale op een toernooi was voor mij een eye-opener. In het seizoen daarop ben ik de basisopleiding scheidsrechter gaan doen. Bij een proefwedstrijd zei één van mijn docenten dat ik liep als een 19-jarige. Dat prikkelde natuurlijk wel. Op een gegeven moment was het tijd om die jongens los te laten en heb ik gezegd: nu ga ik mijn droom najagen.”
Van der Meijs is inmiddels ook al een aantal jaren de gastheer van het arbitrale trio van Westlandia 1. “Ik zorg ervoor dat ze zich op hu gemak voel. Omdat ik zelf scheidsrechter ben weet ik waar een scheidsrechter zich tijdens een wedstrijd niet druk over wil maken. Ik maak altijd een praatje. Ik weet dat mijn benadering heel erg wordt gewaardeerd.”
Daarnaast zet Van der Meijs zijn technische oog in voor Westlandia. “Ik ben geschoold als elektromonteur, maar werk nu als technisch inkoper van een bedrijf dat in verlichting doet. Als er bij Westlandia een klus op tafel staat hou ik vanuit de club in de gaten of de installateur zijn werk goed doet. Onlangs zijn nog honderden zonnepanelen op het dak geplaatst. Dan neem ik een uurtje vrij om even langs te gaan.”
Klik hier voor meer artikelen over Westlandia
Klik hier voor meer informatie over Westlandia